Η μίνι-επανάσταση του ΠΑΟΚ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Με όλη την καλή διάθεση, με αισιοδοξία και έντονη επιθυμία να μην αδικήσω απολύτως κανέναν, θα αντιμετωπίσω αυτή την μίνι και ίσως πιο σημαντική από όλες τις προηγούμενες επαναστάσεις του Ιβάν Σαββίδη.

Οι πρώτες στιγμές της οριστικής απόσυρσης του ΠΑΟΚ από τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, εμπεριέχουν ενθουσιασμό και το αίσθημα της ικανοποίησης. Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη, τους γράφει όλους κανονικά, τους διαγράφει, δεν τους υπολογίζει.
Και τραβά το δρόμο του.

Κέρδισε πολλά, έχασε λιγότερα από όσα φαίνεται ότι τελικά χάνονται με τους τρεις βαθμούς μείον και το πρόστιμο, που κατά το μεγαλύτερο μέρος θα πάει στο ταμείο του Ολυμπιακού.

Ωστόσο, πάντα υπάρχει κάτι που δεν βλέπουμε ανάμεσα σε όλα όσα εμφανίζονται με την πρώτη ματιά. Δεν είναι ευδιάκριτα όσο υπάρχει κι ο ενθουσιασμός για τη μικρή, ευχάριστη επανάσταση.

Όταν θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν, θα υπάρχει αυτό το μικρό μειονέκτημα των -3 βαθμών. Και είναι λογικό να μην είναι βολικό για ένα ξεκίνημα που τελικά, ίσως να μην αφορά και πάλι ένα καθαρό πρωτάθλημα, αλλά, μία από τα ίδια. Μια ομάδα που ξεχωρίζει κι όταν δεν μπορεί να ξεχωρίσει, το κάνουν άλλοι για λογαριασμό της.

Στην ουσία λοιπόν, δεν είναι τόσο αυτή η απόφαση που μετρά, όσο μετρά πόσο είναι έτοιμος ο ΠΑΟΚ για το καλοκαίρι το συγκρούσεων, για να γίνουν πιο μεγάλα βήματα εμπρός κι όχι κωλοτούμπες, φλικ φλακ και άλλα ακροβατικά.

Ο ΠΑΟΚ συνηγορεί εδώ και τέσσερα (και παραπάνω) χρόνια υποτιθέμενης επανάστασης και εξυγίανσης με τις υπάρχουσες συνθήκες. Συνηγορεί με το πρωτάθλημα και το κύπελλο που δεν θέλει να λαμβάνει μέρος, αλλά, είναι πάντα παρών και μένει εκτός στόχων πριν τον Νοέμβριο.