Φωνάξτε την ΑΕΚ να βγει από τα αποδυτήρια, γίνεται η απονομή κυπέλλου στον ΠΑΟΚ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Έψαχνα να βρω την ΑΕΚ. Που είναι αυτή η πρωταθλήτρια, που νίκησε παντού, που είχε τις νίκες επί του Ολυμπιακού και κέρδισε με το σπαθί της τον τίτλο; Που είναι η ομάδα με τις τακτικές, με τις γραμμές να είναι υποδειγματικά συνεργάσιμες, με τους αστέρες ποδοσφαιριστές, τα ανάποδα ψαλίδια τους, τον προπονητή που ξέρει τι να αλλάξει και να ανατρέψει σκορ ή τέλος πάντων να την οδηγήσει σε τίτλους;

Καλά, δεν θα είμαι προκλητικός ούτε θα ήθελα να υιοθετήσω τη λογική του πρωταθλητή της συνείδησής μας, του ΠΑΟΚ που δεν πήρε μόνο το κύπελλο, αλλά, το νταμπλ όπως επιμένουν όσοι εκτίμησαν την πορεία των δύο ομάδων και δεν στάθηκαν στις τιμωρίες που έκριναν την κορυφή της βαθμολογίας στη Σούπερλιγκα.

Θα είμαι σοβαρός, όπως μου γράφουν πολλοί φίλοι ΑΕΚτσήδες και συμπληρώνουν ότι δεν ανήκω στους οπαδούς- δημοσιογράφους (δίκιο έχουν…)

Είναι οι ίδιοι που παραδέχονται ότι ο ανώτερος ΠΑΟΚ έφτασε τιμητικά στο 2-0 και θα μπορούσε να είχε καθαρίσει από νωρίς αυτό τον τελικό. Επίσης παραδέχονται και αυτό είναι προφανές, ότι η ομάδα τους δεν είχε τύχη, αν και έπαιξε στην έδρα της.

Δεν ξέρω πόσο ρόλο έπαιξε ο ξένος διαιτητής, αλλά, και μόνο ότι ήταν ξένος και Ισπανός, ξεκινούσε από διαφορετική αφετηρία, σε σχέση με τους Έλληνες, που θα είχαν χρεωθεί μεγάλη αμφισβήτηση πριν την σέντρα και μέχρι να τελειώσει ο αγώνας.

Δεν χρειάστηκε να επέμβει σε σπουδαίες στιγμές του αγώνα επειδή ο ΠΑΟΚ, με την ανωτερότητα του τον διευκόλυνε και δεν είχε να διαχειριστεί κάτι παραπάνω από μερικά σκληρά μαρκαρίσματα και φτηνοτσαμπουκάδες.

Η ΑΕΚ δεν έδειξε όσο πρωταθλήτρια είναι, διότι είναι προφανές ότι δεν ήταν όσο πρωταθλήτρια στέφθηκε τελικά έναντι του άμεσου αντιπάλου της.

Έδωσε τις πιο κρίσιμες εξετάσεις της σεζόν, σε έναν τελικό που έγινε σπίτι της και δεν μπορούσε να πείσει ότι είναι η καλύτερη ομάδα που θα διεκδικήσει το νταμπλ.

Θα μου πείτε ένας αγώνας θα καταργήσει και χρονιά. Για ποια χρονιά μιλάτε; Πότε ήταν το σημείο που η ΑΕΚ που όλοι μας μιλούσαμε για μια ομάδα, που θα κατακτούσε τον τίτλο, επειδή ήταν η καλύτερη. Από την αφέλεια του ΠΑΟΚ, την ανοησία των ανθρώπων που έκοβαν βόλτες στον αγωνιστικό χώρο, από το θέατρο του Ολυμπιακού και την περιβόητη τρομοκρατία των αποδυτηρίων στην Τούμπα που δεν επέτρεψε την ΑΕΚ να βγει στο γήπεδο, έφτασε στην κορυφή.

Με δικαστικές αποφάσεις. Και έρχεται η μέρα του τελικού, που οι φιναλίστ οφείλουν διεκδικήσουν το κύπελλο με όλες τις δυνάμεις τους και ο ΠΑΟΚ «πνίγει» την ΑΕΚ, την κάνει ελαφρώς γιο γιο και το σκορ μου φαίνεται τιμητικό.

Όταν φτάνεις στον τελικό, δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό από το κερδίσεις αποδεικνύοντας ότι είσαι καλύτερος και όλα τα άλλα, είναι για εσωτερική κατανάλωση. Είτε έχεις κατακτήσει το πρωτάθλημα (επειδή το άξιζες και δεν στο έστειλαν σπίτι με το κούριερ…) είτε έχεις κατακτήσει το τσάμπιονς λιγκ, δεν μπορείς να κάνεις σκόντο στην απόδοσή σου. Το διεκδικείς και το κατακτάς επειδή είσαι καλύτερη ομάδα. Τελεία και παύλα.