Εκκλησία η Τούμπα, «ενέδρα» στον Δώνη

Δύο τα θέματα που απασχολούν περισσότερο κι από το αποτέλεσμα του πρώτου ημιτελικού: Το πρώτο έχει να κάνει με τις αποδοκιμασίες οπαδών, που περίμεναν στην έξοδο τον Δώνη και το δεύτερο με τη συμπεριφορά των φίλων της ομάδας στη διάρκεια του αγώνα. Κανείς δεν ένοιωσε ότι η Τούμπα ήταν γεμάτη, ουδείς αντιλήφθηκε ότι υπάρχει ενθουσιώδης υποστήριξη της ομάδας. Σχεδόν ναρκωμένοι, τουλάχιστο ανόρεκτοι και υποτονικοί, γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Πολλοί αναφέρθηκαν στην κρίση που απορροφά πολλές από τις δυνάμεις μας κι αυτό είναι αληθινό. Ισχύει ότι δεν υπάρχει η ίδια διάθεση και μπορεί κανείς να το αντιληφθεί από την καθημερινότητα. Άλλοι εκτίμησαν ότι υπήρχαν αρκετοί καινούργιοι, που δεν ήταν από τους φανατικότερους θαμώνες της κερκίδας κι αυτό μετρίασε τη δυναμική τους συμμετοχή στη συνθηματολογία με σκοπό την ενθάρρυνση των ποδοσφαιριστών. Κοινώς, η Τούμπα έμοιαζε με εκκλησία σε μια αναμέτρηση που αποτελεί κομβικό σημείο στην πορεία για την επιστροφή του ΠΑΟΚ στους τίτλους μετά από πολλά χρόνια.

Η σπουδαιότητα του αγώνα και το φθηνό εισιτήριο μπορεί να βοήθησαν για να γεμίσει το γήπεδο, αλλά, αυτό δεν έφτασε για να σπρώξει την ομάδα σε μια καθαρή επικράτηση και ένα οριστικό προβάδισμα έναντι του Αστέρα. Βέβαια, όλα αυτά βρίσκονται στο επίκεντρο μιας συζήτησης εφόσον δεχόμαστε ότι ο κόσμος μπορεί να δημιουργήσει την ανάλογη ατμόσφαιρα που θα ενισχύσει το κίνητρο των ποδοσφαιριστών και ενδεχομένως θα επηρεάσει αρνητικά τον αντίπαλο.

Ο παράγοντας έδρα λοιπόν, δεν ήταν από τα προτερήματα της συμμετοχής του ΠΑΟΚ στον πρώτο ημιτελικό. Ως προτέρημα του ΠΑΟΚ δεν υπολογίζεται από αρκετούς φίλους της ομάδας, ενδεχομένως από τους περισσότερους, η παρουσία του Γιώργου Δώνη.

Κάποιοι εξ αυτών, πιο ένθερμοι υποστηρικτές του αντι-Δωνικού κινήματος, για μια ακόμη φορά, περίμεναν τον προπονητή του ΠΑΟΚ στην έξοδο να τον αποδοκιμάσουν. Το ερώτημα είναι αν με τη στάση τους αποβλέπουν σε αποτέλεσμα που θα ευνοήσει την προσπάθεια της ομάδας τους, στο υπόλοιπο της φετινής της πορείας. Ή μήπως το κάνουν από κεκτημένη ταχύτητα, από προηγούμενες διαφωνίες με τις επιλογές του προπονητή ή ακόμη κι από την υπόθεση της αποπομπής του Γκαρσία.

Όπως και να έχει η υπόθεση με την παρουσία του Δώνη, εφόσον έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτός ο προπονητής θα έχει το γενικό πρόσταγμα μέχρι το τέλος της περιόδου, μοιάζει ανούσια οποιαδήποτε αποδοκιμασία σε απευθείας επαφή μαζί του.

Αν υπάρχει κάποιος τον οποία θα πρέπει σώνει και καλά να τον κατακρίνουν γιατί πρέπει να ξεσπάσουν για την μέτρια εικόνα της ομάδας τους, αυτός είναι ο άνθρωπος που κράτησε τον Δώνη, τον διατήρησε στις πιο κρίσιμες στιγμές και εξακολουθεί να τον πληρώνει ως προπονητή της ομάδας. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιβάν Σαββίδη.

Ωστόσο, κανείς δεν τολμά να πει κουβέντα στον Σαββίδη.

Ίσως στο μοναδικό σημείο που βλέπουμε να υπάρχουν κάθετες αντιρρήσεις και απόρριψη είναι μέσα από τις ανακοινώσεις συνδέσμων για την επιστροφή του Ζαγοράκη και για την παραμονή του Βρύζα.