Η κάθαρση τελικά ξεκινά από τον Σαββίδη;

Είναι θέμα που στη Θεσσαλονίκη περιμένουν τις αποφάσεις για τον ΠΑΟΚ και διατηρούν «ζεστά» τα αντανακλαστικά τους για να αντιδράσουν άμεσα. Και δεν μιλώ για την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που τελευταία παρουσιάζει κενά μνήμης.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Ο Ολυμπιακός ψάχνει τους σκληρούς δίσκους από τη φισούνα στο περιβόητο παιχνίδι με τον Πλατανιά, ο ΠΑΟΚ ξέχασε ότι πέρσι, στον υποβιβασμό, άδικο και πάλι, του Ηρακλή, δεν ήταν εκεί… Ήταν αλλού. Ήταν… παρών. Και αξύριστος.

Φέτος, όμως, για χάρη του Ηρακλή, που ΔΕΝ είναι στην Α΄ εθνική, λέμε ο,τι θέλουμε και παριστάνουμε τους πατριάρχες της πόλης. Δεν ξεχνά κανείς και η ιστορία είναι τόσο ζωντανή, έως και ηχογραφημένη με τις συνεδριάσεις της Σούπερλιγκα, στις οποίες ο ΠΑΟΚ δεν στήριξε τον Ηρακλή.
Αυτό για να μην ξεχνιόμαστε και να διαβάζουμε τις ανακοινώσεις με το απαραίτητο φίλτρο.

Όσοι δεν παρακολουθήσατε, ο ΠΑΟΚ δεν θέλησε να στηρίξει την πρόταση για την αποφυγή υποβιβασμού σε ομάδες που δεν θα λάβουν αδειοδότηση (δηλαδή ο ΠΑΟ), στο όνομα της περσινής αδικίας σε βάρος του Ηρακλή.

Εχουν περάσει μέρες άνευ ουσίας με τοποθετήσεις που απλά επιδεινώνουν μια εικόνα που ήδη πάσχει και δεν βλέπω να αντιμετωπίζεται ούτε με όρους, ούτε με νέα νομοθετικά πλαίσια.

Πόσο διαφορετικά θα είναι από τα προηγούμενα ώστε να διορθωθεί άρδην η κατάσταση; Θα συμφωνήσω ακόμη και για τη διακοπή, εφόσον αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι συντρέχουν ειδικοί και πολύ επικίνδυνοι λόγοι. Ακόμη και στην οριστική διακοπή θα μπορούσα να είμαι πιο κοντά και να την προκρίνω ανεπιφύλακτα, αλλά, και πάλι το θέμα βρίσκεται στο τέλος, στο κατά πόσο θα αλλάξει το ποδόσφαιρο, με αυτό τον τρόπο, αφού οι ίδιοι άνθρωποι θα παραμένουν στις θέσεις τους και σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, σε δύο χρόνια και θα βλέπουμε το ίδιο έργο.

Είχα υπερασπιστεί τον Σαββίδη, όχι για το όπλο του, ούτε και για τα καουμποϊλίκια στους αγωνιστικούς χώρους. Ούτε στα αποδυτήρια δεν τους θέλω τους παράγοντες. Κι αν αυτός συνήθισε να κάνει βόλτες, όπως στο Ροστόφ, τα ίδια έκανε και στον ΠΑΟΚ και δεν είδε χαΐρι. Αποτέλεσμα μηδέν. Σκορπά εκατομμύρια, χωρίς ανταπόδοση.

Δεν είναι όμως ο Σαββίδης, ο πιστολάς, που γκρέμισε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι ο άνθρωπος με τη μικρότερη συμμετοχή σ΄ αυτό το συρφετό. Γίνεται θυσία για να φωνάξουν κάποιοι για κάθαρση και αυστηρές τιμωρίες και άλλα τέτοια και δεν βλέπουμε τελικά πέρα από τη μύτη μας, διότι ο Σαββίδης είναι ένας και δεν είναι ο… λύκος.

Να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Να συμφωνήσουμε ότι δεν είναι ο μοναδικός που μας χαλάει. Να συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να τους διώξουμε τους μισούς από αυτούς που εμπλέκονται και συμπλέκονται, να ξεβρομίσει ο τόπος. Να ακούσουμε και ένα διάλογο της προκοπής εκεί στη Λίγκα. Να σταματήσουν οι απειλές του τύπου «θα σε ξεβρακώσω», οι χαρακτηρισμοί «τσουτσέκι» και «πατσαβούρα» σε σύναξη πολιτισμένων και σπουδαγμένων παραγόντων μικρών και μεγάλων σε μέγεθος και… προσωπικότητα.

Στα σκατά θα ρίξεις πέτρα, θα λερωθείς.

Εσείς, οι… άλλοι, οι οπαδοί δημοσιογράφοι, όπως πλέον θα πρέπει να αποκαλούνται οριστικά, ακόμη προσπαθείτε να ερμηνεύσετε τον Κονέ και τον Βιερίνια. Έτσι νομίζετε ότι θα βοηθήσετε για να καταλάβει ο αναγνώστης-φίλαθλος ή οπαδός που θα πρέπει να σταθεί, τι θα πρέπει να συγκρατήσει από όλα τα ευτράπελα που προέκυψαν στην Τούμπα στα δύο παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ.

Επικίνδυνοι όσο και οι πρόγονοι σας, που φανάτιζαν το κοινό με ξύλινους τίτλους και στοχοποιούσαν πρόσωπα, κυρίως διαιτητές, το παρασκήνιο και οτιδήποτε εκτός από την ανικανότητα των ομάδων της Θεσσαλονίκης να φτάσουν σε ένα τίτλο.