Κυριακή, 14 Δεκεμβρίου 1975.
Στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας η μέρα είναι μουντή, εντελώς συννεφιασμένη.
Ξαφνικά, μία και μοναδική ακτίνα ηλιακού φωτός «ανοίγει» μία τρύπα στα σύννεφα και φωτίζει τη στιγμή ακριβώς, κατά την οποία ο κορυφαίος Χιλιανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών σηκώνεται στον αέρα και χαρίζει στην Ιντερνασιονάλ τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της.
Θεϊκό σημάδι ή απλή σύμπτωση;
Τι σημασία έχει;
Ο «Δoν Ελίας» γίνεται ο «Θεός του Μπέιρα-Ρίο».
Γράφει ο Νίκος Ράλλης
Ο Ελίας Ρικάρντο Φιγκερόα Μπραντέρ -ή απλώς «Δon Ελίας» για τους φίλους του ποδοσφαίρου- θεωρείται ο κορυφαίος Χιλιανός ποδοσφαιριστής και ένας από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών.
Φόρεσε 47 φορές τη φανέλα της εθνικής του ομάδας, με την οποία, μάλιστα, συμμετείχε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα: Πιτσιρικάς στην Αγγλία το 1966, στα καλύτερά του, το 1974, στη Γερμανία και στη δύση της καριέρας του, στην Ισπανία, το 1982. Και δεν είναι μόνο αυτά τα παράσημά του. Ούτε κατά διάνοια.
Για τους Πελέ και Φραντς Μπεκενμπάουερ ήταν ο καλύτερος αμυντικός! «Ο Φιγκερόα είναι ο καλύτερος Χιλιανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και πιθανότατα ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός στην ιστορία του λατινοαμερικανικού ποδοσφαίρου», είχε δηλώσει ο Βραζιλιάνος θρύλος, ενώ ο «κάιζερ» είχε πει, βλέποντάς τον και από κοντά το 1974: «Είμαι ο Ευρωπαίος Φιγκερόα»! Αυτές οι δηλώσεις, λοιπόν και αν είναι παράσημα.
Αφότου έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία 17 ετών στην Ουνιόν Λα Καλέρα, στην οποία δόθηκε δανεικός από τη Σαντιάγο Γουόντερερς, μεταγράφηκε στην Πενιαρόλ, την πιο δημοφιλή ομάδα της Ουρουγουάης, εκεί, όπου, παρά τα νιάτα του, έγινε σημείο αναφοράς. Οι σπουδαίες του εμφανίσεις (δύο φορές πρωταθλητής Ουρουγουάης) έφεραν τη μεταγραφή στη βραζιλιάνικη ομάδα της Ιντερνασιονάλ.
Οι Βραζιλιάνοι, που πάντα είναι διστακτικοί στους επαίνους για τους… άλλους, έξω από τη χώρα, λένε μέχρι σήμερα ότι ήταν ο καλύτερος ξένος, που πέρασε από το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ο «Δon Ελίας» έγινε θρύλος. Ένας θρύλος, όμως, που έμελλε να γιγαντωθεί στις 14 Δεκεμβρίου 1975. Εκείνη την ημέρα, στο στάδιο ''Gigante da Beira-Rio'', η Ιντερνασιονάλ προσπαθούσε να στεφθεί πρωταθλήτρια Βραζιλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Έντεκα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου στο μεγάλο παιχνίδι απέναντι στην Κρουζέιρο, ο μέσος Βαλντομίρο γκρεμίστηκε από έναν αμυντικό. Ο διαιτητής δεν δίστασε να δώσει το φάουλ. Εκείνη τη στιγμή συνέβη το απίστευτο. Σε μία εντελώς συννεφιασμένη ημέρα και ενώ το σκορ ήταν στο 0-0, ο ίδιος ο Βαλντομίρο εκτέλεσε το φάουλ από δεξιά, στέλνοντας την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Ο Ελίας Φιγκερόα, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι μπορούσε να πηδάει στον… Θεό, κέρδισε καλύτερη θέση από τους «συναδέλφους» του, της Κρουζέιρο, και με μία δυνατή κεφαλιά άνοιξε το σκορ.
Το παραλήρημα στην εξέδρα, απόλυτο. Οι οπαδοί της Ιντερνασιονάλ, σε ένα ξέσπασμα άνευ προηγουμένου, πανηγύριζαν έξαλλα. Και με το τελευταίο σφύριγμα βρίσκονταν, πλέον, σε έκσταση: Ήταν πρωταθλητές για πρώτη φορά στα 66 -τότε- χρόνια του συλλόγου! Το μυστήριο είναι ότι, όπως έδειξαν τα βίντεο και οι φωτογραφίες αργότερα, τη στιγμή κατά την οποία ο Χιλιανός αμυντικός σηκώνεται στον αέρα και κάνει την κεφαλιά, φωτίζεται ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ από μία ισχυρή ακτίνα ηλιακού φωτός, που ερχόταν από τον ουρανό!
Το ιστορικό του γκολ έγινε «το πεφωτισμένο γκολ» και ο Ελίας Φιγκερόα είδωλο στη χώρα των πέντε φορές πρωταθλητών κόσμου. Βασικά, για κάποιους δεν έγινε απλά είδωλο, αλλά… απεσταλμένος του Θεού επί της Γης! Οι γυναίκες της πόλης φώναζαν «θαύμα, θαύμα» και πήγαιναν στο σπίτι του, για να αγγίξει τα άρρωστα παιδιά τους και να θεραπεύσει τις ασθένειές τους, ενώ άλλοι είχαν ήδη αρχίσει να τον αποκαλούν «Θεό του Μπέιρα-Ρίο».
Φυσικά, «το πεφωτισμένο γκολ» του Χιλιανού ήταν απλώς μία σύμπτωση. Ε και; Κάτι τέτοιες συμπτώσεις γεννούν θρυλικές ιστορίες. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, υπάρχει και η… αστρολογική προοπτική! Στη Βραζιλία έγινε χαμός, καθώς το ζώδιο του Ελίας Φιγκερόα είναι ο Σκορπιός, καθότι γεννημένος στις 25 Οκτωβρίου 1946. Το ίδιο ζώδιο, δηλαδή, με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (30 Οκτωβρίου 1960), και το ίδιο ζώδιο με τον Πελέ, που γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1940 -αν και κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι αυτός είναι Ζυγός.
Για τους Βραζιλιάνους δεν ήταν τυχαίο. Ο Σκορπιός θεωρείται το ζώδιο των «κρυφών δυνάμεων, της ανεξήγητης ιδιοφυΐας, των περίεργων πραγμάτων, του μυστηρίου, της μαύρης μαγείας, του θανάτου και της αναγέννησης, του σεξ, της παθιασμένης ενέργειας, των κακών όντων, των μεταμφιεσμένων εχθρών, των επικίνδυνων ταξιδιών, των παθιασμένων δραμάτων». Άλλοι μελετητές του ζωδιακού κύκλου προσθέτουν ότι όσοι γεννιούνται στον Σκορπιό είναι «πιο πιθανό να είναι ιδιοφυΐες από άλλους».
«Της έδωσα λίγο σταφύλι, περπάτησα μερικά μέτρα και όταν γύρισα να κοιτάξω η ηλικιωμένη κυρία δεν υπήρχε πουθενά, είχε εξαφανιστεί, σαν να χάθηκε στον αέρα»
Και υπάρχει και κάτι ακόμα, ανεξήγητο. Αξίζει να θυμηθούμε μια ιστορία, που συνέβη στον ίδιο τον Φιγκερόα όταν ήταν ένας νεαρός και πολλά υποσχόμενος αμυντικός της Σαντιάγο Γουόντερερς. Περιγράφει ο ίδιος: «Μια φορά έφυγα από το σπίτι μου στο Κιλπούε για να πάω με τρένο στο Βαλπαραΐσο. Ήμουν με την αθλητική μου τσάντα και έτρωγα ένα τσαμπί σταφύλι. Καθώς κατευθυνόμουν σε έναν μακρύ χωματόδρομο, όπου δεν υπήρχαν σπίτια, έπεσα ξαφνικά πάνω σε μια πολύ ηλικιωμένη κυρία, που καθόταν στην άκρη του δρόμου. Δεν ξέρω από πού ήρθε ή τι έκανε εκεί, αλλά μου ζήτησε να της αγοράσω μερικά σταφύλια, κάτι, που, παρεμπιπτόντως, το έκανα. Της πρόσφερα μερικές ρώγες και της είπα αντίο. Στη συνέχεια περπάτησα αρκετά βήματα, αλλά γύρισα, για να την κοιτάξω καλύτερα. Το ασυνήθιστο είναι ότι η ηλικιωμένη γυναίκα δεν υπήρχε πουθενά. Είχε εξαφανιστεί, σαν να είχε χαθεί στον αέρα».
Όπως και να έχει, ακόμη και σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, οπαδοί της Ιντερνασιονάλ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι το περίφημο «πεφωτισμένο γκολ» του «Δoν Ελίας» ήταν ένα μήνυμα, που εστάλη από τον Παράδεισο σε έναν από τους εκλεκτούς του. Τον ίδιο παίκτη, που βρίσκεται στη 19η θέση των 100 καλύτερων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών. Εκείνου, τα πόδια του οποίου είναι χαραγμένα στο ''Walk of Fame'' του σταδίου «Μαρακανά». Εκείνου, που χάρισε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της στην Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε.
