Η απόλυτη ποδοσφαιροποίηση των πάντων!

Ο αγώνας μπάσκετ στο κλειστό του ΟΑΚΑ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, είχε ορισμένα πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: Μια διαιτησία που προκάλεσε εντάσεις, μία αποχώρηση ομάδας σε ένδειξη διαμαρτυρίας, εμπρηστικές δηλώσεις, ένα γυναικείο εσώρουχο για πικάρισμα και μια κατά συρροή παραβατική συμπεριφορά στην κερκίδα (καπνογόνα).

Ήταν ένας αγώνας μπάσκετ, σπορ το οποίο υποτίθεται διαθέτει άλλη κουλτούρα, καλύτερο επίπεδο παραγόντων και αθλητών και πιο σοβαρό κοινό.

Εικόνες ασυδοσίας και λεκτικής – σωματικής – ψυχολογικής βίας, βλέπουμε πολύ συχνά πλέον και σε άλλα σπορ: Στο βόλεϊ ανδρών αλλά και γυναικών, στο χάντμπολ, στο πόλο και παντού!

Με πρωταγωνιστές απ’ όλο το φάσμα: Παράγοντες, αθλητές, οπαδοί.

Κατ’ εμέ, πρόκειται για την απόλυτη «ποδοσφαιροποίηση» ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού.

Διότι από το ποδόσφαιρο ξεκινούν όλα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι το ποδόσφαιρο γενικά.

Το ποδόσφαιρο φιλοξενεί στις τάξεις του εγκληματικές οργανώσεις, που έχουν συστήσει παράγοντες με μαφιόζικη δραστηριότητα, στήνουν παιχνίδια, επιτίθενται σε διαιτητές, δηλητηριάζουν τον κόσμο με εμπρηστικές δηλώσεις.

Εγκληματικές οργανώσεις υπάρχουν και μέσα στο συνδεσμιακό κίνημα: Όσοι συμμετέχουν σε επεισόδια ή σε «ραντεβού θανάτου», διαπράττουν επί της ουσίας το αδίκημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό.

Όλοι οι παραπάνω, κινούνται με έναν τρόπο ασύδοτο, με κύριο χαρακτηριστικό την αμετροέπεια και με γνώμονα το γεγονός ότι θα μείνουν κατά πάσα πιθανότητα ατιμώρητοι.

Η ποδοσφαιρική κουλτούρα στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνει τίποτα ευγενές, καμία καλή πρόθεση, καμία μετριοπάθεια.

Ο Έλληνας ποδοσφαιρο-παράγοντας και ο Έλληνας οπαδός στο ποδόσφαιρο, έχουν μια μόνον αγάπη: Τη νίκη, παράλληλα με την συντριβή του αντιπάλου!

Και μισούν οτιδήποτε βρίσκεται απέναντι!

Όσοι σκέφτονται να κινηθούν διαφορετικά, τους αποβάλει το «σύστημα». Δεκάδες τα παραδείγματα…

Όλη αυτή η κουλτούρα, έχει δυστυχώς μεταφερθεί και στα υπόλοιπα σπορ, ακόμα και στα μη επαγγελματικά.

Οι παράγοντες του μπάσκετ, του βόλεϊ, του χάντμπολ, μιμούνται συχνά τις συμπεριφορές του ποδοσφαίρου. Διότι βλέπουν ότι αυτό έχει πέραση και πετυχαίνεις και να επιβληθείς! Σε κάποιες περιπτώσεις δε, οι παράγοντες είναι οι ίδιοι που είναι και στο ποδόσφαιρο, διοικώντας και τα υπόλοιπα τμήματα.

Οι ακραίες αντιδράσεις, οι ακραίες απόψεις, οι ακραίες συμπεριφορές, συναντώνται σε όλα τα σπορ πλέον.

Το κοινό, εξάλλου, απλά μεταφέρεται: Η εγκληματική οργάνωση που φωλιάζει μέσα στον τάδε σύνδεσμο οπαδών, θα μεταφερθεί και στο μπάσκετ, στο χάντμπολ, ακόμα και στο βόλεϊ γυναικών!

Θα μου πει κάποιος… «εδώ έχει ποδοσφαιροποιηθεί μέχρι και το Κοινοβούλιο, αν κρίνουμε από τις συμπεριφορές πολλών πολιτικών προσώπων. Δεν θα γινόταν το ίδιο και στα υπόλοιπα σπορ;».

Και συμφωνώ, φυσικά.

Διότι δυστυχώς, όπως έγραψε και ένας φίλος στα social, στην Ελλάδα του σήμερα ένα πράγμα μόνο έχει σημασία: Να μπορείς να γυρίσεις στον άλλον και να του πεις: «Σε γά@@σα»!