ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com
Κι όταν έδινε λύσεις ο Πρίγιοβιτς (που τον θυμήθηκες τώρα;) κάπου εκεί τριγυρνούσε. Δεν ήταν μακριά, ούτε μικρή και ασήμαντη ήταν η συμμετοχή του. Προς Θεού. Είναι, όμως, γεγονός ότι κάτι άλλαξε από τη μέρα που ο ΠΑΟΚ ξέμεινε με αμφιλεγόμενες λύσεις στην κορυφή. Είναι επίσης αλήθεια ότι ένας άλλος Βιερίνια βγαίνει στο γήπεδο από τότε που χρειάστηκε να δοθούν απαντήσεις, σε όσους είχαν έστω και μια μικρή ελπίδα να του κόψουν τον δρόμο.
Τελικά ο Βιειρίνια κόβει δρόμο για λογαριασμό του ΠΑΟΚ, πάει τρένο, δεν αφήνει σημάδια, δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι είναι με διαφορά στην κορυφή, ότι δεν μπορεί κανείς από τους υποτιθέμενους αντιπάλους του να τον ακουμπήσει.
Πιστεύω ότι όσο μιλάμε φέτος για αυτόν τον ποδοσφαιριστή κάνουμε πολύ μεγάλο κακό σε όλους εκείνους που νομίζουν ότι μπορούν να τον πλησίασουν, πόσο μάλλον σε εκείνους που τολμούν να συγκριθούν μαζί του.
Πιστεύω επίσης ότι η δουλεία που δεν φαίνεται στις κάμερες, γίνεται μέσα στα αποδυτήρια και την ώρα της προετοιμασίας. Είναι ένα πολύ σπουδαίο κεφάλαιο για τον ΠΑΟΚ που αν δεν ολοκληρωθεί τη μέρα της αποχώρησης του από την ενεργό δράση, καλό θα ήταν να γίνει κομμάτι από το μέλλον. Να γίνει μέρος του ΠΑΟΚ και να γεμίσει όσο χώρο μπορεί να πιάσει ως προσωπικότητα που είχε ηγετικές ικανότητες κι δεν ήταν ένας ακόμη σπουδαίος ποδοσφαιριστής με ρεκόρ και ένα, δύο ή και τρεις και τέσσερις τίτλους στο παλμαρέ του.
Στην εικόνα του ΠΑΟΚ που έχει βρεθεί πίσω στο σκορ, κάτι που δεν είναι δα πρωτόγνωρη, αλλά, μοιάζει με καθημερινότητα, γίνεται ρουτίνα και η σύμπραξή του με τα... μεγάλα πνεύματα που σκαρφίζονται φαντασμαγορικούς τρόπους για να σκοράρουν.