Ένα ρίσκο που δεν πρέπει να πάρει ο Παναθηναϊκός

Ακούσαμε πολλά από τον Νίκο Νταμπίζα στη συνέντευξη Τύπου, η οποία κράτησε περίπου δυο ώρες. Η αλήθεια είναι ότι κάποια μεγάλη είδηση δε βγήκε από τα λεγόμενα του τεχνικού διευθυντή του Παναθηναϊκού. Ειπώθηκαν, όμως, αρκετά ενδιαφέροντα, χωρίς περιστροφές και με ευθύτητα από τον 46χρονο.

Ας μη σταθούμε τόσο στο τι θα συμβεί με τις αποχωρήσεις ή με την περίπτωση του Τάσου Χατζηγιοβάνη, η οποία είναι ακόμα ανοικτή και έχει αρκετές πιθανότητες για αίσιο τέλος και υπογραφές. Αυτό που προβλημάτισε και δημιούργησε κάποιες απορίες είναι το γεγονός ότι απ’ όσα δήλωσε ο Νταμπίζας, οι «πράσινοι» δε δείχνουν να «καίγονται» για την απόκτηση αμυντικού χαφ και επιθετικού. Κι αν για τον δεύτερο, υπό κάποιες προϋποθέσεις το όποιο κενό σε περίπτωση μη διαθεσιμότητας ή ντεφορμαρίσματος του Κίκο Μακέντα μπορεί να καλυφθεί, δεν ισχύει το ίδιο και για τον «κόφτη».

Ο κάθε ένας μπορεί να βλέπει το ποδόσφαιρο διαφορετικά και είναι δεδομένο ότι σε συζητήσεις – αναλύσεις περί ενισχύσεων και συστημάτων, οι απόψεις δε θα είναι πάντα ίδιες. Πέρα, όμως, από το αν ταιριάζει ο Χ, Ψ παίκτης στο 4-3-3 ή το 4-2-3-1, τα δυο βασικά σχήματα του φετινού τριφυλλιού, υπάρχουν και κάποια αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία «φωνάζουν» ότι η μη απόκτηση αμυντικού μέσου (ποιοτικού και με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους ήδη υπάρχοντες) από την ομάδα θα είναι ένα πολύ μεγάλο ρίσκο που μπορεί να φανεί μέσα στη χρονιά.

Αρχικά, ας το πάρουμε αριθμητικά. Πέρυσι στο ρόστερ υπήρχαν οι Κουρμπέλης, Κάτσε, Στάικος και Τζανδάρης, με τον τελευταίο, βέβαια, να μην έχει ουσιαστικό ρόλο. Απ’ αυτούς, έφυγαν δυο, ενώ ο Τζανδάρης βρίσκεται ακόμη στους κομμένους. Συνεπώς, ο μοναδικός «κόφτης» αυτή τη στιγμή στην ομάδα είναι ο αρχηγός της και υπό προϋποθέσεις ο Χρήστος Δώνης. Για τον τελευταίο μπορούν να γίνουν άπειρες ποδοσφαιρικές συζητήσεις, οι οποίες είναι σεβαστές. Η πραγματική του θέση, όμως, είναι οκτάρι. Και για να είμαστε ειλικρινείς, του είναι εξαιρετικά δύσκολο να παίξει ως μοναδικό «εξάρι» στο 4-3-3, έχοντας εσωτερικούς μέσους επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές (θυμηθείτε το φιλικό με την Μπεσίκτας). Δεν έχει αυτά τα στοιχεία και δε διαθέτει την ταχύτητα.

Υπάρχει, επίσης, ο νεαρός Αλεξανδρόπουλος, ένα σπουδαίο ταλέντο, αλλά δίχως εμπειρίες ακόμη. Μπορεί, τέλος, να παίξει εκεί και ο Ζοάο Νούνες. Η φυσική θέση του Πορτογάλου, όμως, δεν είναι αυτή. Ο ποδοσφαιριστής αποκτήθηκε ως κεντρικός αμυντικός που κάποιες φορές παίζει και στη μεσαία γραμμή ή στο δεξί άκρο της άμυνας. Πάμε παρακάτω…

Ακόμη και με τον Κουρμπέλη διαθέσιμο, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Κι αυτό διότι ο «Κούρμπε», μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός και πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν έχει στοιχεία τα οποία λείπουν από την ομάδα. Κι αυτά είναι η ταχυδύναμη, η έκρηξη και η σκληράδα. Για να το πούμε πιο απλά, ο Παναθηναϊκός δε διαθέτει ένα μηχανάκι στον χώρο του κέντρο, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο και για την επιθετική μετάβαση, αλλά και για την αμυντική. Το… πάρτι που έκανε στον άξονα ο ΟΦΗ, στο πρόσφατο ματς του Ολυμπιακού Σταδίου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο παραπάνω.

Οι πιθανότητες να αποκτηθεί αμυντικός μέσος και μάλιστα με αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε, είναι λίγες. Υπάρχουν κάποιες, αλλά δε θεωρείται βέβαιη η ενίσχυση στα χαφ. Οι «πράσινοι», δίχως τη μεταγραφή ενός τέτοιου παίκτη, παίρνουν ρίσκο και μάλιστα μεγάλο. Και θα είναι αναγκασμένοι να προχωρούν κατά τη διάρκεια της σεζόν σε πειραματισμούς, για να καλύψουν την αδυναμία σε μια τόσο κομβική θέση.