To επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαχθεί το 2026. Με νέα μορφή, με 48 ομάδες να συμμετέχουν. Οι πιθανότητες να μην βρίσκεται εκεί η Ιταλία είναι πραγματικά μικρές, ιδιαίτερα από τη στιγμή που αυξάνονται οι εθνικές. Εφόσον η «σκουάντρα ατζούρα» βρίσκεται στα γήπεδα της Αμερικής (ΗΠΑ, Καναδάς και Μεξικό) θα δώσει το παρών στη μεγαλύτερη διοργάνωση εθνικών ομάδων 20 ακριβώς χρόνια από την τελευταία της κατάκτηση.
Σε αυτή την εικοσαετία, θα έχει παίξει μόνο 6 παιχνίδια σε Παγκόσμιο Κύπελλο, χάνοντας 3 (από Σλοβακία, Κόστα Ρίκα και Ουρουγουάη), έχοντας φέρει σε 2 ισοπαλία (Παραγουάη και Νέα Ζηλανδία) και κερδίζοντας μόνο ένα (Αγγλία).
Το τελευταίο παιχνίδι της εθνικής Ιταλίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν στις 15 Ιουνίου του 2014. Περίπου 2840 ημέρες πριν… Το τελευταίο νοκ-άουτ παιχνίδι σε Μουντιάλ ο τελικός με τη Γαλλία το 2006, όπου η «σκουάντρα ατζούρα» το… σήκωσε: 5740 ημέρες πριν… Δύο διαδοχικοί αποκλεισμοί από την κορυφαία διοργάνωση και ενώ ενδιάμεσα ήρθε η κατάκτηση του Euro. Μια κατάκτηση που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, αλλά την ίδια ώρα μάλλον ήταν το… μακιγιάζ στα προβλήματα πολλών ετών που παρουσιάζει το ιταλικό ποδόσφαιρο.
Το πρότζεκτ του Ρομπέρτο Μπάτζο που πήγε στα σκουπίδια
«Ο Ρομπέρτο Μπάτζο είναι ο νέος πρόεδρος στον Τεχνικό Τομέα του Coverciano, ο Τζάνι Ριβέρα ο πρόεδρος του Youth-Scholastic Sector (σσ. Τομέας για τη βελτίωση των νέων ποδοσφαιριστών) και ο Αρίγκο Σάκι ο συντονιστής των εθνικών ομάδων Νέων», ανέφερε η ανακοίνωση της ιταλικής ομοσπονδίας με τον τότε πρόεδρο, Τζανκάρλο Αμπέτε το 2010 και μετά την αποτυχημένη συμμετοχή της χώρας στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής.
Στόχος του ήταν να αρχίσουν και πάλι τα φυτώρια της εθνικής Ιταλίας να βγάζουν ποδοσφαιριστές. Τελικά, άπαντες μετά από ένα διάστημα αποχώρησαν και το… πρότζεκτ της «νέας Ιταλίας» πήγε στράφι. «Συνειδητοποιήσαμε πόσο περίπλοκο ήταν να φέρουμε την επανάσταση στη νοοτροπία του ποδοσφαίρου μας», ανέφερε η κοινή τους ανακοίνωση.
Ο Ρομπέρτο Μπάτζο, πάντως, ήταν διατεθειμένος να αλλάξει τα κακώς κείμενα στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Είχε κάνει μια τεράστια έρευνα και κατέληξε σε ένα φοβερό πόρισμα 900 σελίδων με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο της χώρας του, δίνοντας παράλληλα διάφορες ιδέες για να «αναστηθεί» και να βρεθούν οι κατάλληλες λύσεις.
Η αναφορά του Μπάτζο αγνοήθηκε εντελώς από την FIGC, η οποία δεν προέβη σε καμία ενέργεια και έδωσε ελάχιστη σημασία. Αυτό οδήγησε στην παραίτηση της «θεϊκής αλογοουράς» από τη θέση του τον Ιανουάριο του 2013, δηλώνοντας σχετικά: «Δεν μου έχει επιτραπεί να εκπληρώσω τον ρόλο που μου δόθηκε, δεν είμαι διατεθειμένος να προχωρήσω. Η έκθεσή μου 900 σελίδων, που παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2011, έμεινε στην άκρη και την αποσύρω».
Ο τότε πρόεδρος της FIGC, Τζιανκάρλο Αμπέτε, δεν εντυπωσιάστηκε με αυτή την αντίδραση: «Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο είναι ένα άτομο με μεγάλη ποιότητα, ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα. Δεν ένιωθε όμως ότι αυτός ο διευθυντικός ρόλος ήταν δικός του, δεν τον αντάμειψε. Δεν με εκπλήσσει η ανακοίνωσή του. Με είχε προειδοποιήσει. Δεν αισθάνθηκε πως ανταμείβεται και υπολογίζεται και δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να αφιερώσει πολύ χρόνο στη δραστηριότητά του».
Το οικονομικό πρόβλημα λόγω των αποκλεισμών και τα έσοδα μέσω της Serie A
Οι διαδοχικοί αποκλεισμοί της Ιταλίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο έχουν φέρει και οδυνηρά οικονομικά ζητήματα στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας. Η Ιταλία το 2018 έβαλε στα ταμεία της 120 εκατ. ευρώ λιγότερα από την Γαλλία που κατέκτησε το Μουντιάλ εκείνη τη χρονιά. Δεν είχε τα ίδια έσοδα, ούτε και τις διαφημιστικές καμπάνιες των «τρικολόρ» που γέμισαν τα ταμεία τους το 2018. Κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί ξανά και τα έσοδα να μειωθούν ακόμη περισσότερο, κάτι που παίζει το δικό του ρόλο σχετικά με την πρόσληψη ικανών προπονητών και στελεχών σε όλα τα κλιμάκια της εθνικής Ιταλίας, αλλά και στη βελτίωση των υποδομών.
Την ίδια ώρα, πάντως, η ιταλική κυβέρνηση έχει αρκετά έσοδα από τη Serie A που έχει ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια. Νέα γήπεδα παρότι οι περισσότερες ομάδες θέλουν να δημιουργήσουν δεν έχουν πάρει το πράσινο φως και παραμένει μια στασιμότητα. Τα χρήματα που πάμε στην κυβέρνηση από τον αθλητισμό πρέπει να επιστρέφουν εκεί, αφού η δημιουργία σύγχρονων γηπέδων, εγκαταστάσεων θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, στο να βελτιωθούν οι ακαδημίες και ο τρόπος που δουλεύει κάθε σύλλογος και να επιστρέψει η εμπιστοσύνη στους Ιταλούς ποδοσφαιριστές η οποία δείχνει να χάνεται τα τελευταία χρόνια. Κάτι που θα αναλύσουμε ακριβώς από κάτω…
Οι «μεγάλοι» δεν ενδιαφέρονται για την παραγωγή παικτών
Είπαμε και νωρίτερα πως η Serie A δείχνει διαρκώς να προοδεύει, αλλά όχι και οι ακαδημίες των ισχυρών ομάδων. Αν κοιτάξει κανείς στα ρόστερ των Ίντερ, Γιουβέντους, Μίλαν, Νάπολι, Ρόμα και Λάτσιο βλέπει ελάχιστους από τις ακαδημίες να βρίσκονται σε αυτά και ο χρόνος που παίρνουν λιγοστός έως μηδαμινός.
Συγκεκριμένα, μόλις 3 νέοι ποδοσφαιριστές ανεξαρτήτου χώρας (οι οποίοι λογίζονται ως ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε επίπεδο εθνικής ελπίδων) που προέρχονται από τα «σπλάχνα» ομάδων έχουν βασικό ρόλο φέτος σε όλη της Serie A. Ο Χίκι της Μπολόνια, ο Ουντότζε της Ουντινέζε και ο Μπούζιο της Βενέτσια. Μηδέν λεπτά συμμετοχής έχουν οι νεαροί σε Μίλαν, Νάπολι, Τορίνο, Έμπολι, 1 λεπτό στη Φιορεντίνα, 2 λεπτά στη Σασουόλο, 3 λεπτά στη Γιουβέντους και 8 λεπτά στην Ίντερ.
Η Ρόμα έχει χρησιμοποιήσει κάποιον νέο σε 25 παιχνίδια της (σε 4 από αυτά έχουν ξεκινήσει βασικοί), η Αταλάντα σε 14 (σσ. 3 βασικοί), στη Λάτσιο σε 15 (1 βασικός), στη Σπέτσια σε 13 (8 βασικοί).
Καταλαβαίνει κανείς πως όσο οι μεγάλοι συνεχίζουν να ξοδεύουν αλόγιστα για ποδοσφαιριστές εκτός Ιταλίας και δεν παράγουν δικά τους δημιουργήματα, τότε θα συνεχίζει η εθνική ομάδα της χώρας να αποτυγχάνει… Νέες ιδέες και νέα μυαλά φαίνεται πως δεν υπάρχουν, κάτι που τόνισε και ο Αρίγκο Σάκι: «Είμαστε 60 χρόνια πίσω από τις υπόλοιπες χώρες». Για να το λέω αυτό μια σπουδαία προσωπικότητα σαν τον Σάκι, προφανώς κάτι θα γνωρίζει.
Η «ευθύνη» του Ιμόμπιλε και η «τιμωρία» των πέναλτι
Από την ημέρα που η «σκουάντρα ατζούρα» βίωσε τον οδυνηρό αποκλεισμό από τη Βόρεια Μακεδονία, τα Μέσα της γειτονικής χώρας ασκούν δριμεία κριτική στους ποδοσφαιριστές της εθνικής τους ομάδας. Τα βέλη έχουν στόχο συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, με τον Τσίρο Ιμόμπιλε να βρίσκεται στο στόχαστρο. Ο επιθετικός που διαπρέπει με τη φανέλα της Λάτσιο, αλλά στην εθνική Ιταλίας είναι τελείως διαφορετικός. «Στην πρώτη χαμένη ευκαιρία έμοιαζε απελπισμένος και ενώ υπήρξε μπροστά ένα ολόκληρο παιχνίδι», έγραφε η «Gazzetta dello Sport» που τον βαθμολόγησε με το… ευγενικό «4» όπως και τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της ομάδας. «Η εμφάνιση του χθες εναντίον της Βόρειας Μακεδονίας ήταν η απόδειξη ότι οι κριτικές και η πίεση του να παίζει για την εθνική του ομάδα είναι ξεκάθαρα υπερβολική και τώρα είναι η τέλεια στιγμή για να εγκαταλείψει τη θέση του», ανέφεραν επίσης οι Ιταλοί.
Πέραν του Ιμόμπιλε, στη «μαύρη» λίστα βρίσκονται κι άλλοι ποδοσφαιριστές. Ο Τζόρτζιο Κιελίνι βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο, όπως και οι Αντρέα Μπελότι και Ζοάο Πέδρο. Ο τελευταίος αγωνίστηκε ελάχιστα λεπτά για παρθενική φορά με τη φανέλα της Ιταλίας, αλλά τα Μέσα θεωρούν πως δεν μπορεί να καλύψει τα «θέλω» και να σηκώσει το βάρος της φανέλας με τα 4 Παγκόσμια Κύπελλα. «Οι Ατζούρι πρέπει ξεκάθαρα να εμπιστεύονται τους νέους με δυνατότητες και έτσι δεν υπάρχει πραγματικά χώρος για να στοιχηματίσετε σε έναν εντελώς άγνωστο όπως ο Ζοάο Πέδρο» γράφτηκε.
Από τα πυρά των Ιταλών δεν ξέφυγε ούτε ο Ζορζίνιο, για τον οποίο υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα. Ήταν εκ των ηγετών στην κατάκτηση του Euro, αλλά στον τελικό με την Αγγλία έχασε το δικό του πέναλτι δείχνοντας να λυγίζει από το άγχος. Όπως έγινε και απέναντι στην Ελβετία, όπου αν είχε σκοράρει στο φινάλε του αγώνα από την «άσπρη βούλα», η Ιταλία θα είχε προκριθεί ως πρώτη στο Μουντιάλ. Παρόλα αυτά, η «μοίρα» της ομάδας του Ρομπέρτο Μαντσίνι ήταν τελείως διαφορετική μέσα σε λίγους μήνες. Στα ημιτελικά και στον τελικό του Euro επικράτησε στα πέναλτι, με τον Ντοναρούμα να είναι μεταξύ άλλων ο πρωταγωνιστής. Μετά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, τα πέναλτι αποδείχθηκαν πληγή και… μοιραία για τη «σκουάντρα ατζούρα».
H επόμενη «αμφιλεγόμενη» φουρνιά
Η ήττα της Ιταλίας από τη Βόρεια Μακεδονία ήταν η πρώτη στην ιστορία της σε εντός έδρας παιχνίδι σε προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ιστορική αποτυχία, που βαραίνει το υπάρχον ρόστερ αλλά και τον Ρομπέρτο Μαντσίνι που από τη μία ημέρα στην άλλη, είδε το όνειρό του να γίνεται εφιάλτης. Εάν θα παραμείνει στο τιμόνι της εθνικής Ιταλίας παραμένει άγνωστο και είναι ξεκάθαρα δική του απόφαση. Είτε θα αποφασίσει να μείνει και να το παλέψει, είτε να παραιτηθεί. Η επόμενη ημέρα για τον πάγκο ίσως να μοιάζει δεδομένη, αφού ο Φάμπιο Καναβάρο είναι έτοιμος να τον διαδεχτεί και ο πολύπειρος Μαρτσέλο Λίπι να αναλάβει χρέη τεχνικού διευθυντή. Τι γίνεται, όμως, με το ρόστερ το οποίο χρειάζεται ριζική ανανέωση;
Οι Ιταλοί προσπάθησαν να «δουν» μπροστά και να προβλέψουν την επόμενη φουρνιά. Εν μέρει κρίνεται… αμφιλεγόμενη, αφού δεν γνωρίζει κανείς αν έχει το potential να φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο και να διεκδικήσει τίτλους. Ας δούμε λοιπόν τις επιλογές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, με ποδοσφαιριστές ως το 25ο έτος της ηλικίας τους…
Το δίδυμο στους τερματοφύλακες φαίνεται πως θα είναι ο Τζίτζι Ντοναρούμα με τον Άλεξ Μέρετ, οι οποίοι θα πλαισιωθούν από έναν ακόμη για να κλείσει η τριάδα. Για το δεξί άκρο της άμυνας υπάρχουν οι Πελεγκρίνι, Καλάμπρια, ενώ για το αριστερό οι Ντιμάρκο και Φραμπότα. Στα στόπερ οι τέσσερις επιλογές νεαρών ποδοσφαιριστών είναι οι Μπαστόνι, Μαντσίνι, Γκάμπια και Λοβάτο.
Πάμε παρακάτω. Στα χαφ υπάρχει πλουραλισμός και εξαιρετικές επιλογές. Η βασική μελλοντική τριάδα θα μπορούσε να αποτελείται από τους Μπαρέλα, Τονάλι και Λοκατέλι, με back-up τους Πομπεγκά, Ρίτσι και Φρατέζι. Στα εξτρέμ υπάρχουν αρκετές επιλογές, αλλά και ένας παλιός μας γνώριμος. Τζανιόλο, Ρασπαντόρι, Κιέζα, αλλά και οι Σότιλ, Βέρντε, ενώ μελλοντικό δίδυμο στην κορυφή μπορούν να αποτελέσουν οι Σκαμάκο και Εσπόζιτο.
Για να δούμε, αν στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο το «τραγούδι των Ιταλών» θα ηχήσει ξανά και αν η νέα φουρνιά θα το τραγουδήσει δυνατά και περήφανα…. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
