Ίσως ένα από τα… αδικήματα που διαπράττουμε στην ερμηνεία αγώνων σαν τον τελικό και ειδικά όταν αναφερόμαστε στο σκορ, είναι η σύγκριση του μπάτζετ ανάμεσα στους φιναλίστ.
Διαπιστώνουμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει ακριβότερο -και με μεγάλη διαφορά- ρόστερ από τον ΠΑΟ και κάπου εκεί στηρίζεται η συλλογιστική για να εξηγήσουμε ότι είναι μεγάλη ντροπή αυτό το 1-4. Είναι αίσχος. Είναι μεγάλο κρίμα για το λαό του, που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Κι άλλα τέτοια, παρόμοια.
Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr
Το ίδιο έχω κάνει και εγώ. Κάπου χάνεται η μπάλα. Όπως έχανε τον Μπεργκ η άμυνα του ΠΑΟΚ. Κι όχι κάποιον που δεν γνωρίζαμε εμείς (και βέβαια ολόκληρος ο ΠΑΟΚ) ότι είναι ο καλύτερος επιθετικός του πρωταθλήματος και, κατά συνέπεια, χρειάζεται ειδική… περιφρούρηση. Κι αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που έλειψαν από τον ΠΟΑΟΚ.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έπαιζε ο Αθανασιάδης τι θα μπορούσε να προσφέρει σε αυτόν τον τομέα, Το λέω γιατί, δεν μπορεί, όλο και κάποιος θα επικαλεστεί τις απουσίες του ΠΑΟΚ. Θα μου πείτε ότι η σοβαρή αυτή απώλεια, του πιο φορμαρισμένου ίσως ποδοσφαιριστή από την επίθεση, ίσως στέρησε στον ΠΑΟΚ ένα ή ακόμη και δυό γκολ από εκείνα που έχασε ο Σαλπιγγίδης.
Όλα αυτά είναι υποθέσεις και δεν θα γνωρίσουμε ποτέ πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η έκβαση του τελικού. Είμαστε όλοι μας υποχρεωμένοι να παραδεχθούμε ότι ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα-βιτρίνα. Κάτι πολύ λιγότερο από αυτό που αναγράφεται στα συμβόλαια μερικών καλοπληρωμένων ποδοσφαιριστών, μερικών λιγότερο καλοπληρωμένων και κάποιων νεαρότερων.
Είναι ομάδα που δεν επιβεβαιώνει το έξοδο του Ιβάν Σαββίδη, αλλά, μοιάζει με μια απόλυτα αποτυχημένη επένδυση. Σαν εκείνη την τρύπα που έλεγε στις πρώτες του μέρες, που ρουφά χρήματα και δεν έχει τελειωμό.
Είναι τελικά μια ομάδα που δηλώνει καλύτερη από κάποιες άλλες, αλλά, είναι απλά ακριβότερη. Εχει αποδειχθεί πλέον ότι είναι ακριβότερη του ΠΑΟ (το είδαμε και στο πρωτάθλημα) αλλά δεν ήταν καλύτερη.
Γιατί να νικήσει τον ΠΑΟ; Γιατί να κατακτήσει το Κύπελλο; Επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο και δεν είναι μόνο τα χρήματα που θα φέρουν τίτλους, θα χρειαστεί αρχικά η γνώση. Και πριν τη γνώση, η σωστή επιλογή. Όχι η ακριβότερη επιλογή. Η σωστή. Όχι η επιλογή προπονητή με βάση το όνομά του, το κασέ του, τη συγγενική και φιλική σχέση με τον πρόεδρο, το κονέ με τον μάνατζερ και ό,τι άλλο ΔΕΝ συνάδει με την ποδοσφαιρική λογική.
Λέγαμε καιρό τώρα, ότι ο Σαββίδης θα μάθει πολλά και ίσως τα περισσότερα θα τα μάθει από τις δύσκολες στιγμές. Από τις αποτυχίες. Καιρός είναι να δείξει ότι έχει μάθει και έχει βρει το δρόμο για να αλλάξει η ροή των πραγμάτων.
Ειδάλλως, θα συνηθίσει στην αποτυχία κι αυτό είναι πολύ δυσάρεστο.
Υ.Γ. Έχω την εντύπωση ότι αν ο ΠΑΟΚ κέρδιζε το Κύπελλο, δεν αποκλείεται να ήταν χειρότερα… Να είχαν κρυφτεί όλα αυτά που έχουν συμβεί στη διάρκεια της περιόδου και να είχε πεισθεί ο Σαββίδης ότι θα πρέπει να συνεχίσει στον ίδιο μοτίβο.