Ένα φιλικό, αρκετές ειδήσεις

Ο Παναθηναϊκός στην Κίνα δεν θα μετρήσει ουσιαστικά τις δυνάμεις του ενόψει Ευρωλίγκας. Δεν είναι τα κατάλληλα τεστ αυτά τα παιχνίδια για να δούμε πόσο δυνατότερος σε σχέση με τις προηγούμενες δύο χρονιές είναι ο Εξάστερος.

Στην Κίνα ο Παναθηναϊκός διαφημίζει το Ευρωπαϊκό μπάσκετ σε μια τεράστια αγορά και – στο πλαίσιο αυτό – βελτιώνει και τις «ταλαιπωρημένες» τα τελευταία χρόνια σχέσεις του με την Ευρωλίγκα. Και – φυσικά – διαφημίζεται κουβαλώντας εκεί στα πέρατα της γης την ταμπέλα της πιο πετυχημένης ομάδας μπάσκετ τα τελευταία 20 χρόνια.

Επίσης, τώρα, στο ξεκίνημα της σεζόν βλέπουμε πολλά στο παρκέ αλλά καταλαβαίνουμε πολύ λίγα. Και αυτό συμβαίνει διότι στο δεύτερο μόλις ματς με τον Τζόρτζεβιτς στον πάγκο ο Παναθηναϊκός είναι υπό κατασκευή. Όσα είδε απ’ όσα δοκίμασε ο κόουτς στο πρώτο παιχνίδι δεν μπορούν να αναλυθούν. Αντίθετα, μπορεί να γίνει κουβέντα για όσα ήταν ορατά με «γυμνό μάτι». Από την τηλεόραση…

Πρώτη καλή είδηση είναι η «χαλάρωση» του Διαμαντίδη. Το ξέραμε καιρό τώρα. Από την ημέρα της επιστροφής του Καλάθη στο ΟΑΚΑ ο απόλυτος ηγέτης του Παναθηναϊκού απέκτησε δικαίωμα στην ανάσα. Όσο μη αντιπροσωπευτικό και να είναι το δείγμα κόντρα στους Λάιονς η εικόνα του Μήτσου να έρχεται από τον πάγκο μετά τα μισά της πρώτης περιόδου είναι η εικόνα που περιμένουμε σε πολλά ματς φέτος. Απαλλαγμένος από την υποχρέωση να κουβαλά για πολλά λεπτά την μπάλα και να φθείρει ακόμα περισσότερο το κορμί του ο Διαμαντίδης μπορεί φέτος να αυξήσει τον μισθό πολλών συμπαικτών του βάζοντας το μυαλό του στην υπηρεσία ενός πλήρους ρόστερ.

Δεύτερη καλή είδηση ή προέκταση της πρώτης: ο Καλάθης δεν είναι ένα γκαρντ «αμερικάνικο». Του έχει κάνει πολύ καλό το προηγούμενο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς, τον έχει βοηθήσει πολύ το γεγονός ότι έπαιζε στο «συνετό» Μέμφις. Παίζει με μεγάλη ωριμότητα και πασάρει με ευκολία και αποτελεσματικότητα τόσο ψηλά πάνω από τη στεφάνη όσο και χαμηλά (στη ρακέτα) ή διαγώνια στην αδύναμη πλευρά. Άσε που έχει βελτιώσει και το μακρινό του σουτ…

Τρίτο καλό νέο τα διευρυμένα καθήκοντα του Χαραλαμπόπουλου. Ο Βασίλης δεν λογίζεται πλέον «πιτσιρικάς» και παίρνει περισσότερα λεπτά στο παρκέ είτε στη θέση «3» που του αρέσει είτε στη θέση «4» που μοιάζει να ταριάζει «γάντι» στα σωματικά και μπασκετικά του προσόντα. Ενεργός στο ροτέισον και ο Παπαγιάννης παρά το γεγονός ότι στο ρόστερ προστέθηκαν δύο παίκτες με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του νεαρού διεθνούς.

Να τελειώσουμε, όμως, με τα θετικά και να πούμε μια κουβέντα και για τα «κουσούρια» που έκαναν την εμφάνισή τους στο παρκέ. Κατ’ αρχάς η μυθιστορηματική αστοχία του Φελντέιν. Ο Δομινικανός επηρεάστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη του Παναθηναϊκού από το ταξίδι και δεν έβαζε ούτε λέι απ. Έχει την αξία του να δούμε αν το φαινόμενο αυτό – διότι περί φαινομένου πρόκειται – εμφανίζεται συχνά ή είναι σπάνια περίπτωση. Καλό θα είναι, πάντως, στις off βραδιές του ο Φελντέιν να το γυρίζει στην πάσα όπως έκανε στο δεύτερο ημίχρονο του ματς με τους Λάιονς.

Προβληματική ήταν και η αμυντική συμπεριφορά του Ραντούλιτσα. Ο Σέρβος έπαιζε με σηκωμένο το χειρόφρενο στην άμυνα και έκανε τον Χόλμαν να μοιάζει με σέντερ επιπέδου ΝΒΑ. Με τον Σέρβο γενειοφόρο στο παρκέ ήταν και οι επιστροφές της ομάδας αλλά και οι περιστροφές της κακές. Τυχαίο ή όχι θα φανεί. Όπως και το αν η κακή αυτή αμυντική συμπεριφορά οφείλεται στο μακρινό ταξίδι και την κούραση στα πόδια του παίκτη (και) από τις υποχρεώσεις του με την Εθνική Σερβίας.

ΥΓ: Ο Πάβλοβιτς που ήρθε στα… μουγγά δείχνει ότι μπορεί να εξελιχθεί σε μεταγραφική αποκάλυψη. Εξαιρετικός στην επίθεση, απέφυγε τις υπερβολές και τις τραβηγμένες προσπάθειες ενώ στην άμυνα άπλωνε χέρια στις μπάλες ακόμα και όταν το ματς είχε ουσιαστικά τελειώσει…