Κάποιοι τα ρίχνουν στον προπονητή. Αλλοι στους ποδοσφαιριστές και άλλοι στη διοίκηση. Κάποιοι άλλοι πάλι, σηκώνουν τα χέρια ψηλά και αναζητούν ψυχολογικές και… παραφυσικές εξηγήσεις για να λύσουν το «μυστήριο» του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού. Υπάρχει μια και μόνο αλήθεια για όλα αυτά που συμβαίνουν στο «τριφύλλι»; «Όχι», είναι η απάντηση. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ποδοσφαιρικό «οργανισμό», ο οποίος μπορεί κάθε εβδομάδα να σε εκπλήσσει, με όσα βγάζει ή δεν βγάζει στο γήπεδο (και όχι μόνο). Σε μια τέτοια κατάσταση, ποτέ δεν μπορεί να υπάρχει μια και μόνο αιτία του προβλήματος. Το αντίθετο. Ας τα βάλουμε κάτω…
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ: Μια μεγάλη ομάδα χρειάζεται πάντα ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα. Ιδιαίτερα, σε δύσκολες στιγμές, σε περιόδους κακών αποτελεσμάτων, όπως αυτή που διανύει τώρα ο Παναθηναϊκός. Πόσους τέτοιους έχει η ομάδα; Λίγους. Μετρημένους στα δάκτυλα. Ενας Μπεργκ, ένας Ζέκα, ένας Εσιέν, ένας Σάντσεθ που απουσιάζει και τέλος. Θα μπορούσε να βάλει κάποιος στη λίστα και τον Μολέδο, ο οποίος δείχνει να έχει μια κάποια στόφα ηγέτη. Είναι, όμως, «φρέσκος» και δεν μπορεί να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο, σε καμία των περιπτώσεων. Η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών του «τριφυλλιού» είναι ακόμα… άγουροι γι’ αυτή την τόσο μεγάλη φανέλα που φορούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να βγαίνει πολλές φορές στο γήπεδο μια ανωριμότητα. Δείτε, για παράδειγμα, χθες με πόση ευκολία έβγαιναν οι «πράσινοι» στην αντίπαλη περιοχή και πως κατέληγαν οι φάσεις. Είτε σέντρες στον… ουρανό, είτε πούλημα της μπάλας, είτε μακρινά σουτ χωρίς στόχο, πλην 2-3 εξαιρέσεων. Προσοχή: Η ποδοσφαιρική ωριμότητα δεν έρχεται ΜΟΝΟ από τις προπονήσεις, αλλά και από τα παιχνίδια. Σε κάποιους, βέβαια, δεν έρχεται ποτέ…
ΧΗΜΕΙΑ: Τον Ιανουάριο, έπειτα από απόφαση του Αντρέα Στραματσόνι, έγινε ένα πρωτοφανές ξεσκαρτάρισμα και αποκτήθηκαν πολλοί ποδοσφαιριστές. Εφυγαν οι Καρέλης, Νίνης, Ατζαγκούν, Τριανταφυλλόπουλος, Δώνης, Μπούρμπος συν ο Βέμερ που είναι στο Κορωπί, αλλά δεν υπολογίζεται και αποκτήθηκαν Βλαχοδήμος, Λέτο, Μπουμάλ, Μολέδο, Μαμούτε, Εβαντζελίστα, Βλαχοδήμος Οδυσσέας, Βιγιαφάνιες. Η ποιότητα, στις είναι περισσότερη, κάτι που φαίνεται . Αυτό από μόνο του, όμως, δεν αρκεί. Ποτέ ξανά στα μέσα της σεζόν, δεν είδαμε τόσο μεγάλο «ράβε – ξήλωνε». Ποτέ! Η υλοποίηση ενός τέτοιου… χειμερινού σχεδιασμού, μπορεί να έχει αποτελέσματα μακροπρόθεσμα, μα άμεσα, θα βγάλει προβλήματα. Δεν είναι μόνο αυτοί που παίζουν. Είναι και οι προπονήσεις, οι τακτικές, τα διπλά. Στα μέσα της σεζόν, δύσκολα βρίσκεις σε ένα σύνολο γρήγορα χημεία, με τόσα πολλά «πάρε – δώσε».
ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ: Δεν θα ρίξουμε το ανάθεμα στον Ιταλό γιατί βρίσκεται λίγους μήνες στην ομάδα. Δεν μπορεί, όμως, και να μην έχει ευθύνη. Κι αυτή δεν αφορά τόσο τις αποφάσεις για πολλές μεταγραφικές κινήσεις τον Ιανουάριο. Προφανώς, αυτό συνέβη διότι, σε συνεννόηση με τη διοίκηση, φαίνεται πως υπάρχει ένα στόχος για τη νέα σεζόν. Αφορά, κυρίως, τη διαχείριση στα παιχνίδια και στο γεγονός ότι παρουσιάζει μια ομάδα, η οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων, θέλει, μα δεν μπορεί. Τι να πρωτοθυμηθείς; Το 2-0 με τον ΠΑΟΚ που έγινε 2-2, το χθεσινό 1-0 από την ΑΕΚ, το παιχνίδι της χρονιάς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι; Σε κρίσιμα ή σημαντικά παιχνίδια, η ομάδα φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων και σ’ αυτό έχει ευθύνη και ο προπονητής. Πρώτον, διότι δεν φαίνεται να μπορεί να «μεταδώσει» στα αποδυτήρια ένα πνεύμα νικητή και δεύτερον διότι η βοήθειά του από τον πάγκο, όταν κάτι δεν πάει καλά, είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτά για την ώρα. Ο Ιταλός αποκτήθηκε για να φτιάξει. Δεκτό και θα τον περιμένουμε. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα είναι μακριά από οποιαδήποτε κριτική μέχρι το τέλος της σεζόν. Διότι, αν χαθεί η δεύτερη θέση, τότε θα… βαράνε τα νταούλια και θα είναι αργά.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ: Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η διοίκηση προχώρησε σε σαρωτικές αλλαγές. Ο Γιάννης Αλαφούζος έδιωξε τον Γιάννη Αναστασίου και αργότερα αποφάσισε να τελειώσει και τους Τάκη Φύσσα, Λεωνίδα Βόκολο. Κι όλα αυτά, στα μέσα της σεζόν. Συνεπώς, δεν είχαμε μόνο ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ, αλλά και στα στελέχη. Συγνώμη, μα αυτά, σε τόσο μεγάλο βαθμό, δεν γίνονται στα μέσα της σεζόν. Εκτός κι αν στον Παναθηναϊκό, ζουν… ένα παρατεταμένο καλοκαίρι. Δεν το νομίζω. Τα λάθη είναι λάθη και πρέπει να καταγράφονται και να σχολιάζονται. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα διορθωθούν. Θα ήταν χρήσιμο, ο πρόεδρος της ΠΑΕ να μιλήσει και να εξηγήσει στον κόσμο το σκεπτικό όλων αυτών των κινήσεων και τους στόχους. Οι καθαρές κουβέντες γνωστοποιούν και καταστάσεις.
Για να καταλήξουμε. Για όλα αυτά που συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό, δεν υπάρχει πουθενά αποκλειστική ευθύνη. Κι αν κάποιος «στοχεύσει» σε ένα και μόνο αίτιο, τότε δεν θα βρει σε καμία περίπτωση τη λύση του προβλήματος. Υπάρχει ένα «πάντρεμα» ποδοσφαιρικών ανορθογραφιών που έγιναν. Και με αυτό το «πάντρεμα», καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα: Αυτός ο Παναθηναϊκός, στην παρούσα φάση, δεν είναι ΟΜΑΔΑ. Σε κάθε επίπεδο. Μπορεί να γίνει στο μέλλον, μπορεί να γίνει από το καλοκαίρι και μετά. Τώρα, όμως, δεν…