Η δικαίωση του Ουζουνίδη και το πρώτο βήμα του Παναθηναϊκού

Στο προηγούμενο κείμενο, σε τούτη εδώ τη γωνιά, γράψαμε για τη διαχείριση που είχε κάνει ο Ουζουνίδης για τα δυο συνεχόμενα ματς με τον ΠΑΟΚ. Με τίτλο «Ο Ουζουνίδης ξέρει», έγινε αναφορά στην απόφαση του Ελληνα προπονητή να αφήσει εκτός του πρώτου «αδιάφορου» παιχνιδιού τους βασικούς ποδοσφαιριστές του, ώστε να τους έχει «φρέσκους» και πιο έτοιμους στον πρώτο ημιτελικό Κυπέλλου με τον δικέφαλο του βορρά, γνωρίζοντας ο ίδιος πολύ καλά ότι δυνατότητες για εκτεταμένο ροτέισον δεν υπάρχουν. Εκ του αποτελέσματος, ο Ουζουνίδης δικαιώθηκε.

Διότι, μπορεί το 3-0 του αγώνα του πρωταθλήματος να είναι «βαρύ» για μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός και για το μέγεθος του κλαμπ, όμως ο ρεαλισμός, η κατανόηση της πραγματικότητας και, αν θέλετε, της συγκυρίας, είναι πιο σημαντικά. Διότι, το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι. Εχει συνέχεια. Και ένας προπονητής (πάνω απ’ όλα) καλείται να σκέφτεται τι θα κάνει σε μια σειρά αγώνων, σε έναν «μαραθώνιο» και όχι σε ένα «σπριντ», για να πάρει το μέγιστο. Όχι απλά σε μια μόνο αναμέτρηση που στην τελική δεν θα σου προσφέρει και τίποτα το ιδιαίτερο βαθμολογικά.

Στα του χθεσινού παιχνιδιού τώρα…

Για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι την εποχή που διανύουμε ο Παναθηναϊκός διαθέτει την καλύτερη ομάδα, όταν έχει στη διάθεσή του τους πρωτοκλασάτους παίκτες του. Αυτό το τελευταίο, άλλωστε, είναι τώρα και το πρόβλημα του «τριφυλλιού». Διαθέτει 14 άντε 15 ποδοσφαιριστές που είναι για υψηλό επίπεδο, αλλά μέχρι εκεί. Το ρόστερ είναι μικρό και αυτό το γνωρίζουν όλοι. Τέτοιου τύπου συζήτηση, όμως, θα γίνει πολύ αργότερα όταν Ουζουνίδης και Λυμπερόπουλος θα κοιτάξουν να διορθώσουν την κατάσταση με τις απαραίτητες μεταγραφικές κινήσεις που θα γίνουν.

Στο ματς με τον ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος, αν εξαιρέσουμε το πρώτο 10λεπτο, όταν τα χαφ και οι επιθετικοί του δικεφάλου του βορρά πρέσαραν ψηλά τους «πράσινους» δημιουργώντας τους μια «ασφυξία». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την κακή κυκλοφορία του «τριφυλλιού», τις… γιόμες και τα πολλά λάθη. Όταν η κατάσταση διορθώθηκε, ο Παναθηναϊκός ηρέμησε το παιχνίδι του, ανέβασε στροφές και πέτυχε δυο πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτον, να μην απειληθεί ποτέ, παρά μόνο μια φορά στο 29’ με τη μεγάλη ευκαιρία του Ενρίκε, άρα και να κρατήσει το πολύτιμο μηδέν στην άμυνα. Δεύτερον, να σκοράρει δυο φορές, φτάνοντας σε μια «καθαρή» νίκη ενόψει της δύσκολης ρεβάνς στην Τούμπα, εκεί που είναι δεδομένο ότι θα δούμε έναν ΠΑΟΚ πιο επιθετικό και φυσικά πιο παθιασμένο για την ανατροπή.

Κορυφαίος για τους «πράσινους» ο Μάρκους Μπεργκ, που μπορεί να μη σκόραρε, αλλά είχε δυο ασίστ, ήταν μόνιμος κίνδυνος για τον πολύ καλό Γλύκο και αναστάτωσε πολλές φορές την άμυνα της ομάδας της Θεσσαλονίκης με τις κινήσεις του. Εξαιρετικοί ήταν και οι Χουλτ, Ζέκα, που έτρεξαν πάρα πολύ και πραγματοποίησαν μια από τις καλύτερές τους εμφανίσεις με την πράσινη φανέλα. Από κοντά και οι Μολέδο (σκόρερ του πρώτου γκολ) και Βιγιαφάνιες, ενώ πολύτιμη ήταν, ξανά, και η προσφορά του Σεμπάστιαν Λέτο, ο οποίος μπαίνει ως αλλαγή και κάνει τα πάντα: Κρατάει μπάλα, ανοίγει ωραία το παιχνίδι της ομάδας και φυσικά σκοράρει.

Το πρώτο βήμα για το «τριφύλλι» για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου έγινε, μα ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτα. Η αναμέτρηση στην Τούμπα, στις 27 του μήνα, θα έχει άλλα χαρακτηριστικά. Οι «πράσινοι» θα πάνε εκεί με σκοπό να σκοράρουν, ώστε να βάλουν ακόμη πιο δύσκολα στους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να αιφνιδιάσουν την ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη και να της δημιουργήσουν πανικό από νωρίς. Μέχρι τότε απαιτείται σωστή διαχείριση της όλης κατάστασης, ψυχολογικά και αγωνιστικά. Και σε κάτι τέτοια, ο Ουζουνίδης αποδεικνύεται «μανούλα»…