Έρχεται και ο Νέλσον

Κάθε φορά που βλέπεις ματς του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ πρέπει να θυμάσαι όσα έλεγες, έγραφες, περίμενες από την ομάδα όταν χτυπημένη από τραυματισμούς και με σοβαρές ακόμα απουσίες ξεκινούσε τη χρονιά της. Γραμμένα είναι άλλωστε τα περισσότερα συμπεράσματα εκείνης της εποχής.

Όπως και το ότι ο Παναθηναϊκός θα έκανε στον όμιλο που του έτυχε αγώνα δρόμου μπας και μπει στην τετράδα. Λίγο καιρό μετά ο Ιβάνοβιτς μετρά μια συλλογή με 4 ροζ φύλλα στην Ευρωλίγκα, είναι αήττητος και στο +1 από τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Δεν είναι, όμως, αυτοί οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους μπορεί να πανηγυρίζει ο κόουτς του Εξάστερου. Ή δεν είναι μόνο αυτοί…

Αν το ματς από το 10’ ως το 26’ ήταν ενδεικτικό της προόδου που έχει ο Παναθηναϊκός τον τελευταίο καιρό, από το 27’ ως το 35’ μετατράπηκε σε απόλαυση. Όχι τόσο επειδή οι Πολωνοί το έριξαν στην απελπισία και στον πολύ γρήγορο ως βιαστικό ρυθμό που δεν τους βγήκε με αποτέλεσμα να χάσουν από τα μάτια τους τον αντίπαλο αλλά επειδή η απελπισία τους προκλήθηκε από τη… δεύτερη πεντάδα του Παναθηναϊκού.

Παραφράζοντας το παλιό, κλασικό οπαδικό σύνθημα: όσο κρυώνει το ρόστερ μεγαλώνει. Στην Πολωνία δεν πήγε ο Φώτσης, ξεχώρισε, όμως, ο Παππάς και μεγαλούργησε ο Μαυροκεφαλίδης. Ο Μπατίστα ήταν αρνητικός, ο Σλότερ στο «μηδέν», Ράιτ, Μπλουμς και Γιάνκοβιτς στα συνηθισμένα τους στάνταρ. Σπέσιαλ εμφάνιση μόνο από τον Γκιστ που έπαιζε σαν το πιο μοντέρνο 4άρι της Ευρώπης κυρίως στο πρώτο ημίχρονο και τον Μποχωρίδη. Ο νεαρός που πασχίζει να αντέξει τις ευθύνες που έχει το «τιμόνι» του Παναθηναϊκού στην Πολωνία απέκτησε ένα σημαντικό λόγο για να χαμογελάει ξανά. Κι αν δεν χτυπούσε στο φινάλε ίσως η αναμέτρηση με την Τούροφ να αποτελούσε γι΄αυτόν ένα ιδανικό ριστάρτ.

Κακά τα ψέματα… Αν έβλεπε κάποιος μια σκιά στις νίκες του Παναθηναϊκού φέτος στην Ευρωλίγκα ήταν και η αδυναμία του ρόστερ (κυρίως του Μποχωρίδη) να στείλει τον Μήτσο στον πάγκο με το κεφάλι ήσυχο ότι δεν θα πιάσει την ομάδα θάλασσα. Στην Πολωνία αυτό έγινε. Κι είναι ίσως ό,τι σημαντικότερο αγωνιστικά κουβαλά η ομάδα στο ταξίδι της επιστροφής της. Μαζί, βέβαια, με την εικόνα του Μαυροκεφαλίδη. Με ραβέρσα, με ντράιβ, από τα 6 μέτρα, από τα 7 μέτρα… Ο Λουκάς τα έβαζε από παντού, θυμίζοντας εγκαίρως πόσο σπουδαία μονάδα είναι για την ομάδα του Ιβάνοβιτς…