Δεν έφτασε το ξεμάτιασμα

Αήττητο ήταν και πάει. Στο ομολογουμένως πιο δύσκολο εντός έδρας ματς ο Παναθηναϊκός υποκλίθηκε στην ανωτερότητα της ΤΣΣΚΑ, έχασε άλλο ένα ματς στις λεπτομέρειες και μαζί πολύτιμο έδαφος στη μάχη για το πλεονέκτημα. Μάχη που όπως εξελίσσεται η σεζόν δεν είναι καθόλου απίθανο να κριθεί μεταξύ των δύο αιωνίων.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Και ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε διότι για κάθε πρόβλημα που έλυνε του έβαζε ένα ακόμα η ΤΣΣΚΑ. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο το μεγάλο πρόβλημα ήταν η παροιμιώδης αστοχία από τη γραμμή των τριών πόντων. Ο Σινγκλετον έβαλε το πρώτο, έγραψε το 5-0 για να ακολουθήσουν 15 σερί άστοχες προσπάθειες. Αρκετές δε εξ αυτών υπό καλές προϋποθέσεις. Ευτυχώς που στην άλλη άκρη του παρκέ οι τανάλιες δούλευαν σωστά. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να μείνει στο ματς διότι είχε περιορίσει μια ομάδα που έβαζε 110 και 107 τις προηγούμενες αγωνιστικές στους 31 πόντους ημίχρονο.

Δεύτερο μεγάλο θέμα που προέκυψε από το πρώτο μέρος ήταν η αδυναμία των εφεδρικών γκαρντ να δώσουν ουσιαστικές ανάσες στον Καλάθη. Τόσο ο Λεκαβίτσιους όσο και ο Ντένμον έδειξαν όσο έμειναν στο παρκέ ότι δυσκολεύονταν να μπουν στον ρυθμό του ματς.

Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα λύθηκε με ολίγη βοήθεια και από τις... ξεματιάστρες. Ο Ρίβερς και ο Καλάθης άρχιζαν να βάζουν σουτ, το ΟΑΚΑ σηκώθηκε στο πόδι ανατριχιάζοντας φίλους και εχθρούς, ο Παναθηναϊκός ανέβασε τα ντεσιμπέλ στα ύψη και την υπέρ του διαφορά στους 10 πόντους. Ήταν η στιγμή που προέκυψε το επόμενο πρόβλημα. Ο Σινγκλετον έκανε το 4ο του φάουλ, ανάγκασε τον Πασκουάλ να τον τραβήξει στον πάγκο και καταδίκασε την επίθεση του Παναθηναϊκού σε... ξεκούρδισμα. Άρχισε να βάζει και ο Σέρχιο...

Οι παίκτες του Πασκουάλ πάσχιζαν να κρατηθούν όρθιοι, η κούραση όμως έμοιαζε πιο υψηλό εμπόδιο απ' όσα αντιμετώπιζαν στο παρκέ. Κούραση που δεν τους επέτρεπε να βρουν κι έναν τρόπο να σταματήσουν τις θανατηφόρες μπούκες του Κλάιμπερν. Αυτό ήταν το τελευταίο πρόβλημα το οποίο κι έδωσε στον Παναθηναϊκό τη χαριστική βολή. Ο Αμερικανός εκμεταλλεύτηκε το... στράγγισμα του Καλάθη και τον πήγαινε συνεχώς μέσα κερδίζοντας τη μια φάση μετά την άλλη. Είτε τελείωνε με εύκολο λέι απ είτε πάσαρε στον αφύλακτο στη γωνία Χίγκινς. Τα δύο σουτ του τελευταίου έγραψαν σχεδόν την τελική διαφορά.

Να κρατήσουμε και κάτι όμως από το ματς. Κατ' αρχάς την επιστροφή του Ρίβερς. Τα εύστοχα σουτ του οποίου πανηγυρίστηκαν σαν εύστοχο χτύπημα πέναλτι σε ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Να κρατήσουμε και την εμφάνιση του Αντετοκούνμπο. Ο Θανάσης έγινε ο σημαντικότερος παράγοντας στην επίθεση του Παναθηναϊκού σε όλο το πρώτο μέρος και έδειξε πως δεν είναι μόνο ένας τρεχαλατζής που χρησιμεύει μόνο για αμυντικές αποστολές. Ήταν για πολλή ώρα ο άνθρωπος που βοηθούσε τον Καλάθη να δικαιολογεί τον τίτλο του καλύτερου πασέρ της Ευρωλίγκας.

Σημαντικές εν όψει συνέχειας και δύο ακόμα επιλογές του Πασκουάλ. Λιγότερο η απόφαση του να ρίξει στο βασικό σχήμα τον Γκέιμπριελ αντί του Γκιστ, ίσως το έκανε και για να προφυλάξει τον Τζέιμς από τη γρήγορη φθορά των φάουλ, και περισσότερο η χρησιμοποίηση του Όγκαστ σε ένα ιδιαίτερο σημείο του παιχνιδιού. Ακόμα σημαντικότερο ότι ο παίκτης ανταποκρίθηκε. Ας το κρατήσουμε εν όψει συνέχειας...

Να κρατήσουμε και την ήττα της Ρεάλ. Οι Μαδριλένοι έχασαν από τη Μάλαγα και μαλάκωσαν λίγο την πίκρα από τη διπλή ήττα σε Πόλη και ΟΑΚΑ. Να το ξαναπούμε, όμως... Έτσι όπως κυλάει το πράγμα μοιάζει πια πολύ πιθανό να παιχτεί το πλεονέκτημα με τον Ολυμπιακό στις 2 Μαρτίου.