Ένα ακόμα Κύπελλο για γέλια

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Με το δάκρυ να τρέχει κορόμηλο – όπως είπε και ο Ιβάν Σαββίδης σε πρόσφατο νέο του διάγγελμα – παρατηρείς τις εξελίξεις γύρω από τη φαρσοκωμωδία «Κύπελλο στο Πανθεσσαλικό» και απορείς. Είναι πραγματικό κατόρθωμα κάθε χρόνο να καταφέρνεις να ξεφτιλίζεις ακόμα περισσότερο έναν θεσμό που αντιμετωπίζεται αλλού ως γιορτή…

Πέρυσι καταφέραμε να κάνουμε τελικό Κυπέλλου με τεράστια καθυστέρηση, στο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας στο οποίο φιλοξενήθηκαν από 300 «καλεσμένοι» των δύο φιναλίστ. Φέτος το βάλαμε στόχο να κάνουμε το ματς σε ένα γήπεδο το οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ή, τέλος πάντων, για να μη με πείτε και προκατειλημμένο, δεν μπορούσε να λειτουργήσει, δεν είχε άδεια λειτουργίας και παρουσίαζε σοβαρές ελλείψεις όταν «επιλέχθηκε» από την επιτροπή Κυπέλλου της ΕΠΟ. Και χρησιμοποιώ εισαγωγικά διότι η αρχική επιλογή της ΕΠΟ έλεγε ΟΑΚΑ ή Παγκρήτιο.

Σεβόμενη την αρνητική διάθεση του ΠΑΟΚ να παίξει τον τελικό στην έδρα του αντιπάλου του η ΕΠΟ έβαλε στη μικρή της λίστα και τη λύση του Παγκρητίου. Δεν ξέρω αν αυτό είναι σε καλή κατάσταση. Δεν ξέρω καν αν είναι σε καλύτερη κατάσταση από το Πανθεσσαλικό. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως η επιτροπή Κυπέλλου έλεγξε τα υποψήφια γήπεδα και αποφάσισε ότι μετά το ΟΑΚΑ το μόνο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει το ματς είναι το Στάδιο στο Ηράκλειο. Και, πάντως, όχι αυτό στον Βόλο.

Πώς, λοιπόν, οδηγηθήκαμε στην επιλογή του Πανθεσσαλικού αλλά και την εμμονή να γίνει το ματς βρέξει – χιονίσει εκεί; Προφανώς η επιτροπή Κυπέλλου της ΕΠΟ θεωρεί σημαντικό να καλμάρει τον ΠΑΟΚ σερβίροντάς του μια λύση που γεωγραφικά μοιάζει απόλυτα δίκαιη και σέβεται την ανάγκη της πόλης του Βόλου να διοργανώσει ένα ματς – γιορτή! Και ας μπουν στο γήπεδο όσοι πάνε όχι με αυτοκόλλητο που λέει η ΕΠΟ στο εισιτήριό τους αλλά με σφραγιδούλα σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν οι παιδότοποι…

Λεπτομέρεια το γεγονός ότι η Περιφέρεια αδυνατούσε να εγκρίνει τη λειτουργία της εγκατάστασης μέχρι λίγες ώρες πριν τη σέντρα, λεπτομέρεια οι συμβουλές έμπειρων υπαλλήλων της ΕΠΟ που ζητούσαν από τον Ζήση Βρύζα την αναβολή λίγων ημερών ώστε να προλάβουν να διορθώσουν τα προβλήματα. Αυτό που μετράει είναι ότι οι ομάδες είχαν διαλέξει το συγκεκριμένο γήπεδο και άρα πρέπει να γίνει εκεί. Και η μάχη της πόλης του Βόλου να νικήσει όλους τους «κακεντρεχείς» που πολεμούσαν την προσπάθεια της πόλης να γίνει το κέντρο του ελληνικού ποδοσφαίρου για μια μέρα.

Για να γυρίσουμε λίγο στα αυτοκόλλητα. Ακόμα και αν ξεπεράσεις το γεγονός ότι τα λειτουργικά θέματα του γηπέδου ξεπεράστηκαν την τελευταία στιγμή σε έναν βαθμό τέτοιο που επέτρεψε στην Περιφέρεια να δώσει άδεια λειτουργίας στην εγκατάσταση δεν μπορεί να μην κολλήσεις στην εμμονή νο2: να γίνει το ματς, ντε και καλά, ακόμα και με εισιτήρια που παραβαίνουν τον νόμο του κράτους.

Με εισιτήρια μη αριθμημένα, τα οποία και προφανώς δεν μπορούσαν να αριθμηθούν από τη στιγμή που δεν υπήρχαν καρεκλάκια έτοιμα την ημέρα που τυπώθηκαν για να προλάβουν να τα διαθέσουν οι ομάδες, άρα εισιτήρια μη νόμιμα, άρα… φαύλος κύκλος.

Είναι, λένε πολλοί, τυπικό το θέμα με τους αριθμούς. Απάντηση άλλη δεν μπορεί να δοθεί παρά η ακόλουθη: όσο τυπικό και να μοιάζει το θέμα διότι πράγματι στο 90% των περιπτώσεων ο θεατής – οπαδός κάθεται σε θέση που δεν αντιστοιχεί σε αυτή που αναγράφεται στο εισιτήριό του είναι και απόλυτα ουσιαστικό. Διότι αν ένας κρατικός λειτουργός επιτρέψει κάτι μη νόμιμο να γίνει πρέπει την επόμενη ώρα όχι μόνο να παραιτηθεί αλλά και να λογοδοτήσει για την απόφασή το αυτή. Κι άλλη λεπτομέρεια… Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνεις ότι εντός του υπουργικού συμβουλίου πιο δυνατή φωνή έχουν οι ομάδες και όχι οι ίδιοι οι υπουργοί. Διότι ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ θέλουν να γίνει ο τελικός στο Πανθεσσαλικό, θέλουν να βοηθήσουν τον Βόλο να διοργανώσει τη γιορτή. Αν το ήθελε και ο Βασιλειάδης δεν θα ζούσαμε όσα ζήσαμε από το βράδυ της Πέμπτης.