Αυτόχειρας Ολυμπιακός, αλλά στο τέλος τον «καθάρισαν»

Μια από τις βασικές ντιρεκτίβες στα καλοκαιρινά συνέδρια των διαιτητών με τους προπονητές και τους ανθρώπους της Ευρωλίγκας στην Βαρκελώνη, είναι να αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο το να γίνονται πρωταγωνιστές οι ίδιοι με τις αποφάσεις τους όταν τα παιχνίδια τελειώνουν. Οι παίκτες με τις κινήσεις τους στο παρκέ και οι προπονητές από τον πάγκο, είναι αυτοί που πρέπει να καθορίζουν τα αποτελέσματα και όχι οι ίδιοι. Ένας από τους άγραφους νόμους, λοιπόν, λέει πως με κλάσματα του δευτερολέπτου να απομένουν και το σκορ να είναι ισόπαλο, για να καταλογίσεις φάουλ δύο-τρία μέτρα πίσω από την γραμμή του τριπόντου, θα πρέπει να έχει γίνει κάτι κραυγαλέο…

Ο Μεντι Ντιφαλά, είχε διαφορετική άποψη και βλέποντας ένα απλό χαντ τσέκιγνκ του Πετρούσεφ στον Πάρκερ, έσπευσε να σφυρίξει και να καθορίσει το αποτέλεσμα του αγώνα Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα. Το τρομερό της υπόθεσης, είναι πως έκλεψε την δόξα από τον Σέρβο φόργουορντ, ο οποίος ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του, μετατρέποντάς τον σε μοιραίο. Κάπου εδώ, μπαίνει το επιχείρημα πως ο διαιτητής ήταν τυπικός και τιμώρησε την επαφή. Ναι, σε ένα παιχνίδι όπου στο τέταρτο δεκάλεπτο οι τρεις διαιτητές -σωστά- είχαν αφήσει το εκατέρωθεν μπασκετικό ξύλο ατιμώρητο, ο Γάλλος ρέφερι, έδειξε μάλιστα μέσα στον πανικό του τρεις βολές για μια υποψία παράβασης που γίνεται χαμηλά! Δέκα τέτοια φάουλ είχαν γίνει εκατέρωθεν στο ματς. Αν υποθέσουμε πως οι τρεις διαιτητές είναι… τυπικοί, δεν γίνεται στην επαναφορά από όπου προέρχεται το καλάθι της ισοφάρισης της Μπαρτσελόνα στο σαραντάλεπτο να μην έχουν μετρήσει επτά, αντί για πέντε δευτερόλεπτα που προβλέπεται από τον κανονισμό.

Σε περίπτωση που είχε καταλογιστεί αυτή η ξεκάθαρη παράβαση, το σκορ της σειράς θα ήταν τώρα 2-1 και ο Ολυμπιακός θα είχε την ευκαιρία να προκριθεί στο Final Four το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης. Ίσως οποιαδήποτε συζήτηση για μπάσκετ θα έπρεπε να τελειώσει εδώ όταν μιλάμε για ένα, ακόμα, τόσο «κλειστό» παιχνίδι λεπτομερειών ανάμεσα στις δύο ομάδες, όμως πρώτον: Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει και δεύτερον: Ο Ολυμπιακός δεν έχει αποκλειστεί. Και από την στιγμή που δεν ακολούθησε τον δρόμο της υπερβολικής γκρίνιας και της εκκωφαντικής αντιπαράθεσης με την διοργάνωση για τα κατορθώματα του Ντιφαλά, δεν έχει χρόνο να κλάψει και οφείλει να ανασυνταχτεί. Σε λίγες ώρες, έχει την ευκαιρία στην έδρα του να ισοφαρίσει την σειρά σε 2-2 και να πάει για ένα πέμπτο παιχνίδι στο «Παλάου Μπλαουγκράνα».

Ορθώς θα αναρωτηθείτε πως οι φιλοξενούμενοι στα πλέι οφ έχουν 0/18 σε πέμπτο παιχνίδι. Όμως όταν μιλάμε για την συγκεκριμένη ομάδα, όλα είναι πιθανά και κυρίως ορθώνεται μπροστά της μια τεράστια πρόκληση, να είναι η πρώτη που θα το κάνει. «Αρκεί να είναι… Ολυμπιακός στο ΣΕΦ», έγραφα μετά τα δύο παιχνίδια στην Καταλονία, το ίδιο θα γράψω και σήμερα παρότι οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται στα… σχοινιά. Επιβάλλεται να παίξουν καλύτερα, διότι η εικόνα τους, παρόλο που νίκησαν το πρώτο παιχνίδι, είχαν την ευκαιρία να κάνουν το ίδιο και στο δεύτερο και το έχασαν μέσα από το… χέρια τους στο τρίτο, δεν θυμίζει το μπάσκετ που θαυμάσαμε από την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Η Μπαρτσελόνα μάλιστα, έπαιξε το καλύτερό της μπάσκετ στο τρίτο ματς και αυτό καταγράφεται εμφατικά στις 26 ασίστ που μοίρασε. Για 12 μόλις λάθη, με τα 7 εξ’ αυτών στο πρώτο ημίχρονο. Στα υπόλοιπα 25 λεπτά, οι παίκτες του Γκριμάου έκαναν μόλις 5, με την εξέδρα να κοχλάζει και το παιχνίδι να κρέμεται από μια κλωστή.

Για πρώτη φορά στη σειρά, οι «μπλαουγκράνα» πήραν σκορ και δημιουργία από τους Σατοράνσκι και Λαπροβίτολα, και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Οι τρεις ψηλοί Βέσελι, Ερνανγκόμεθ και Πάρκερ πρόσφεραν σταθερά πράγματα, αλλά έχασαν μάχες στην άλλη πλευρά από τους Πετρούσεφ, Ράιτ και Φαλ, όμως εδώ αρχίζουν και οι εξηγήσεις για το πόσο… κακό έκανε στον εαυτό του ο Ολυμπιακός. Με τον Τσέχο σέντερ να έχει 4 φάουλ από τα μέσα του δευτέρου μέρους, σπάνια επιτέθηκε πάνω του για να τον αποβάλει. Την ίδια ώρα, και στην κανονική διάρκεια του ματς και στην παράταση, οι παίκτες του Μπαρτζώκα, παρότι ο ίδιος το ζήταγε επιτακτικά, δεν ξόδεψαν σωστά τα φάουλ που είχαν να δώσουν, με αποτέλεσμα να δεχθούν κάποια εύκολα και «φθηνά» καλάθια. Και ήρθε και ο εξαιρετικός σουτέρ, Αμπρίνες, όντας άποντος μέχρι το 38΄, να βάλει δύο μεγάλα τρίποντα την ώρα που η πλάστιγγα έγερνε προς Πειραιά μεριά, και να αλλάξει την πλοκή του αγώνα και της σειράς.

Πριν το τζάμπολ, σε ομαδικό επίπεδο τα βασικά ζητούμενα ήταν για τον Ολυμπιακό τρία. Να περιορίσει τους πόντους που δίνει στην Μπαρτσελόνα από τα λάθη του, να βελτιώσει το ποσοστό του στα τρίποντα και να μην χάσει πολλά αμυντικά ριμπάουντ. Έγινε μόνο το πρώτο και στα άλλα πήρε πολύ κάτω από την βάση. Δέχθηκε μόλις 8 πόντους από τα σφάλματά του, αλλά έδωσε 14 έξτρα κατοχές, και είχε ακόμα χειρότερο ποσοστό πίσω από τα 6.75μ. απ’ ότι στην Βαρκελώνη! Το 29% στα δύο ματς του «Παλάου», έγινε 26,9% στο ΣΕΦ, με τους δυο εκ των τριών βασικών γκαρντ, Κέιναν και Γουίλιαμς-Γκος να έχουν 0/9! Έτσι όπως είναι δομημένος ο φετινός Ολυμπιακός, δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Στην αντίπερα όχθη, οι φιλοξενούμενοι είχαν 5/6 τρίποντα στο τρίτο δεκάλεπτο, επίδοση που τους έδωσε τρομερή ώθηση και ανάγκασε τους γηπεδούχους να… κυνηγούν, εκεί όπου στο πρώτο μέρος βάσει της άμυνάς τους, θα είχαν μεγαλύτερη διαφορά αν ήταν στοιχειωδώς εύστοχοι από μακριά σε ελεύθερα σουτ.

Η αστοχία από την περίμετρο, δίνει στην Μπαρτσελόνα την ευχαίρεια να… ταμπουρώνεται κοντά στο καλάθι, οι διάδρομοι να κλείνουν και κυρίως με αυτό τον τρόπο έχει καταφέρει να βγάλει τον αντίπαλο από την ζώνη άνεσής του. Ο Ολυμπιακός σε ελάχιστες φάσεις θυμίζει την ομάδα που κυκλοφορεί πολλές φορές και με ταχύτητα την μπάλα, κάτι που τον κάνει προβλέψιμο. Σε πολλές περιπτώσεις, Γουίλιαμς-Γκος και Γουόκαπ επιχειρούσαν ατομική ενέργεια υπό κακές προϋποθέσεις, ενώ στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας ίσως ο πρώτος να έπρεπε να δει την πάσα στο Πίτερς για «ανοικτό» τρίποντο υπό καλές προϋποθέσεις. Η Μπαρτσελόνα όμως τον έχει οδηγήσει λόγω της αστοχίας του και με τον τρόπο που αμύνεται (σ.σ. δυναμικά χεντς άουτ, πολλά φορές και double team στον χειριστή της μπάλας) σε ένα μπάσκετ… ηρωισμού, που δεν του ταιριάζει και κυρίως δεν μπορεί να το παίξει με συνέπεια.

Κάπως έτσι, πήγε στράφι η εξαιρετική εμφάνιση του Πετρούσεφ, αλλά και όλη η προσπάθεια, καθώς παρόλο που ο Ολυμπιακός δεν έθελξε για ένα ακόμα παιχνίδι, είχε στα χέρια του την νίκη, καταθέτοντας ο,τι είχε κια δεν είχε στο παρκέ. Με λίγη περισσότερη συγκέντρωση σε μια-δυο φάσεις, ένα-δύο καλύτερα μπλοκ άουτ ή φάουλ, αλλά και λίγη περισσότερη…τυπικότητα από τους διαιτητές όταν το διακίβευμα δεν είχε… άρωμα ισπανικής εύνοιας, η δουλειά θα είχε γίνει. Κανείς άλλωστε δεν θυμάται πως έπαιξες στα πλέι οφ, αλλά αν τα κέρδισες, μόνο που για να κερδίσεις ομάδες με υπερδιπλάσιο μπάτζετ και μπόλικο ατομικό ταλέντο, θα πρέπει να παίξεις και καλύτερα. Τίποτα όμως δεν χάθηκε, αρκεί ο Ολυμπιακός να κάνει την κακή συγκυρία… ευκαιρία, και να αφήσει για μία ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια, άφωνη την μπασκετική Ευρώπη.

Υ.Γ Ο Γουόκαπ έκανε το καλύτερο του παιχνίδι στην σειρά, καθώς εκτός από δημιουργία, ριμπάουντ και άμυνες, έκανε μόλις ένα λάθος σε 36 λεπτά, όντας εξουθενωμένος από το... κυνήγι των αντιπάλων γκαρντ. Δεν γίνεται να περιμένεις από αυτόν να έχει κάτι καλύτερο από 4/11 εντός πεδιάς όμως.

Υ.Γ.2: Ο Ράιτ ήταν εντυπωσιακός επιθετικά και σε κάποιες φάσεις αμυντικά (σ.σ. η τάπα του στον Βέσελι ήταν μαζί με το μακρινό τρίποντο του Πετρούσεφ τα κορυφαία στιγμιότυπα του ματς), όμως στην άμυνα δεν του ταιριάζει ο Ερνανγκόμεθ. Η καλή γενικά εικόνα του, οδήγησε τον κόουτς Μπαρτζώκα να μην χρησιμοποιήσει καθόλου τον Μιλουτίνοφ και αυτό στα ριμπάουντ -εκ του αποτελέσματος- στοίχισε και πάλι.

Υ.Γ.3: Η πίεση φάνηκε από τις πρώτες φάσεις, που χάθηκαν αρκετά λέι απ. Έτσι είναι όμως τα πλέι οφ. Και ο Ολυμπιακός τα παίζει χωρίς τον πιο έμπειρο και κομβικό του παίκτη, Κώστα Παπανικολάου...

Υ.Γ.4: Την ομάδα αυτή δεν πρέπει να την ξεγράφεις και να την πιστεύεις μέχρι τέλους. Τώρα όμως δεν έχει άλλα περιθώρια να μην βοηθήσει η ίδια τον εαυτό της.

Υ.Γ.5: Η διαιτησία που έχει φέτος όλη την χρονιά ο Ολυμπιακός έχει περάσει πολλές φορές τα μηνύματα. Το χθεσινοβραδινό όμως (σ.σ. δεν ήταν μόνο οι δύο-τρεις επίμαχες φάσεις), ήταν το αποκορύφωμα! Δείτε πόσο... αγάλματα έχουν μείνει οι άλλοι δύο ρέφερι μετά την υπόδειξη του Ντιφαλά στο τέλος και θα καταλάβετε...

Follow @ ZervasNikolaos