Ένα αντίο, ένα καλώς ήρθες

Το φινάλε του ματς με την Αϊντχόφεν σηκώνει χειροκρότημα αλλά και περισυλλογή. Το αξίζουν ένα μπράβο παίκτες και προπονητής για την εικόνα της ομάδας για δυόμισι ημίχρονα κόντρα στους Ολλανδούς, πρέπει, όμως, και να αναλογιστούν ότι έμειναν τόσο νωρίς εκτός συνέχειας και με δική τους ευθύνη.

Τέτοιες στιγμές είναι που κοιτάς τη βαθμολογία, βλέπεις τον έναν βαθμό συγκομιδή και θυμάσαι την απαράδεκτη εμφάνιση στην Πορτογαλία με τα… δεύτερα της Εστορίλ. Μπορείς να το δεις και ως μάθημα το φετινό ταξίδι επιστροφής στα ευρωπαϊκά κύπελλα και να προσδοκάς να αποτελέσει οδηγό επιτυχίας για τις επόμενες σεζόν.

Μέχρι να έρθει, όμως, η επόμενη ευρωπαϊκή ευκαιρία ας μείνουμε στο φέτος. Και στην βελτιωμένη σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν εικόνα του Παναθηναϊκού. Μπορεί η ομάδα του Κοκού να σκόραρε τρις και ο Στιλ να έκανε καλή εμφάνιση αλλά… Ως γενική εικόνα ο Παναθηναϊκός ήταν καλός. Καλύτερος συγκριτικά με το ματς κόντρα στους Πορτογάλους σίγουρα. Βελτιωμένος όμως και σε σχέση με τον μέσο όρο εμφανίσεών του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είναι λοιπόν ορατή η αγωνιστική άνοδος του Παναθηναϊκού ακόμα και αν δεν είναι αρκετή για να σπρώξει την ομάδα στη Ευρώπη και μετά την αλλαγή του χρόνου.

Μπορεί, όμως, να τον βοηθήσει στους εντός των συνόρων στόχους του. Αρχής γενομένης από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Δεν είναι τόσο η δυνατότητα της ομάδας να διεκδικήσει το πρωτάθλημα όσο η κόντρα απέναντι στο πιο φορμαρισμένο σύνολο που αυξάνει την ίντριγκα του ματς. Την Κυριακή ο Παναθηναϊκός φαινομενικά έχει λιγότερα να χάσει από τον αντίπαλό του που ζει και αναπνέει για να κρατηθεί στην κορυφή της βαθμολογίας. Δεν είναι έτσι, όμως… Στο ντέρμπι αυτό η ομάδα του Αναστασίου μπορεί να πετύχει μαζεμένους δύο στόχους: να δηλώσει με σαφήνεια ότι επέστρεψε σε υψηλό ρυθμό απόδοσης και να κρατήσει ψυχολογικά τον (συγκεκριμένο) αντίπαλο από κάτω. Αντίστοιχες θα είναι και οι ενδεχόμενες απώλειες…

Παρά το θλιβερό – λόγω αποκλεισμού – η μέρα ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Σωτήρης Νίνης επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε ψάχνοντας να βρει ξανά τον σωστό δρόμο. Αυτόν που κάποτε έχασε βάζοντας την καριέρα του σε κίνδυνο. Στα 24 του μοιάζει να πιάνει την τύχη πάλι στα χέρια του. Δεν χρειάζεται να πεις πολλά πέρα από τα προφανή: τον χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, τον χρειάζεται η Εθνική μα πάνω απ’ όλα ο ίδιος χρειάζεται τον παλιό καλό εαυτό του…

YΓ: Παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να διεκδικήσει πια την πρόκρισή του στους 32 του Γιουρόπα οφείλει να κυνηγήσει ό,τι περισσότερο μπορεί στα δύο τελευταία ματς. Οι βαθμοί που ενδεχομένως μαζέψει κόντρα σε Ντιναμό και Εστορίλ μπορεί να είναι λίγοι για φέτος αλλά αν δεν μαζευτούν θα λείψουν και από τις επόμενες χρονιές.

Follow @VaiosVaios