Το να κερδίσεις για δύο συνεχόμενες χρονιές τον τίτλο του καλύτερου προπονητή στην Ευρωλίγκα με ψήφους των συναδέλφων σου, είναι ίσως η πιο τρανή απόδειξη για το ότι κάτι κάνεις καλά στην εργασία σου. Πολλές φορές στην ζωή, και στην προκειμένη περίπτωση στον αθλητισμό, για να προοδεύσεις και να φτάσεις στην κορυφή, δεν αρκούν μόνο οι γνώσεις πάνω στο αντικείμενό σου. Χρειάζεται και ανθρώπινο υπόβαθρο, χαρακτήρας, σωστή νοοτροπία και σεβασμός απέναντι σε όλους όσοι συνεργάζεσαι και σε έχουν βοηθήσει για να φτάσεις τελικά να απολαμβάνεις τις πρωτιές.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, εκτός από τα μαθήματα… μπάσκετ που έχει παραδώσει με τον Ολυμπιακό ΚΑΙ στην εν’ εξελίξει δεύτερη θητεία του, τους τίτλους και τις διακρίσεις που έχει κατακτήσει, παραδίδει συχνά-πυκνά με τα λεγόμενά του, και μαθήματα ζωής. Αφορμή, αυτή την φορά, στάθηκε η ολόσωστη ερώτηση για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει και αφορά το αν χρειάζεται και αν θα κάνει προσθήκη ή προσθήκες η ομάδα. Στον… οχετό των ανεδαφικών πληροφοριών που παράγει ο κάθε τυχάρπαστος στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, των υποδείξεων για το τι είναι το σωστό, αλλά και του μηδενισμού που υπάρχει σε προσπάθειες, προπονητές, παίκτες, δουλειές και ομάδες, είναι προτιμότερο να τοποθετείται ανοικτά ο καθ’ ύλην αρμόδιος, που στον μπασκετικό Ολυμπιακό είναι ο προπονητής.
Ο κόουτς, έχοντας αφουγκραστεί πως λόγω του μέτριου αγωνιστικά ξεκινήματος του Ολυμπιακού η ανησυχία των υγιών σκεπτόμενων φιλάθλων της ομάδας έχει μεγαλώσει, δεν απέφυγε να απαντήσει. Δίνοντας σημαντικές πληροφορίες και επί της ουσίας, αλλά και για τον τρόπο που λειτουργεί και σκέπτεται. Χαράσσοντας για μια ακόμα φορά τον δικό του δρόμο, που άσχετα αν θα δικαιωθεί για μία ακόμα φορά στο τέλος, είναι άξιος σεβασμού. Ας δούμε αρχικά σε… τίτλους, τι συμπεράσματα βγαίνουν από την μακροσκελή απάντησή του αναφορικά με την ενίσχυση:
-Αρχικά, επιβεβαίωσε αυτό που προέκυπτε και από το ρεπορτάζ, ότι ο Ολυμπιακός είναι στην αγορά και όταν θα βρει τον παίκτη που πιστεύει πως θα τον βοηθήσει πραγματικά, με βάση και το υπάρχον ρόστερ, θα προχωρήσει. Πρώτα όμως θέλει, και λογικά, να τους δει να προπονούνται και να αγωνίζονται μαζί, πριν αποφασίσει.
-Επίσης, τόνισε πως η ομάδα έδωσε σε τουλάχιστον δύο-τρεις παίκτες μεγάλα ποσά το καλοκαίρι, αλλά για διαφορετικούς λόγους δεν προχώρησαν οι μεταγραφές τους. Αναφερόταν κυρίως στους Νίκολα Μίροτιτς και Μάικ Τζέιμς.
-Παραδεχθηκε πως σε κάποιες περιπτώσεις παικτών, ο ίδιος έβαλε «φρένο» στην απόκτησή τους, παρά την προτροπή των αδελφών Αγγελόπουλων για το αντίθετο, καθώς θεώρησε πολύ υψηλά τα ποσά που έπρεπε να δαπανηθούν. Το έκανε κυρίως για τις ισορροπίες στα αποδυτήρια και επειδή δεν πίστευε πως θα του κάνουν την διαφορά σε συνάρτηση με τα χρήματα που θα αμειφθούν.
-Από αυτή την τοποθέτηση, πήρε ο ίδιος την ευθύνη για μια ενδεχόμενη αποτυχία στο τέλος. Πως; Λέγοντας πως η διοίκηση ήταν και είναι ανοικτή για ενίσχυση και με οποιοδήποτε κόστος. Με αυτό τον τρόπο όμως, βάζει ασπίδα-προστατεύει ομάδα και ιδιοκτησία, από αυτούς που λένε χωρίς να έχουν ιδέα της πραγματικότητας, πως φείδεται χρημάτων.
-Υπερασπίστηκε τους παίκτες που του έχουν δώσει πράγματα, τονίζοντας ότι δεν θα τους …πουλήσει στην πρώτη «στραβή». Με πρώτο και καλύτερο τον Σακίλ ΜακΚίσκ. Τον οποίο δεν στηρίζει μόνο γιατί έχει προσφέρει τόσα στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά δεδομένα θα δώσει πολλά στο παιχνίδι της ομάδας, από τις επόμενες ημέρες που επιστρέφει.
-Ουσιαστικά, απέκλεισε το ενδεχόμενο να γίνει προσθήκη στα γκαρντ, καθώς με την επιστροφή του Αμερικανού, σε συνδυασμό με την ύπαρξη του Ίγκνας Μπραζντέικις, ο Ολυμπιακός είναι στο +1 στην περιφέρεια σε σχέση με πέρυσι. Από τα συμφραζόμενα, καταλαβαίνει κανείς πως ψάχνει για παίκτη με σκορ, που θα βοηθήσει στις θέσεις των ψηλών. Και αυτό απόλυτα λογικό είναι.
-Ίσως με την… μπηχτή για τους Nbaers και τις... βόμβες μεγατόνων, να δείχνει πως κοιτάει και την ευρωπαϊκή αγορά, καθώς θεωρεί πως όσο καλός και αν είναι ένας παίκτης από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να προσαρμοστεί στα απαιτητικά δεδομένα της ομάδας, αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα.
Εν κατακλείδι, και αφού τόνισε το αυτονόητο, πως κανείς δεν γίνεται να διαχειριστεί σωστά μια… καραβιά παικτών σε ένα σύνολο που θέλει να αποκαλείται ομάδα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι φανερό πως εμπιστεύεται τις επιλογές του και το πλάνο που έχει φτιάξει με την διοίκηση και τους συνεργάτες του. Έχει το ελεύθερο από τους αδελφούς Αγγελόπουλους να κάνει ο,τι θέλει σε όλα τα επίπεδα, χωρίς να σκέφτεται το κόστος. Και για πρώτη φορά ίσως στην καριέρα του λόγω της καθολικής αναγνώρισης που απολαμβάνει στο ΣΕΦ την τελευταία τριετία, δεν θα του έλεγε κανείς το παραμικρό. Αλλά για αυτόν το μπάσκετ και η έννοια ΟΜΑΔΑ και ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ είναι αλλιώς. Το να φέρει δύο-τρεις παίκτες και να κάνει αλλαγές, ήταν ίσως το πιο εύκολο για την… επικοινωνία και την αποφυγή της γκρίνιας. Κοιτάζει όμως την ουσία, σεβόμενος τον εαυτό του και τους παίκτες του, που δεν είναι ούτε αριθμοί, ούτε… πουκάμισα.
Για αυτό και οι παίκτες του, με ελάχιστες εξαιρέσεις όλα αυτά τα χρόνια, τον υπεραγαπούν και παίζουν ΚΑΙ για αυτόν. Αν δει κανείς τι δηλώνουν… δύσκολα παιδιά όπως οι Ντιλέινι, Σίνγκλετον, αλλά και αρκετοί άλλοι για αυτόν, θα καταλάβει. Όπως θα καταλάβει και το πώς λειτουργούν και οι σημερινές δηλώσεις στην ψυχοσύνθεση των τωρινών του παικτών. Άλλωστε, στην θέση των Σίκμα και Μπραζντέικις, ήταν πέρυσι οι Κάναν και Πίτερς, που τον Νοέμβριο είχε βγει το συμπέρασμα πως δεν… κάνουν για τον Ολυμπιακό και έπρεπε να αλλαχθούν. Παρότι η πράξη έδειξε άλλα και από την απαξίωση πήγαμε στην αποθέωση, ένα μικρό μέρος κριτών στα social media εξακολουθεί να κάνει… φασαρία και να επηρεάζει και το υγιές κομμάτι που έχει εμπιστοσύνη και στηρίζει.
Η εμπιστοσύνη, ο σεβασμός, η αγάπη και η επιμονή του προπονητή του Ολυμπιακού στο πλάνο και τους παίκτες του βέβαια, δεν είναι… ξεροκεφαλιά. Ο 58χρονος τεχνικός, ασφαλώς και δήλωσε-είναι «ανοικτός» στο να προστεθεί ένας παίκτης που θα βοηθήσει να βγει πιο ορθολογικά το rotation και να μην επιβαρυνθούν και άλλο οι υπάρχοντες παίκτες, σε μία ειδικών συνθηκών σεζόν που οι επτά από τους δώδεκα έχουν στην… πλάτη και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Απλά, ζητά και ορθώς τον εύλογο χρόνο για να εντοπίσει ακριβώς τι χρειάζεται και να παρέμβει. Δεν γίνεται ο ίδιος να μην θέλει το καλό του και κυρίως να μην γνωρίζει λιιιιιιγο (sic) καλύτερα από όλους όσοι είναι έξω από τον… χορό. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της σεζόν, το δεδομένο είναι πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας, δεν είναι μόνο ο προπονητής που οι περισσότεροι θα ήθελαν να έχουν, αλλά και ο φίλος, που δεν θα σε πρόδιδε ποτέ. Αξία, ανεκτίμητη...
Follow @ ZervasNikolaos