Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκας ολοκληρώθηκε και ήρθε η ώρα για τις πρώτες… απονομές. Ως γνωστόν, οι τίτλοι του χειμώνα έχουν αξία μόνο στη θεωρία, αφού την άνοιξη ξυρίζεται ο γαμπρός, ωστόσο-σε κάθε περίπτωση-έχει ενδιαφέρον να δούμε τους παίκτες, που ξεχώρισαν, εκείνους που εξέπληξαν ευχάριστα, όσους απογοήτευσαν και όχι μόνο.
Καλύτερος παίκτης στη θέση «1»
Μπορεί να μην έχει τα καλύτερα νούμερα, αλλά ο ορισμός της λέξης πλέι μέικερ είναι ο Φακούντο Καμπάτσο. Ο Αργεντινός γκαρντ έχει απογειώσει τη Ρεάλ με το πληθωρικό παιχνίδι του προσφέροντας όχι μόνο στο κομμάτι της δημιουργίας, αλλά και σε αυτά του σκορ και της άμυνας. Μοιράζει πάνω από 7 ασίστ ανά αγώνα παρότι παίζει λιγότερο από τους άλλους άσους της κατηγορίας κατευθύνοντας μαεστρικά όλη την επίθεση της κορυφαίας (με διαφορά) ομάδας του πρώτου γύρου.
1. Φακούντο Καμπάτσο (Ρεάλ)
2. Μάικ Τζέιμς (Μονακό)
3. Κρις Τζόουνς (Βαλένθια)
4. Λορέντζο Μπράουν (Μακάμπι)
5. Νικολάς Λαπροβίτολα (Μπαρτσελόνα)
Καλύτερος παίκτης στη θέση «2»
Εδώ ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Όμως ο παίκτης που συνεχίζει ακόμη καλύτερος από πέρσι και αυτή τη φορά πιο συνεπής, αξίζει να είναι στην κορυφή. Ο λόγος για τον Μάρκους Χάουαρντ, που παρότι είναι ένα δυάρι σε σώμα άσου, είναι ο πιο «καυτός» σκόρινγκ γκαρντ της Ευρωλίγκας. Με κάτι λιγότερο από 19 πόντους είναι ο δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης σουτάροντας λίγο κάτω από το 40% στα τρίποντα.
1. Μάρκους Χάουαρντ (Μπασκόνια)
2. Τζάναν Μούσα (Ρεάλ)
3. Κέντρικ Ναν (Παναθηναϊκός)
4. Αϊζέια Κάνααν (Ολυμπιακός)
5. Σέιν Λάρκιν (Εφές)
Καλύτερος παίκτης στη θέση «3»
Εδώ επίσης γίνεται «χαμός» από υποψηφίους. Στο… νήμα επιλέξαμε τον Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις, πρώτο παίκτη σε λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα, για το πληθωρικό του παιχνίδι. Άμυνα… stamina, επίθεση, σκορ, δημιουργία, κάνει τα πάντα στο «3» (αλλά και στο «4» συχνά) για τη Φενέρμπαχτσε.
1. Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις (Φενέρμπαχτσε)
2. Μάριο Χεζόνια (Ρεάλ)
3. Σαβόν Σιλντς (Αρμάνι Μιλάνο)
4. Μπόνζι Κόλσον (Μακάμπι)
5. Σέμι Οτζελέγε (Βαλένθια)
Καλύτερος παίκτης στη θέση «4»
Εδώ κι αν γίνεται της τρελής. Η φετινή είναι η χρονιά για τα 4άρια της Ευρωλίγκας, αφού οι παίκτες που αγωνίζονται σε αυτή τη θέση ξεχωρίζουν περισσότερο από όλες τις άλλες. Πρώτος και καλύτερος o Τόκο Σενγκέλια, που κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του στην ομάδα-έκπληξη της Ευρωλίγκας. Ένας πλέι μέικερ από τη θέση του πάουερ φόργουορντ (με σχεδόν 4 ασίστ ανά αγώνα), ο Γεωργιανός είναι το σημείο αναφοράς και δικαίως υποψήφιος και για MVP.
1. Τόκο Σενγκέλια (Βίρτους Μπολόνια)
2. Τσίμα Μονέκε (Μπασκόνια)
3. Άλεκ Πίτερς (Ολυμπιακός)
4. Ντίνος Μήτογλου (Παναθηναϊκός)
5. Ζακ ΛεΝτέι (Παρτιζάν)
Καλύτερος παίκτης στη θέση «5»
Τι κι αν τα νούμερά του δεν είναι εξωπραγματικά; Η επίδραση που έχει ο Έντι Ταβάρες στο παιχνίδι της Ρεάλ είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλου παίκτη στη θέση «5». Και μόνο που… υπάρχει στο παρκέ, οι Μαδριλένοι ανεβαίνουν επίπεδα αποτελεσματικότητας στην άμυνα, ενώ και στην επίθεση η πρόοδός του είναι σημαντική χρόνο με το χρόνο.
1. Έντι Ταβάρες (Ρεάλ)
2. Γιαν Βέσελι (Μπαρτσελόνα)
3. Ματίας Λεσόρ (Παναθηναϊκός)
4. Μουστάφα Φαλ (Ολυμπιακός)
5. Σερτζ Ιμπάκα (Μπάγερν)
Καλύτερος ρούκι
Αρκετοί παίκτες, ΝΒΑερ και όχι μόνο, έκαναν το βήμα να παίξουν φέτος για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα, αλλά αυτός που έχει ξεχωρίσει περισσότερο από όλους είναι ο Κέντρικ Ναν. Ο Αμερικανός προσαρμόστηκε γρήγορα κι έγινε γρήγορα ηγέτης του Παναθηναϊκού χάρη στο πλούσιο επιθετικό του ταλέντο, αλλά και δείχνοντας συνέπεια στην άμυνα ή και στη δημιουργία.
1. Κέντρικ Ναν (Παναθηναϊκός)
2. Σερτζ Ιμπάκα (Μπάγερν)
3. Πι Τζέι Ντόζιερ (Παρτιζάν)
4. Σιλβέν Φρανσίσκο (Μπάγερν)
5. Τζαμπάρι Πάρκερ (Μπαρτσελόνα)
Καλύτερος 6ος παίκτης
Σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας θα ήταν πενταδάτος, αλλά στη Ρεάλ έρχεται συνήθως από τον πάγκο και κάνει διαφορά. Ο Μάριο Χεζόνια στην πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του είναι καταπληκτικός και στις δύο πλευρές του παρκέ προσφέροντας τόσο στο «3» όσο και στο «4».
1. Μάριο Χεζόνια (Ρεάλ)
2. Κέντρικ Ναν (Παναθηναϊκός)
3. Άλφα Ντιαλό (Μονακό)
4. Λούκα Μίτροβιτς (Ερυθρός Αστέρας)
5. Τζαμπάρι Πάρκερ (Μπαρτσελόνα)
Καλύτερος αμυντικός
Ο γίγαντας από το Πράσινο Ακρωτήρι κυριαρχεί στην κατηγορία. Παρότι συχνά η προσφορά του Έντι Ταβάρες δεν μεταφράζεται σε αριθμούς, το τεράστιο κορμί του αρκεί για να προκαλέσει την αμφιβολία στους αντιπάλους και αυτό καθιστά την άμυνα της Ρεάλ με εκείνον μέσα στο παρκέ… elite.
1. Έντι Ταβάρες (Ρεάλ)
2. Μουστάφα Φαλ (Ολυμπιακός)
3. Νικολό Μέλι (Αρμάνι Μιλάνο)
4. Τόμας Γουόκαπ (Ολυμπιακός)
5. Τζέριαν Γκραντ (Παναθηναϊκός)
Πιο clutch παίκτης
Αν η ζωή σας εξαρτιόταν από ένα σουτ, μάλλον θα προτιμούσατε να το δώσετε στον Μάικ Τζέιμς. Ο Αμερικανός, με όση… τρέλα και απειθαρχία μπορεί να τον διακρίνει ενίοτε, έχει προσφέρει ήδη φέτος άφθονες στιγμές που πήρε την κατάσταση στα χέρια του όταν η μπάλα ζύγιζε τόνους και την έβαλε με ασφάλεια, υπό πίεση χρόνου ή/και αντιπάλων, στο καλάθι.
1. Μάικ Τζέιμς (Μονακό)
2. Κέβιν Πάντερ (Παρτιζάν)
3. Κέντρικ Ναν (Παναθηναϊκός)
4. Σέιν Λάρκιν (Εφές)
5. Λορέντζο Μπράουν (Μακάμπι)
Μεγαλύτερη απογοήτευση
Δυστυχώς, δεν είναι έκπληξη πως το «βατόμουρο» πάει στον Κέμπα Γουόκερ. Ο τέσσερις φορές All Star στο ΝΒΑ είναι σκιά του εαυτού του. Επιβεβαιώνοντας πως λόγω ενός προβλήματος στο γόνατό του δεν μπορεί να είναι ποτέ ξανά ο σπουδαίος σκόρερ που θαυμάζαμε την προηγούμενη δεκαετία, ο Κέμπα Γουόκερ πασχίζει να βρει χρόνο στη Μονακό, σουτάρει με άσχημα ποσοστά και δικαίως θεωρείται τεταρτο-πέμπτος στην ιεραρχία των γκαρντ της ομάδας του.
1. Κέμπα Γουόκερ (Μονακό)
2. Γουίλι Ερνανγκόμεθ (Μπαρτσελόνα)
3. Ντάριους Τόμπσον (Αναντολού Εφές)
4. Σερτάκ Σανλί (Φενέρμπαχτσε)
5. Φρανκ Καμίνσκι (Παρτιζάν)
Πιο βελτιωμένος παίκτης
Θαρρείς και έχει πάρει… σουπερμαντολίνη (που έλεγε και ο αείμνηστος Κώστας Βουτσάς), ο Τσίμα Μονέκε κάνει απίστευτη σεζόν με την Μπασκόνια. Ο undersized άσος, μπορεί να μην έδειξε πράγματα στη Μονακό, αλλά φέτος έχει τετραπλασιάσει τους μέσους όρους του στο σκοράρισμα και όχι μόνο αποτελώντας την πιο θεαματική μεταμόρφωση στην Ευρωλίγκα.
1. Τσίμα Μονέκε (Μπασκόνια)
2. Άλεκ Πίτερς (Ολυμπιακός)
3. Γιοχάνες Τίμαν (Άλμπα)
4. Ντίνος Μήτογλου (Παναθηναϊκός)
5. Τάντας Σεντεκέρσκις (Μπασκόνια)
Καλύτερος νέος παίκτης (ως 23 ετών)
Σε μια διοργάνωση αρκετά «γερασμένη», που δεν έχει χώρο για ευκαιρίες στους νέους και που τα κορυφαία ταλέντα στην Ευρώπη φεύγουν νωρίς για το ΝΒΑ, η επιλογή δεν ήταν εύκολη κι αναγκαστήκαμε να ανεβάσουμε το όριο για να βρούμε αξιόλογες περιπτώσεις. Αυτή που ξεχώρισε ήταν του Λεάντρο Μπολμάρο, που μετά το σύντομο πέρασμά του από τις ΗΠΑ έχει επιστρέψει εμφανώς βελτιωμένος και «λάμπει» στην Μπάγερν υπό την καθοδήγηση του Πάμπλο Λάσο.
1. Λεάντρο Μπολμάρο (Μπάγερν)
2. Γκαμπριέλε Προτσίντα (Άλμπα)
3. Έλι Εντιαγέ (Ρεάλ)
4. Ταρίκ Μπιμπέροβιτς (Φενέρμπαχτσε)
5. Τρίσταν Βούκτσεβιτς (Παρτιζάν)
Πιο θεαματικός παίκτης
Καλά τα καρφώματα και οι τάπες, αλλά σαν το παλιό καλό κρασί δεν έχει. Ο Μίλος Τεόντοσιτς στα 37 του συνεχίζει να προσφέρει στιγμές μαγείας χάρη στη μοναδική του ικανότητα στη δημιουργία κι αυτό από μόνο του αρκεί για να του δώσουμε το βραβείο.
1. Μίλος Τεόντοσιτς (Ερυθρός Αστέρας)
2. Αϊζέια Κορντινιέ (Βίρτους Μπολόνια)
3. Ματίας Λεσόρ (Παναθηναϊκός)
4. Ντόντα Χολ (Μονακό)
5. Ταϊρίκ Τζόουνς (Εφές)
Καλύτερος «αθόρυβος» παίκτης
Ερχόμενος με φόρα από το φοβερό Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Λετονία, ο Τάντας Σεντεκέρσκις κάνει φοβερή δουλειά στην Μπασκόνια. Ο αθλητικός ψηλός καλύπτει 2-3 θέσεις και πολλές «τρύπες» κυρίως στην άμυνα μιας ομάδας που δεν φημίζεται για την προσοχή που δίνει στα μετόπισθεν.
1. Τάντας Σεντεκέρσκις (Μπασκόνια)
2. Νίκολα Κάλινιτς (Μπαρτσελόνα)
3. Αϊζέια Κορντινιέ (Βίρτους Μπολόνια)
4. Άλφα Ντιαλό (Μονακό)
5. Κώστας Παπανικολάου (Ολυμπιακός)
Πολυτιμότερος παίκτης
Εδώ η επιλογή κι αν ήταν δύσκολη… Τελικά προτιμήσαμε τον Τόκο Σενγκέλια, γιατί η δική του απόδοση (αλλά όχι μόνο αυτή) έχει μετατρέψει μια ομάδα με περιορισμένο ταλέντο και βάθος σε πρωταγωνίστρια της λίγκας. Ο Γεωργιανός κάνει απίθανα πράγματα και ουδείς μπορεί να φανταστεί πώς θα λειτουργούσε η Βίρτους Μπολόνια τόσο καλά αν τελικά το καλοκαίρι είχε φύγει για τον Παναθηναϊκό.
1. Τόκο Σενγκέλια (Βίρτους Μπολόνια)
2. Μάικ Τζέιμς (Μονακό)
3. Τσίμα Μονέκε (Μπασκόνια)
4. Φακούντο Καμπάτσο (Ρεάλ)
5. Λορέντζο Μπράουν (Μακάμπι)
Καλύτερος προπονητής
Κι εδώ το βραβείο πάει στην Βίρτους Μπολόνια. Ο Λούκα Μπάνκι, μετά την παραμυθένια πορεία με τη Λετονία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, παρέλαβε περίπου καμένη γη από τον Σέρτζιο Σκαριόλο, ένα σύνολο από ξενερωμένους παίκτες που έψαχναν την έξοδο (βλέπε Σενγκέλια και Λούντμπεργκ) και κατάφερε να τη μετατρέψει σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή, που παίζει σύγχρονο και κυρίως αποτελεσματικό μπάσκετ. Ποιος θα περίμενε ότι στο τέλος του πρώτου γύρου στην πρώτη τριάδα;
1. Λούκα Μπάνκι (Βίρτους Μπολόνια)
2. Ντούσκο Ιβάνοβιτς (Μπασκόνια)
3. Άλεξ Μουμπρού (Βαλένθια)
4. Τσους Ματέο (Ρεάλ)
5. Εργκίν Αταμάν (Παναθηναϊκός)
Bonus category-Χειρότερο μαλλί
Εδώ το βραβείο έχει απονεμηθεί καιρό τώρα. Ο Γκάμπριελ Ντεκ μπορεί να συναγωνίζεται με τον Σιμόν Μιζράχι για το ποιος από τους δύο είναι πιο ανέκφραστος, αλλά για το χειρότερο μαλλί δεν έχει αντίπαλο.
1. Γκάμπριελ Ντεκ (Ρεάλ)
2. Μπρέιντι Μάνεκ (Ζαλγκίρις)
3. Τσίμα Μονέκε (Μπασκόνια)
4. Σέιν Λάρκιν (Εφές)
5. Λουκ Σίκμα (Ολυμπιακός)
