Μερικά πράγματα μπορούν να εκληφθούν και σαν οιωνοί… Γιατί η Εθνική στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε χθες στο Ζάγκρεμπ έχει μια ξεχωριστή θέα.
Αποστολή στο Ζάγκρεμπ, Χρήστος Ρομπόλης
Σε απόσταση μόλις 300 μέτρων από το «κατάλυμα» της ελληνικής ομάδας, αλλά και των υπολοίπων του τρίτου ομίλου του Ευρωμπάσκετ, βρίσκεται το γήπεδο «Ντομ Σπόρτοβα».
Το όνομα στους περισσότερους, ιδίως στους νεότερους, μπορεί να μη θυμίζει τίποτα. Πρόκειται όμως για έναν από τους τόπους των πιο ιστορικών θριάμβων της «επίσημης αγαπημένης».
Το εν λόγω γήπεδο, που πλέον φιλοξενεί ομάδα… χόκεϊ επί πάγου, είχε φιλοξενήσει το Ευρωμπάσκετ του 1989. Στη διοργάνωση αυτή η Ελλάδα καλείτο να αποδείξει πως το έπος του 1987 δεν ήταν ούτε «φωτοβολίδα», ούτε και αποτέλεσμα της έδρας.
Και το έκανε εμφατικά, απέναντι στην πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση, την οποία νίκησε με 81-80 στον ημιτελικό. Οι 45 πόντοι του Γκάλη μάς κράτησαν στο παιχνίδι, το απίθανο τρίποντο του Χριστοδούλου μάς έβαλε μπροστά κι εκεί μας κράτησαν το επιθετικό φάουλ που κέρδισε ο Γιαννάκης από τον Χομίτσιους και μία σπουδαία άμυνα στον Βέτρα υπογράφοντας το θρίαμβο.
Στον τελικό η πανίσχυρη Γιουγκοσλαβία του Ντράζεν Πέτροβιτς μπορεί να πήρε τον τίτλο με 98-77, αλλά πλέον η Ελλάδα ήταν και με… πιστοποίηση στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, στην οποία και παραμένει μέχρι σήμερα.