Το πρωτάθλημα ξεκινά με τον Άρη να τον βαραίνει ήδη, μία… αποτυχία. Αν και η λέξη είναι «βαριά» και ενδεχομένως αυστηρή για να μπει πριν καλά-καλά ξεκινήσει η εφετινή σεζόν, είναι τέτοια, που αποκαλύπτει το μέγεθος των απαιτήσεων για την ομάδα αλλά και οριοθετεί τους στόχους της για το 2022-23.
Εξηγούμε…
Έχοντας στο μυαλό τις αποτυχημένες προσπάθειες των προηγούμενων σεζόν, για συμμετοχή σε φάσεις των ομίλων μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, και φέτος οι διοικούντες τον Άρη έθεσαν σαν πρώτο… χρονικά στόχο την πρόκριση στους ομίλους του Europa Conference League. Δυστυχώς όμως οι κίτρινοι δεν μπόρεσαν να περάσουν το εμπόδιο της Μακάμπι Τελ Αβίβ, και έτσι, έστω κι αν γνωρίζουν ότι στη συνέχεια θα είχαν να αποκλείσουν την σαφώς δυνατότερη, Νις, χρεώνουν τον αποκλεισμό αυτό ως μια αποτυχία.
Τι σημαίνει όμως η αποτυχία αύτη; Σημαίνει πως το μυαλό όλων πλέον στρέφεται στις εγχώριες διοργανώσεις, εκεί που οι στόχοι είναι ξεκάθαροι. Η ομάδα θέλει να είναι καλύτερη και να πετύχει κάτι ανώτερο από πέρσι. Κάτι, που εάν κοιτάξουμε τις προηγούμενες σεζόν και την άνοδο της στην τελικές βαθμολογίες αυτών, με πιο πρόσφατη ένδειξη, την κατάκτηση της τρίτης θέσης στο προηγούμενο πρωτάθλημα, φτάνουμε στον μεγάλο εφετινό στόχο: την κατάκτηση της δεύτερης θέσης.
Μίας θέσης που θα αποδείξει ότι υπήρξε αγωνιστική άνοδο αλλά και θα δώσει το δικαίωμα συμμετοχής στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μεγάλο το δέλεαρ, τι λέτε;
Και εάν μέχρι τώρα δεν έχει αναφερθεί η λέξη τίτλος, αυτό δεν παύει να μην είναι στο μυαλό των διοικούντων. Έτσι, ο εφετινός Άρης θα αναζητήσει και μια πορεία στο Κύπελλο, με στόχο την συμμετοχή στον μεγάλο αγώνα του θεσμού, τον τελικό του Κυπέλλου.
Μπορεί να πετύχει τα παραπάνω; Κανείς δεν ξέρει… Ωστόσο, αν μη τι άλλο, η προσπάθεια ενίσχυσης έγινε από τον Θοδωρή Καρυπίδη. Αλλαγές πολλές στο ρόστερ, με στόχο να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας, και να έρθουν παίκτες με ανώτερο επίπεδο, που θα ανεβάσουν όλη την ομάδα. Με τον Χέρμαν Μπούργος να παραμένει στο «τιμόνι» και να έχει λόγο για τα πάντα, ο Άρης προχώρησε σε αποκτήσεις παικτών που έχουν μεγαλύτερες «περγαμηνές» από τους περισσότερους που έφυγαν.
Πιο τρανό παράδειγμα, η απόκτηση του Ζερβινιό, ενός ποδοσφαιριστή με τεράστια εμπειρία, που θα αποτελέσει τον ηγέτη του εφετινού Άρη και το σημείο αναφοράς. Στην επίθεση, ο Γκρέι ήρθε για να λύσει το τεράστιο πρόβλημα που είχε η ομάδα στο σκοράρισμα, με… κερασάκι στις αφίξεις να είναι η συμφωνία με τον Μανού Γκαρθία, της πιο ακριβής μεταγραφής στην ιστορία των κίτρινων, του παίκτη που θα οργανώνει όλο το παιχνίδι της ομάδας.
Αλλαγές έγιναν και αλλού, έστω κι αν κάποιες ενδεχομένως ρίσκο… Η μεσαία γραμμή διαφοροποιήθηκε τελείως, με την αποχώρηση των παικτών που πέρσι ήταν ακρογωνιαίοι λίθοι (Σάσα και Ματίγια), ενώ λιγότερες έγιναν στην άμυνα, με το σημαντικό να είναι η διατήρηση ενός από τα καλύτερα δίδυμα στόπερ, (Μπράμπετς και Φαμπιάνο) και του Κουέστα κάτω από την εστία.
Με όλα τα παραπάνω, λοιπόν, το έργο του Χέρμαν Μπούργος είναι σαφώς δύσκολο, καθώς καλείται να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή, με αρκετούς νέους παίκτες στις περισσότερες θέσεις, αλλά τουλάχιστον, στις πιο πολλές περιπτώσεις με καλύτερα… υλικά στα χέρια του. Ο Αργεντινός έδειξε στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια κάποιες από τις σκέψεις του, τις οποίες όμως είναι και πάλι υποχρεωμένος να τροποποιήσει καθώς η άφιξη του Μανού Γκαρθία έγινε μετά από πολύ κόπο, άρα με τον Μπούργος να μην έχει δείξει τον ξεκάθαρο ρόλο που σκέφτεται να του δώσει στην ομάδα και τέλος να μην έχει μπορέσει μέχρι τώρα να χρησιμοποιήσει το μεγάλο όνομα της ομάδας, τον Ζερβινιό, σε ένα επίσημο ματς, λόγω ενός τραυματισμού.
Κάπως έτσι, το… περίπου 4-4-2 που είδαμε σε κάποια μεγάλα διαστήματα των μέχρι τώρα επίσημων αγώνων αναμένεται να τροποποιηθεί και το 4-2-3-1, πιθανότατα να παίρνει το… χρίσμα. Με αυτό θα μπορούσε ο Μπούργος να έχει τους τρεις καλύτερους τους παίκτες στις φυσικές τους θέσεις, και να προσφέρει το επιθετικό θέαμα που πάντα αναζητά το κοινό του.
ΣΥΝ:
Θυμάστε που ο Άρης δημιουργούσε φάσεις αλλά έφτυνε… αίμα για να σκοράρει; Φέτος πιθανότατα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Οι κίτρινοι προχώρησαν στην απόκτηση του Αντρέ Γκρέι, του γκολτζή που αναζητούσαν εδώ και καιρό, με παρουσίες από το αγγλικό πρωτάθλημα. Ήδη στις πρώτες του εμφανίσεις έδειξε ότι το έχει την επαφή με την αντίπαλη εστία, φέρνοντας αισιοδοξία ότι το μεγάλο πρόβλημα της περσινής σεζόν, δεν θα είναι πρόβλημα φέτος.
Στα θετικά, και πιθανότατα από αυτό που θα έπρεπε να ξεκινήσουμε είναι η απόκτηση του Ζερβινιό. Ενός παίκτη με εμπειρίες από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αλλά και ευρωπαϊκές ομάδες, ο οποίος -εκτός από αγωνιστικά- θα προσφέρει στην εφετινή ομάδα κάτι που έλειπε τόσα χρόνια. Έναν παίκτη σημείο αναφοράς, έναν ηγέτη -τόσο εντός και τόσο εκτός- αγωνιστικού χώρου, έναν ρόλο που ήδη έχει αναλάβει και ήδη έχει αρχίσει να λειτουργεί έτσι.
Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην άφιξη του Μανού Γκαρθία, στην πιο δαπανηρή απόκτηση ποδοσφαιριστή στην ιστορία της ομάδας. Ενός παίκτη που αναμένεται να είναι το «Α και το Ω» στην επιθετική λειτουργία των κίτρινων με ικανότητα να φτιάχνει «παιχνίδι», να εκμεταλλεύεται τους συμπαίκτες του, και να αλλάζει ρυθμό.
ΠΛΗΝ:
Την στιγμή που επιθετικά ο Άρης αναμένεται να «πετάει»… φλόγες, ερωτηματικό αποτελεί η αμυντική λειτουργία του. Οι Ματίγια και Σάσα δεν είναι πια στο ρόστερ. Οι κίτρινοι έντυσαν στα χρώματά τους, τους Πάπε Σέιχ Ντιόπ και Νταμπό, παίκτες με ταλέντο και «περγαμηνές», αλλά όμως όχι με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους όπως και οι προκάτοχοί τους. Έτσι, είναι λογικό το… άγχος για το εάν θα ταιριάξουν και εάν αυτοί θα είναι ικανοί να φέρουν την αμυντική ισορροπία σε μια ομάδα με εξαιρετικά μεγάλο επιθετικό ταλέντο.
Στα αρνητικά και πάλι άλλο ένα στοιχείο στο αμυντικό «κομμάτι». Οι Μπράμπετς και Φαμπιάνο είναι αλήθεια ότι αποτελούν εγγύηση και την περσινή σεζόν ήταν ένα από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα στην Σούπερ Λίγκα. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε πίσω από αυτούς δεν θα βρούμε κάτι το ίδιο αξιόλογο. Ο Μπεναλουάν αποχώρησε και μέχρι τώρα -αν και βάσει του ρεπορτάζ αναζητείται- δεν έχει αποκτηθεί κάποιος άλλος στόπερ που θα μπορέσει να προσφέρει έστω «ανάσες».
Τέλος, θα πρέπει να γίνει μια αναφορά στις πολλές αλλαγές του ρόστερ που αποτελεί κίνδυνο για την ομοιογένεια της ομάδας, αλλά και για την απουσία του ελληνικού στοιχείου, με λιγοστούς Έλληνες παίκτες να υπολογίζονται. Στα μέχρι τώρα παιχνίδια της δεν υπήρχε κανείς Έλληνας στην 11άδα, και μόλις έναν παίκτη, τον 18χρονο Χατζηιωάννου να έχει συμμετοχή ως αλλαγή σε τρία από τα τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια που είχε η ομάδα στα προκριματικά του Conference.
ΗΡΘΑΝ:
Μανού Γκαρθία (Σπόρτινγκ Χιχόν, 3,2 εκ.), Αντρε Γκρέι (Γουότφορντ, ελεύθερος), Παπ Σέικ Ντιόπ (Λιόν, ελεύθερος), Μπράντλεϊ Μαζικού (ΤΣΣΚΑ Σόφιας, ελεύθερος), Ζερβίνιο (Τραμπζονσπόρ, ελεύθερος), Μόουζες Οντουμπάγιο (ΚΠΡ, ελεύθερος), Μπραϊαν Νταμπό (Ρίζεσπορ, ελεύθερος), Μάρβιν Πίρσμαν (ΠΑΣ Γιάννινα, ελεύθερος), Ραφαελ Καμάτσο (Σπόρτινγκ Λισαβόνας, δανεικός),
ΕΦΥΓΑΝ:
Αμπουμπακάρ Καμαρά (Ολυμπιακός, 5 εκ.), Μπαντού Εντιαγιέ (Αδάνα Ντεμίρσπορ, ελεύθερος), Λούκας Σάσα (Φορταλέζα, ελεύθερος), Φακούντο Μπερτόγλιο (Αστέρας Τρίπολης, ελεύθερος), Ντάνιελ Σουντγκρεν (Μακάμπι Χάιφα, ελεύθερος), Κριστιάν Γκάνεα (Παναθηναϊκός, ελεύθερος), Δημήτρης Μάνος (Μπαντιρμασπορ, ελεύθερος), Μπρούνο Γκάνεα (ΑΕΚ Λάρνακα, ελεύθερος), Γιοχαν Μπεναλουάν (Νοβάρα, ελεύθερος), Παναγιώτης Τσαγκαλίδης Πανσερραϊκός, ελεύθερος), Αλί Εντέμ (Σκούπι, ελεύθερος), Λούμορ (ελεύθερος), Εμάνουελ Σάκιτς (ελεύθερος), Χαβιέ Ματίγια (Βόλος, ελεύθερος), Γιώργος Δεληζήσης (ελεύθερος), Κρίστιαν Λόπεζ (ελεύθερος), Λεριν Ντουάρτε (ελεύθερος).
Πιθανή 11άδα: (4-2-3-1)
Κουέστα - Πίρσμαν, Μπράμπετς, Φαμπιάνο, Οντουμπάγιο - Ντιοπ, Νταμπό - Ζερβινιό, Μανού Γκαρθία, Μαντσίνι - Γκρέι
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
_184808.jpg?w=880&f=bicubic){kind=link}