Αιφνιδιασμένος, αλλά όχι αποκλεισμένος Ολυμπιακός

Οι καλά μυημένοι στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως για την ομάδα που έχει πλεονέκτημα έδρας, το πιο… ύπουλο παιχνίδι είναι το δεύτερο. Τίποτα δεν τελειώνει με το 1-0, ιδιαίτερα από την στιγμή που ο πληγωμένος της πρώτης βραδιάς έχει την ποιότητα και την οξυδέρκεια για να αντιδράσει. Και η Μονακό έχει αποδείξει φέτος πως πολύ δίκαια βρίσκεται στις οκτώ καλύτερες ομάδες και επιβεβαίωσε όλους όσοι περίμεναν εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Η επιβεβαίωση ήταν πικρή, με την 4η πιο βαριά σε διαφορά ήττα στην ιστορία των «ερυθρόλευκων» εντός έδρας στην ιστορία της Ευρωλίγκας.

Ο Σάσα Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του, νίκησαν απόλυτα δίκαια και έχουν αυτοί το πλεονέκτημα έδρας, καθώς πέτυχαν τον απόλυτο αιφνιδιασμό, δεν επηρεάστηκαν από την ήττα της Μεγάλης Τετάρτης και κυριάρχησαν ολοκληρωτικά από την έναρξη του δεύτερου δεκαλέπτου και έπειτα. Όπως έκανε ο Ολυμπιακός δηλαδή στην πρεμιέρα της σειράς. Που έχει βρει αντιμέτωπες τις δύο μεγάλες εκπλήξεις της φετινής πιο δύσκολης διοργάνωσης των τελευταίων ετών (σ.σ. ποτέ άλλοτε τρία σπασίματα έδρας στις δύο πρώτες αγωνιστικές). Κανείς δεν περίμενε πως η σταχτοπούτα Μονακό θα είναι στην οκτάδα, κανείς δεν πίστευε πως η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θα τερμάτιζε δεύτερη στην κανονική περίοδο.

Οπότε, όλα τα αποτελέσματα είναι ανοικτά και στην συνέχεια της σειράς και επ’ ουδενί η δεύτερη εντός έδρας ήττα στην σεζόν δεν αποκλείει τον Ολυμπιακό. Το ότι δεν ήταν αυτός που έπρεπε, πέφτοντας για τα καλά στην παγίδα του αντιπάλου, δεν σημαίνει πως δεν μπορεί και ο ίδιος να αντιδράσει και να πάρει τουλάχιστον μία νίκη στο Πριγκιπάτο για να επιστρέψει η σειρά για έναν τελευταίο γύρο στο ΣΕΦ. Και όμως η βραδιά άρχισε εντελώς διαφορετικά… Οι «ερυθρόλευκοι» με αυτοπεποίθηση και την ορμή των δέκα και πλέον χιλιάδων φίλων τους, μπήκαν… καμικάζι στο παιχνίδι και πήραν νωρίς διαφορά δέκα πόντων.

Η άμυνα είχε πλέον περισσότερες αλλαγές στα μαρκαρίσματα σε σχέση με το ματς της Μεγάλης Τετάρτης, όμως αρχικά δεν δημιούργησε πρόβλημα. Αυτό, εμφανίστηκε όταν νωρίς-νωρίς ο Σάσα Ομπράντοβιτς έπαιξε το… χαρτί της πίεσης σε όλο το γήπεδο. Του το επιτρέπει η αθλητικότητα των παικτών του και στην κυριολεξία άλλαξε όλο το παιχνίδι με αυτό τον τρόπο. Ο Ολυμπιακός έκανε πολλά λάθη, έχασε την συγκέντρωσή του και το… πλήρωσε με 20-0 σερί σε ένα πεντάλεπτο, όπου το 21-15 έγινε 21-35. Το καθαρό μυαλό και η συγκέντρωση όλων (σ.σ. ίσως να χρειαζόταν και δεύτερο πλέι μέικερ) χάθηκε και η Μονακό πήρε το μομέντουμ και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για όλο το υπόλοιπο της βραδιάς.

Αν μέτρησα καλά τις κατοχές αυτού του κομβικού διαστήματος, ο Ολυμπιακός είχε 0/4 σουτ και πέντε λάθη και η Μονακό 6/6 με μόλις ένα σφάλμα. Ο αρνητικός στο πρώτο ματς Μπέικον έδωσε το έναυσμα, οι Άντζουσιτς και Γουαταρά πρόσφεραν 4/4 τρίποντα, παίζοντας για πρώτη φορά στην σειρά, ίσως και ελλείψει Ντιαλό και οι φιλοξενούμενοι είχαν τέτοια αυτοπεποίθηση που σκόραραν τρεις φορές στην λήξη του χρόνου έπειτα από καλές άμυνες, ενώ έβαλαν και τρίποντο από πάσα για κάρφωμα. Ο Ολυμπιακός έκανε μόλις οκτώ λάθη στο πρώτο παιχνίδι και τα… ισοφάρισε μόλις στο 13ο του αποψινού. Από τα 20 συνολικά του (σ.σ. απαγορευτικό νούμερο για τέτοιο ματς) η Μονακό πήρε 27 πόντους και «έχτισε» το break πάνω τους.

Το πιο ανησυχητικό, είναι πως το +12 της ανάπαυλας, είχε γίνει με τον Μάικ Τζέιμς να έχει μόλις 2 πόντους. Από την στιγμή που μπήκε για τα καλά και αυτός στην εξίσωση με 16 στο τρίτο δεκάλεπτο, η σεμνή τελετή είχε λάβει ουσιαστικά τέλος. Πόσο μάλλον όταν ο Ολυμπιακός δεν έδειχνε να έχει τρόπο να το γυρίσει μέσω της άμυνάς του, έχανε βολές (9!), και οι παίκτες του δεν τελείωναν τις φάσεις ακόμα και όταν μετά από επιθετικά ριμπάουντ ήταν μόνοι τους κάτω από το καλάθι. Δείγμα της πνευματικής ανετοιμότητας, που επήλθε όμως έχω την αίσθηση στην εξέλιξη του αγώνα, από την εξαιρετική παρουσία της ταλαντούχας Μονακό και όχι επειδή ο ίδιος θεώρησε πως έχει εύκολη δουλειά.

Έχοντας πολλά ατού σε μέτρια μέρα και χωρίς ψυχολογία, ήταν αδύνατο να γυρίσει το ματς. Βάλτε στην σούμα και τον εκνευρισμό από τα διαφορετικά κριτήρια που αποφάσισαν να σφυρίξουν στο δεύτερο ημίχρονο οι διαιτητές (σ.σ. στο πρώτο άφηναν εκατέρωθεν τις επαφές, στο δεύτερο τιμωρούσαν μέχρι και την… ανάσα, χωρίς να παίξουν ρόλο στο αποτέλεσμα) και θα καταλάβετε πως η Μονακό ολοκλήρωσε την δουλειά. Που βρήκε πάντως τον κόσμο της ομάδας ωριμότατο, να στηρίζει μέχρι το φινάλε και να δείχνει την πίστη του για την συνέχεια. Είναι πολύ σημαντικό κέρδος αυτό που έχει καταφέρει με το σπαθί του ο φετινός Ολυμπιακός.

Διότι ανεξαρτήτως τελικής έκβασης της σειράς, αυτή η ομάδα έχει κάνει ήδη υπερβάσεις και τίποτα δεν μπορεί να την μειώσει. Έχοντας μάλιστα "χτίσει" σε όλα τα επίπεδα για να έχει την ίδια πολύ καλή, αλλά και καλύτερη συνέχεια. Ασφαλώς, η ευκαιρία για να… τρυπήσει το ταβάνι της βρίσκεται ακόμα μπροστά της. Σε μία έδρα που ήδη φέτος έχει υποστεί επτά ήττες σε δεκαεπτά παιχνίδια. Αν ο Ολυμπιακός αξίζει να πάει στο Βελιγράδι, θα πρέπει να γίνει η όγδοη ομάδα που τα καταφέρνει και μετά να υπερασπιστεί ξανά το σπίτι της. Τώρα λοιπόν καλείται να αποδείξει από τι μέταλλο έχει φτιαχτεί. Αν είναι για τα πολύ δύσκολα, που δεδομένα θα έβαζε ο Μάικ Τζέιμς και η εξαιρετική παρέα του στα πλέι οφ. Ραντεβού στο Μόντε Κάρλο….

Υ.Γ. Η απουσία του μοναδικου πικ εν ρολ ψηλού καλύφθηκε μια φορά. Δευτέρη ήταν δύσκολο. Ο Ολυμπιακός στην Γαλλία θα χρειαστεί ένα καλό επιθετικά παιχνίδι και ο Χασαν Μάρτιν αν είναι καλα είναι πολύτιμος. Οχι τόσο για αυτά που μπορεί να κάνει ο ίδιος, αλλα και για αυτα που μπορεί να κάνει ο Σλουκας...

Follow @ZervasNikolaos