Δεν υπάρχει ΠΑΟΚ, υπάρχει κάτι σαν ΠΑΟΚ

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Τελικά ο φετινός ΠΑΟΚ αν τυχόν δεν δεχθεί τέσσερα γκολ, σε μια ακόμη ήττα ντροπής, κάτι παθαίνει. Χαλάει η σειρά. Βγαίνει εκτός προγράμματος, αλλοιώνεται η εικόνα του συμπαθητικού πελάτη, που επισκέπτεται αντίπαλες έδρες και όλοι τρίβουν τα χέρια τους. Αποσύρεται οριστικά το «καλώς τα 3-0». Στα τέσσερα πλέον έχει τοποθετηθεί ο πήχης και κάπως έτσι, με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο, αυτή η ομάδα έχει εγκαταλείψει τον εαυτό της, κάθε υποστηρικτή της και βέβαια, ποιος να πιστέψει ότι θα βρει το δρόμο της με τη σημερινή σύνθεση. Και φυσικά, δεν αναφέρομαι μόνο στην τεχνική ηγεσία. Γιατί, ακόμη και για τον προπονητή, κάποιος έχει αναλάβει την ευθύνη της επιλογής κι αν υπήρχε ίχνος σοβαρής αντιμετώπισης, αν έπρεπε να είχε επέμβει σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο της φετινής πορείας, θα είχαμε από πολύ νωρίς αλλαγές.

Και επιτέλους: Αυτό το δίλλημα που θέτουν ορισμένοι, όσοι περιέργως μιλούν για το θέμα προπονητή, χωρίς ουσιαστικά να έχουν τα μάτια ανοικτά, αλλά, διατηρούν τις ευχάριστες μνήμες του πρώτου γύρου, ή να φύγει τώρα -λένε- ή να κάτσει για τρία χρόνια. Πόσο ανοησία ακούγεται. Δεν κατάφερε τίποτε, έχουμε εκπλαγεί δυσάρεστα με πολλές από τις περίεργες αποφάσεις και επιλογές του και θα τον εμπιστευθούν για τρία χρόνια για να δώσει ταυτότητα σε κάτι που δεν υπάρχει. Ίσως υπάρχει κάτι πολύ καλύτερο, εντυπωσιακά βελτιωμένο από πίσω, από αυτό που βλέπουμε μέχρι τώρα και ο ΠΑΟΚ, μαζί του, θα ανανήψει.

Ο Ρικάρντο Κόστα δεν είναι μια απογοήτευση. Απογοήτευση είναι ότι ο ΠΑΟΚ επέλεξε να μην ανανεώσει τον Κατσικά και έδωσε ένα σκασμό λεφτά σε έναν ποδοσφαιριστή που τρέχει όσο γρήγορα οι ασθενείς της εντατικής μονάδας ενώ βρίσκονται σε καταστολή.

Αν ο Σαλπιγγίδης έχει βρεθεί στο στόχαστρο των φίλων της ομάδας, διότι δεν μπορεί να προσφέρει ως ο Σαλπιγγίδης που γνωρίζαμε, για διάφορους λόγους, ο Κόστα είναι μια περίπτωση που μοιάζει με εφιάλτη.

Δεν έπαψε ποτέ να μας θυμίζει γιατί τελικά αυτή η ομάδα έφτασε σε ένα σημείο να αμφισβητείται ακόμη και η κατάληψη της τρίτης θέσης (ΠΑΟΚ 50- Αστέρας 47).

Υ. Γ. Ένα ακόμη σημείο αποσύνθεσης: Ο Αθανασιάδης δέχεται κίτρινη κάρτα με το σκορ στο 4-2 και στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων (συνολικά 3΄), λόγω περιττής διαμαρτυρίας, σε σωστή απόφαση του επόπτη.

Αν το έκανε επίτηδες για να συμπληρώσει κάρτες, υπάρχει λόγος. Αν όχι, ε, ποιος είναι αυτός που του τα διδάσκει;