Από τη Λιβαδειά μέχρι τις ανανεώσεις του ΠΑΟΚ

Καταρχάς δεν έβγαλε τα μάτια του. Δεν βραχυκύκλωσε από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό και διαχειρίστηκε ένα παιχνίδι που κύλησε στα μέτρα του. Ώριμα. Με αξιοπρέπεια. Κι όταν ήρθε το σοκ με τον Βέρνμπλουμ και τον σοβαρό του τραυματισμό, πάλι δεν πελάγωσε.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com


Ο σκοπός ήταν να νικήσει χωρίς να δώσει δικαιώματα και το κατάφερε οριστικά όταν έπιασε δουλειά ο Πρίγιοβιτς και έκανε γκολ, ό,τι όμορφο προηγήθηκε στην ίδια φάση από τους συμπαίκτες του. Στην ουσία, δεν σκότωσε το θηρίο. Ο ΠΑΟΚ πέρασε από τη Λιβαδειά όπως πρέπει να περνά κάθε χρόνο ακόμη κι όταν δεν παίζει καλά, όπως δηλαδή κάνει φέτος στα περισσότερα παιχνίδια του.

Κι ας τους άλλους να… ξερογλείφονται, οκτώ βαθμούς πίσω, περιμένοντας πότε θα τους πετάξεις ένα κοκαλάκι. Ελπίζουν δηλαδή, ότι αργά ή γρήγορα ο ΠΑΟΚ θα αρχίσει τις γκέλες και κάπου εκεί θα λάμψει και πάλι το άστρο του μεγάλου Ολυμπιακού. Μεγάλος παραμένει κι ας είναι στη δεύτερη θέ3ση και με -8. Κι αυτό δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Ούτε καν ο Λουτσέσκου.

Καλά, ο Ρουμάνος δεν βάζει μυαλό. Ούτε η σφαλιάρα από την Μπατέ τον συμμόρφωσε.

Έκανε πάλι την κωλοτούμπα του και είπε ότι ο στόχος είναι το πρωτάθλημα. Και δεν είναι να μην ξεφτιλίζεσαι από κάτι πουθενάδες της Ευρώπης… Δεν είναι να μένεις σε μια διοργάνωση όταν οι αντίπαλοί σου είναι κάτι σαν τον Πλατανιά και τον Απόλλωνα Σμύρνης…

Του χρόνου και πάλι το πρωτάθλημα θα θέλει ο ΠΑΟΚ, άρα, στην Ευρώπη να μην περιμένουμε κάτι σοβαρό. Να γίνουμε και πάλι ρεντίκολο της Βίντι κι αν δεν βρεθεί ουγγρική ομάδα, να επιλέξουμε μια από το Λουξεμβούργο. Έτσι, για ποικιλία…

Για τον ΠΑΟΚ η Λιβαδειά θα ήταν μια στάση που δεν θα προβλημάτιζε ούτε στο ελάχιστο αν είχε πάει και με τον αέρα της ομάδας που πέρασε στην επόμενη φάση του Europa.

Τα πράγματα, όμως, ήταν πολύ διαφορετικά και πήγε με το φορτίο του αποκλεισμού.

Όχι ότι θα έπρεπε να αποδείξει πράγματα στη Λιβαδειά, μετά από την ήττα με τους Λευκορώσους, αλλά, φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχε σκοντάψει και πλησίαζε ο Ολυμπιακός στους επτά ή ακόμη και στους πέντε βαθμούς…

Εν πάση περιπτώσει, ας πούμε ότι ο ΠΑΟΚ έκανε το καθήκον του και πέρασε νικηφόρα από τη Λειβαδιά. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο, όταν μιλάμε για την πορεία πρωταθλητισμού, κατά την οποία δεν δικαιούσαι να φρενάρεις ούτε στα φανάρια.

Με τον Βέρνμπλουμ δημιουργείται ένα μεγάλο θέμα: Θα λείψει αρκετά, θα χάσει τη χρονιά, αφού θα χρειαστεί τέσσερις μήνες και αυτό σημαίνει ότι ο μεταγραφικός σχεδιασμός θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί. Να ακολουθήσουν κινήσεις που θα καλύψουν το κενό ενός παίκτη, ο οποίος είχε ρυθμό κι όταν δεν ήταν ο καλύτερος (ελάχιστες φορές) ήταν χρήσιμος. Απαραίτητος.

Τέτοιον απαραίτητο θα πρέπει να έχει η ομάδα στη μηχανή της και μαζί με αυτό ανοίγει το κεφάλαιο μεταγραφές και ανανεώσεις. Όχι για να δοθούν εφάπαξ, όχι να δοθούν 900 χιλιάρικα στον Μπίσεσβαρ ή να γίνει κάτι αντίστοιχο σε όποιον νομίζει ότι έγινε Κρόιφ.

Τώρα θέλω να δω τι θα κάνει η διοίκηση για να κρατήσει τις ισορροπίες και να διατηρήσει στο ρόστερ τους πιο χρήσιμούς. Να μην παρασυρθεί κανείς από τον ενθουσιασμό του και υπογράψει ποδοσφαιριστές χωρίς μέλλον, απλά επειδή βοήθησαν για να εξελιχθεί ο ΠΑΟΚ.

Με προσοχή και με το βλέμμα στραμμένο στο άμεσο μέλλον, στο… επόμενο μέλλον και στη δημιουργία ομάδας με διάρκεια, κι όχι όπως η σημερινή που θα ανήκει στη συνομοταξία των ΚΑΠΗ.