Η τελευταία επίθεση, ή μάλλον η τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, είχε πάλι την υπογραφή του Βασίλη Σπανούλη. Αυτήν τη φορά επέλεξε να πασάρει στον διόσκουρό του, που βρήκε χώρο την πράσινη ρακέτα επειδή οι παίκτες του Πασκουάλ περίμεναν από αλλού την επίθεση.
Μπαμ έκανε από το πρώτο λεπτό ότι ο Σπανούλης είναι ένας τελείως διαφορετικός παίκτης μετά τη σειρά των περσινών τελικών. Απαλλαγμένος εντελώς από το άγχος που κουβαλούσε λόγω των παλαιότερων κακών εμφανίσεών του απέναντι στον Παναθηναϊκό έκανε ένα δεκάλεπτο βγαλμένο από μπασκετικό σεμινάριο. Τελείωσε την πρώτη περίοδο με 5 ασίστ και το πρώτο ημίχρονο με 16 πόντους. Επίσης σημαντικό: ο Ολυμπιακός καθοδηγούμενος από τον Μπίλι έκανε μόλις 1 λάθος στο πρώτο μέρος και αυτό στην τελευταία επίθεση.
Με τον Γκιστ να περπατά με πατερίτσες και τον Νίκολς να παρουσιάζεται ψαρωμένος όσο δεν δικαιολογείται από το βιογραφικό του ο Παναθηναϊκός φώναζε με την εικόνα του ότι θα χρειαστεί μπόλικο ηρωϊσμό για να γυρίσει από το -9. Μπαμ έκανε επίσης ότι παρά την επική προσπάθεια των παικτών του Πασκουάλ στην τρίτη περίοδο ο ανήφορος για τους γηπεδούχους παρέμενε πολύ απότομος. Ο Καλάθης κυνηγούσε τον Σπανούλη και όταν αυτός ξεκουραζόταν έπαιρνε στο κυνήγι τον Λοτζέσκι, ενώ ο Σίγκλετον κάθε φορά που καθόταν στον πάγκο ο Ολυμπιακός ξεχαρβάλωνε την πράσινη άμυνα στην τρίτη πάσα.
Κι όμως… Ο Παναθηναϊκός έβγαλε κι άλλη ψυχή, ο Ρίβερς βρήκε μερικά μεγάλα σουτ και το πράγμα πήγε πάλι στη λεπτομέρεια. Στη μία λάθος πάσα, στη μία σωστή απόφαση, στο ένα μεγάλο σουτ. Αυτή τη φορά τη λάθος πάσα την έκανε ο Φώτσης, ο οποίος απέτυχε και στο μεγάλο σουτ που του επέτρεψε να κάνει η γκάφα του Πρίντεζη στη βολή με 3 δευτερόλεπτα να μένουν στο ρολόι. Ακόμα, όμως, κι όταν κάνεις το λάθος πρέπει να βρεθεί κάποιος να το εκμεταλλευτεί. Και βρέθηκε ξανά εκεί ο Σπανούλης: τρίτο σερί ματς στο ΟΑΚΑ το οποίο κρίνεται από μια δική του απόφαση.
Βαθμολογικά το ματς χαρίζει πολύ λιγότερα στον Ολυμπιακό συγκριτικά με όσα προσφέρει στην ομάδα και τον φυσικό ηγέτη της η επιβεβαίωση της αίσθησης υπεροχής που έχει πλέον εις βάρος του αιωνίου αντιπάλου του. Για τον Παναθηναϊκό, δε, η βαθμολογική ζημιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τεράστια. Είναι σημαντικό όμως πλήγμα η διαπίστωση που εύκολα προκύπτει ότι στο ρόστερ οι παίκτες που έχουν μείνει να παλεύουν ουσιαστικά είναι λίγοι. Και οι υποχρεώσεις πολλές και πολύ δύσκολες…
Υ.Γ.: Άλλη μια εξαιρετική εικόνα -σε συνέχεια της συμπεριφοράς στον τελευταίο τελικό- ήταν εκείνη των παικτών του Ολυμπιακού να σπεύδουν να δώσουν κουράγιο τον Τζέιμς Γκιστ άμα η λήξη του παιχνιδιού. Σημαντικό επίσης ότι πρώτος πήγε ο Σπανούλης.
Υ.Γ.2: Ο Φώτσης έκανε το βήμα εμπρός όπως το απαιτούσε η περίσταση, ο Νίκολς, όμως, συνέχισε τις πισωπεταλιές. Και ο Μπουρούσης παραμένει φορτωμένος με άγχος που του στερεί τη δυνατότητα να παίξει τον ρόλο που περιμένει η ομάδα από αυτόν.