Άλλη μια χρονιά στα σκουπίδια

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ας μην μπούμε στον κόπο να ζυγίσουμε ποινές και ας ευχηθούμε να μην χαρακτηρίσουμε ξανά κάποια ποινή στο μέλλον πρωτοφανή. Διότι η τιμωρία που επιβλήθηκε στον Παναθηναϊκό πέρα από εξοντωτική είναι και πρωτοφανής. Και αν το «εξοντωτική» πρέπει να απασχολήσει την ΠΑΕ και τις επαφές της με όλους όσους προκάλεσαν το μπάχαλο, το «πρωτοφανής» είναι υπόθεση των ελεγκτικών οργάνων. Ας μην κλείσετε ξανά τα μάτια σας σε μολότοφ, πυροβολισμούς ποδοσφαιριστών εντός γηπέδου, ντου για… πανηγυρισμούς και ξυλοδαρμούς δημοσιογράφων στα δημοσιογραφικά θεωρεία!

Να κλείσουν, δηλαδή, κι άλλα γήπεδα. Όχι για να καταλάβω εγώ κι εσύ ότι το πρόβλημα δεν παίρνει άλλη γιατρειά αλλά για να αναθεωρήσουν οι ομάδες. Δεν γίνεται να ακουμπάς όλο το μέλλον σου στα χέρια μιας χούφτας ανθρώπων που έρχονται στο γήπεδο βαρέως οπλισμένοι και περιμένουν να προκληθούν. Εντός ή εκτός εισαγωγικών. Δεν γίνεται να επιτρέπουν οι ομάδες σε αυτούς να έχουν τη δυνατότητα να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους αν ο διαιτητής σφυρίξει πάλι καμία μαϊμουδιά ή κάποιο μέλος φιλοξενούμενης αποστολής προκαλέσει με μεσαία δάχτυλα ή βόλτες αναγνώρισης εδάφους ή αν οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας επιδοθούν – όπως συνηθίζουν – σε ανελέητους ξυλοδαρμούς και ρίψη χημικών…

Διότι ο Παναθηναϊκός «τζόγαρε» το μέλλον του στο ντέρμπι που δεν έγινε. Και το έχασε. Κάτι που μπορεί να πάθει κι άλλος στο μέλλον και που έχει ήδη ξαναπάθει στο παρελθόν το «τριφύλλι». Θυμηθείτε τα ανεξήγητα ντου της αστυνομίας στον Κεντρικό και τη «συνοδεία» που είχαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στη Λιβαδειά. Περιστατικά που «οδήγησαν» με τον τρόπο τους σε μια άλλη εξοντωτική ποινή για τον Παναθηναϊκό μετά τη διακοπή του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό.

Ας αφήσουμε το παρελθόν κι ας πάμε στο σήμερα και το αύριο: Η αφαίρεση βαθμών και ο μηδενισμός βγάζει την ομάδα από τον δρόμο του πρωταθλητισμού και την αφήνει να παλεύει για μια θέση που πια δεν της κάνει: ούτε στον κόσμο, ούτε στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές της. Το ξενέρωμα χτυπάει «κόκκινο» στο Κορωπί και το κουράγιο στα πόδια των παικτών εξαφανίζεται. Θυμίζω ότι πριν την έναρξη του ντέρμπι διαφορά Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ήταν 8 πόντοι και μπορούσαν να γίνουν 5. Σήμερα είναι 17!

Τα χρηματικά πρόστιμα που μπορούν να φτάσουν και το ύψος του ενός εκατομμυρίου στρίβουν κι άλλο το μαχαίρι στην πλάτη του συλλόγου: μετά το (και) οικονομικό στραπάτσο του αποκλεισμού από την Γκαμπάλα τα ταλαιπωρημένα ταμεία της ΠΑΕ ξεπερνούν τα όρια των αντοχών τους. Σήμερα που μιλάμε κι ενώ ο Παναθηναϊκός φωνάζει ότι χρειάζεται ενίσχυση πιθανότερη είναι η αποδυνάμωση του ρόστερ τον Γενάρη. Πώς θα κρατήσεις τον Μπεργκ και τον Καρέλη; Τι θα τους πεις, ότι πας για πρωτάθλημα;

Πάμε και στις άδειες εξέδρες… Σε πρώτο βαθμό ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε με 4 αγώνες κεκλεισμένων των θυρών. Ελάτε να δούμε στο 5ο εντός έδρας ματς από σήμερα τι θα γίνει. Ποιοι θα πάνε και ποιοι δεν θα ξαναπατήσουν στο γήπεδο της ομάδας. Κι αυτή είναι ποινή το ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπολογιστεί. Πόσες φορές στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός δεν έχει «διώξει» τον κόσμο του από το γήπεδο…

Ενώ μπορείς να πεις, όμως, ότι η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη μας φταίει για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί δεν μπορείς να ρίξεις σε αυτήν την ευθύνη για τον τελευταίο… λογαριασμό. Την περιμέναμε την εξοντωτική αυτή ποινή. Και την περιμέναμε πολύ πριν αρχίσει το ματς. Γιατί; Διότι πολύ απλά το μήνυμα είχε σταλεί (και έπρεπε να είχε ληφθεί) από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με 1 αγωνιστική κεκλεισμένων για δύο καπνογόνα στη Βέροια. Το θέμα είναι τι κάναμε για να αποφύγουμε όλα τα παραπάνω και να αποτρέψουμε μια καταστροφή που μοιάζει ολοκληρωτική.

ΥΓ: Αυτοί που σήμερα αποθεώνουν τους τακτικούς δικαστές αύριο θα τους λένε στημένους. Και τούμπαλιν… Διότι, δεν μπορεί, θα πάρουν κι άλλες αποφάσεις οι ίδιοι δικαστές. Πιο σημαντικές…