Τέτοιες βραδιές, σαν τη χθεσινή, δεν αντέχονται από τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Κι όχι γιατί οι «πράσινοι» ηττήθηκαν. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθε το κακό αποτέλεσμα από… κάποια Εστορίλ. Από μια ομάδα, μετριότατη, σε μια έδρα… εκκλησία. Από ένα σύνολο παικτών που έκανε απλώς τα απαραίτητα και νίκησε καθαρά κάποια… φαντάσματα με πράσινες φανέλες. Αυτό πονάει περισσότερο απ’ όλα τους φίλους της ομάδας, οι οποίοι, ειδικά στην Ευρώπη, θέλουν να βλέπουν τους ποδοσφαιριστές του «τριφυλλιού» να τα δίνουν όλα. Αυτό επιτάσσει η ιστορία αυτού του συλλόγου…
Ποδοσφαιρική ανάλυση για το χθεσινό ματς δεν μπορεί να γίνει. Γιατί πολύ απλά, ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε ποδόσφαιρο. Δεν έκανε ούτε τα απλά, δεν είχε καθόλου νεύρο, δεν ήξερε πώς να αναπτυχθεί, δεν, δεν, δεν… Συνεπώς, ας αφήσουμε τις αναλύσεις για κάποια άλλη αναμέτρηση, στην οποία θα δούμε πραγματικό ποδόσφαιρο.
Πάμε παρακάτω. Το τι θα γίνει στη συνέχεια κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει. Και για να είμαστε δίκαιοι, η αλήθεια είναι πως είναι νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα. Η περσινή χρονιά το αποδεικνύει, όταν πολλοί… δάγκωσαν τη γλώσσα τους με την πορεία του δεύτερου γύρου.
Η αλήθεια, όμως, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι μια κι ας πονάει. Οι «πράσινοι» δεν έχουν κάνει βήματα προόδου, σε σχέση με πέρυσι, κι’ αυτό πρέπει να προβληματίσει άπαντες στην ομάδα. Η εικόνα είναι άλλοτε προβληματική, άλλοτε απλά καλή. Στο Εστορίλ ήταν άθλια.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως γιατί όλες οι μεταγραφές του καλοκαιριού δεν ανεβάζουν επίπεδο την ομάδα; Μήπως γιατί στο χθεσινό ματς από τους «νέους», αγωνίστηκε μόνο ο ένας (Μπούρμπος). Οι υπόλοιποι ήταν είτε στον πάγκο, είτε εκτός αποστολής.
Κάτι δεν πάει καλά και φαίνεται από… χιλιόμετρα μακριά. Οι απαιτήσεις φέτος είναι αυξημένες, τα προβλήματα, όμως, παραμένουν. Το είπε κι ο Νίκος Νταμπίζας, πρόσφατα. Αλήθεια, μεγάλη αλήθεια. Μια άλλη αλήθεια, όμως, είναι ότι ο μεγάλος στόχος της ομάδας φέτος είναι να ανέβει ένα επίπεδο παραπάνω. Μέχρι στιγμής δεν το έχει καταφέρει. Κι’ αυτό πονάει περισσότερο απ’ όλα τον κόσμο…