Του Διονύση Δεσύλλα (twitter@dionisis_d)
Τα όσα είδαμε χθες στο γήπεδο της Λεωφόρου (τι κρίμα να είναι άδειο ξανά) μας «γέμισαν» ποδοσφαιρικά. Μας «χόρτασαν», παρακολουθώντας ένα ματς με 6 γκολ, απίστευτα πολλές ευκαιρίες και δυο ομάδες που μπροστά πετούσαν «φωτιές», πίσω, όμως, ήταν… περάστε κόσμε. Τέτοια παιχνίδια είναι ωραία για εμάς. Τους δημοσιογράφους, τους φιλάθλους, τους «παρατηρητές» γενικώς. Γκολ, φάσεις, η μπάλα πάνω – κάτω. Για τους προπονητές, όμως, είναι βάσανο. Μεγάλο. Όπως ήταν και για τον Αντρέα Στραματσόνι, που είδε την ομάδα του να πραγματοποιεί σούπερ εμφάνιση μεσοεπιθετικά και να παραπαίει μεσοαμυντικά. Κάτι που, άλλωστε, δήλωσε και στη συνέντευξη Τύπου: «Για να είμαι σαφής σήμερα δεν είμαι χαρούμενος αμυντικά αλλά γενικά έχουμε τη δεύτερη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα, Πρώτη φορά δεχτήκαμε δύο γκολ. Επιμένω ότι η άμυνα είναι θέμα όλης της ομάδας».
Στο 4-3-3 που δοκίμασε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ο Ιταλός, είδαμε έναν Παναθηναϊκό να είναι εξαιρετικός στη δημιουργία, με ορισμένες, μάλιστα, εντυπωσιακές φάσεις (σ.σ. πρώτο γκολ). Με τον Μεχντί Αμπέντ να πραγματοποιεί την καλύτερή του φετινή εμφάνιση, αγωνιζόμενος «μέσα δεξιά», τον Πέτριτς να τον ακολουθεί, δείχνοντας ότι και μόνο η ποιότητα που έχει αυτός ο παίκτης φτάνει για να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο, αρκεί να τον βοηθάει η ομάδα και τους Καρέλη, Κλωναρίδη να είναι ορεξάτοι, οι «πράσινοι» ήταν σχεδόν σε κάθε φάση απειλητικοί. Δεν είναι τυχαίο ότι κατάφεραν με ευκολία να απαντήσουν στο ξεκίνημα με γκολ του Παναιτωλικού, ούτε, φυσικά, ότι πέτυχαν τέσσερα γκολ. Θα μπορούσαν και περισσότερα. Τα παραπάνω τα κρατάμε. Και το 4-3-3 που δείχνει να «ταιριάζει» στην επιθετική λειτουργία και τη φανταστική εμφάνιση Αμπεντ, Πέτριτς και τη ζωηράδα των επιθετικών.
Κρατάμε, όμως, και τα αρνητικά και αυτά δεν είναι λίγα. Οπου «αρνητικά», βάλτε την αμυντική ή ανασταλτική, αν θέλετε, λειτουργία της ομάδας. Η τετράδα στα μετόπισθεν (Βέμερ, Νάνο, Τελάντερ, Ταυλαρίδης) ήταν ΚΑΚΙΣΤΗ. Υπήρχαν φορές που αναρωτιόσουν ποιος από τους τέσσερις ήταν ο χειρότερος απέναντι σε έναν Παναιτωλικό που θα μπορούσε να είχε βάλει και τρία και τέσσερα γκολ στη Λεωφόρο. Παιδικά λάθη από τα στόπερ και τους ακραίους μπακ, λάθος τοποθετήσεις, αστεία μαρκαρίσματα. Πράγματα που έκαναν τον «Στράμα» να είναι έξαλλος με την αμυντική λειτουργία της ομάδας του. Αμυντική λειτουργία, η οποία δεν ήταν αποκλειστικά θέμα των τεσσάρων που αναφέραμε, αλλά και των μέσων. Με Πράνιτς, Αμπέντ, Εσιέν, ο μόνος που μάρκαρε ήταν ο Αλγερινός. Οι άλλοι δυο, απλώς… παρακολουθούσαν. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίζει τον Ιταλό προπονητή, ενόψει της συνέχειας. Η λογική, βέβαια, λέει ότι στη θέση του Κροάτη θα επιστρέψει ο Ζέκα, που, όπως και να το κάνουμε, είναι το «μηχανάκι» της ομάδας.
Οσο για τον Εσιέν, αμυντικά ήταν εξαφανισμένος. Δεν έκοβε, δεν ενοχλούσε, με εξαίρεση δυο – τρεις περιπτώσεις. Από την άλλη, έδειξε ότι η ποιότητά του και το μυαλό του είναι πράγματα πολύτιμα για το «τριφύλλι». Παρατηρείστε κάποιες από τις μπαλιές που βγάζει για να ξεκλειδώσει την άμυνα, αλλά και το έξυπνο κράτημα μπάλας που κάνει όταν το ματς είναι στο 3-2 και οι φιλοξενούμενοι πιέζουν και θα το καταλάβετε.
Ο Στραματσόνι ακόμη ψάχνεται κάτι που είναι λογικό. Δοκιμάζει, παρατηρεί και γνωρίζει πως η ομάδα χρειάζεται ποιοτική ενίσχυση. Η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα έρθει τώρα, τον Ιανουάριο. Σε αυτές τις εποχές γίνονται διορθώσεις. Δεν χτίζονται ομάδες. Αυτό θα συμβεί το καλοκαίρι, εκεί που ο Ιταλός θα έχει το δύσκολο έργο να φτιάξει ένα σύνολο από την αρχή, με πολλές, πολλές μεταγραφές.