Μόνο σπαθιά δεν κατάπιε φέτος: Τα σημεία από την επικράτηση της νταμπλούχου ΑΕΚ!

Κυρίαρχη και με τη βούλα!

Τι κι αν έπαιζε με παίκτη λιγότερο σχεδόν από τα... αποδυτήρια (6'). Η ΑΕΚ το έκανε κι αυτό, επικράτησε 2-0 του ΠΑΟΚ, πρόσθεσε το 16ο Κύπελλο στο παλμαρέ της και ολοκλήρωσε την ονειρική σεζόν 2022-23 με το 3ο νταμπλ της ιστορίας της, πρώτο μετά από 45 χρόνια!

Με τον καλύτερο ίσως τρόπο για να επιβραβευτεί η φετινή της αγωνιστική υπεροχή, για ακόμα μία φορά με τη σφραγίδα του «αρχιτέκτονά» της.



Αναλυτικά, τα πέντε σημεία από την επικράτηση της ΑΕΚ:

Ο καλύτερος τρόπος να επιβραβευτεί η «κιτρινόμαυρη» αγωνιστική υπεροχή!

Αρχίζουμε από το βασικό συμπέρασμα. Πρόκειται για την καλύτερη επιβράβευση της φετινής υπεροχής της ΑΕΚ. Τόσο για το φινάλε, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο αυτό γράφτηκε.

Στο καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της σύγχρονης ιστορίας στην Ελλάδα, ήταν εκείνη που στρογγυλοκάθισε εντέλει στην κορυφή και μάλιστα παίζοντας το θεαματικότερο ποδόσφαιρο (συν την πρωτιά της στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες). Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος βρέθηκε να παίζει από το 6' με παίκτη λιγότερο. Κι όμως, το 'κανε κι αυτό! Επικράτησε κι εκεί και έγραψε ιστορία με τον πιο υπέροχο τρόπο. Κι όλα αυτά στην ιστορική σεζόν της επιστροφής της στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην πρώτη του «αρχιτέκτονά» της στον πάγκο της που ενδεχομένως πολύ εύστοχα ανέφερε πως για να γράψεις ιστορία πρέπει να… υποφέρεις. Τι άλλο να έκανε η ΑΕΚ, σπαθιά να κατάπινε;



Η απόλυτη επιβεβαίωση για το ποια ήταν η καλύτερη ομάδα της φετινής σεζόν, για μια ομάδα που έχει θέσει τις βάσεις για να κυριαρχήσει και τις επόμενες. Φυσικά -πέρα από τον Ματίας Αλμέιδα και το ποιοτικότατο ρόστερ της- μεγαλύτερο εχέγγυο αποτελεί το παλάτι της, ο Ναός της. Πόσα πέρασε για να επιστρέψει στον τόπο της. Αλλά εντέλει το έπραξε με το καλύτερο τρόπο. Με νταμπλ, το τρίτο της, μετά από 45 χρόνια!

Το χρωστούσε δεκαετίες στον εαυτό της. Δεν συνέβη στα χρόνια κυριαρχίας της στα 90s, δεν έγινε το 1979, το 1989 ή το 2018 (τις επόμενες δηλαδή φορές που πανηγύρισε το πρωτάθλημα μετά το 1978). Δεν γινόταν να μην πραγματοποιηθεί ούτε τώρα, απ' αυτούς τους... τρομοκράτες, όπως ευφάνταστα τους αποκάλεσε ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Κάτι που χρωστούσε στον εαυτό της (όσο δύσκολο είναι για κάθε ομάδα το νταμπλ) και το ξεπλήρωσε. Επιπλέον, ένα «γραμμάτιο» που χρωστούσε στον ΠΑΟΚ -που τον νίκησε για 4η φορά φέτος- για τους τρεις σερί χαμένους τελικούς. Το διπλό κίνητρο που είχε η ομάδα του Αλμέιδα, η οποία δείχνει ότι δεν θέλει να αφήνει τέτοια γραμμάτια…

Και τώρα με τη σφραγίδα του «αρχιτέκτονα»

Μπορείς να βρεις παίκτες της ΑΕΚ που ξεχώρισαν στον τελικό. Θα ήταν όμως άδικο ή καλύτερα… στρεβλό για τον πραγματικό MVP. Δεν θα πρωτοτυπήσουμε. Για άλλη μία φορά εκείνος, ο «Πελάδο», ο οποίος έχει αποδείξει εδώ και καιρό ότι ήταν… της μοίρας της γραφτό.

Απόλυτη σφραγίδα από τον Αργεντινό τεχνικό. Επιβεβαιώνοντας τη φιλοσοφία του και έχοντας αποδείξει ότι έχει αφομοιώσει άριστα την ιστορία του «δικεφάλου» (εν προκειμένω της πρόσφατης), παρέταξε την ομάδα του συγκεντρωμένη στον στόχο της και σε καμία περίπτωση παρασυρμένη από το γλέντι για το πρωτάθλημα. Εξάλλου, ήταν εκείνη που έβγαλε την πρώτη μεγάλη ευκαιρία (5' Λιβάι). Φυσικά, η διπλή αστοχία του Ρότα στο ξεκίνημα (λάθος κοντρόλ, φάουλ σε λάθος σημείο τη δεδομένη στιγμή) μόνο ως μεμονωμένο περιστατικό -που δύναται να συμβεί σε κάθε ματς- μπορεί να εκληφθεί.



Από το 6' λοιπόν, άρχισε και η… τακτική σφραγίδα, στοιχεία της οποίας θα αναλυθούν και παρακάτω. Από τη διαχείριση του παιχνιδιού, τις εσωτερικές αλλαγές, τη στόχευση στα μαρκαρίσματα και στο πού θα χτυπήσει τον αντίπαλο. Και το σπουδαιότερο. Η ομάδα του έβγαλε την προσωπικότητα πρωταγωνίστριας που απαιτούσε η συνθήκη, κάτι που αντανακλούσε και στην ψυχολογία της ειδικά προς το φινάλε!

Έτσι το πήρε η ΑΕΚ που έδειξε στον ΠΑΟΚ το πώς διαχειρίζονται οι κόκκινες

Υπήρξαν σημεία-κλειδιά (πέρα από τα πρόσωπα) σ' αυτήν την τακτική επικράτηση της ΑΕΚ του Αλμέδια:

Α) Η αλλαγή του συστήματος μετά την κόκκινη σε 4-4-1 (από 4-4-1-1), με τον Πινέδα να καλύπτει το δεξί άκρο της άμυνας (όπως στο παιχνίδι της Λεωφόρου που εντυπωσίασε). Κομβικός ο διπλός ρόλος που ανέθεσε ο Αλμέιδα στον Ελίασον, βάζοντάς τον να ακολουθεί τον Τάισον και να γυρίζει σχεδόν δίπλα στον Μεξικανό χαφ για να τον βοηθά, με τους «κιτρινόμαυρους» να παίζουν ουσιαστικά με πεντάδα σε φάση άμυνας. Πάρα πολύ καλή από ένα σημείο και έπειτα (μετά την αποβολή) και η παρουσία του Γκατσίνοβιτς ως κεντρικό χαφ, ρόλο που γνωρίζει από το παρελθόν, ειδικά στο κομμάτι των ανακτήσεων.



Β) Η διαχείριση του κρίσιμου εικοσαλέπτου μετά την κόκκινη. Συνήθως τότε ή στο φινάλε που έχουν καταβληθεί από την κούραση, την πατούν οι ομάδες με τον παίκτη λιγότερο. Αναμενόμενα, η ΑΕΚ γύρισε πίσω και ο ΠΑΟΚ αύξησε την πίεσή του. Στην αρχή, φάνηκε σχετικά ασύνδετη, με τους Θεσσαλονικείς να βγάζουν φάσεις, έχοντας βέβαια 1-2 πραγματικά καλές στιγμές (στο χρονικό διάστημα που αναφερόμαστε). Σιγά-σιγά όμως άρχισε να βρίσκει την πνευματική και τακτική της ισορροπία.

Γ) Και αφού δεν δέχθηκε το γκολ, το πέτυχε εκείνη. Πώς; Μέσω των -εκ των αγαπημένων της φέτος-, στατικών φάσεων.

Δ) Η τριπλή κίνηση στο 62'. Ψιλοκαθιερωμένο χρονικό σημείο παρέμβασης από τον Αλμέιδα. Aυτή τη φορά ακόμα πιο επιβεβλημένη, ώστε αφενός να αντιμετωπίσει την κούραση που θα επέφερε η σχεδόν μία ώρα αγώνα με δέκα ποδοσφαιριστές, αφετέρου για να εντείνει το πρεσάρισμα και να αξιοποιήσει τα μέτρα που είχε ανέβει ο ΠΑΟΚ. Συνολικά, οι «κιτρινόμαυροι» έπαιξαν σωστά την «οπισθοχώρηση» (δεν είναι δεδομένο ότι θα γίνει, πόσω μάλλον για μια ομάδα με παίκτη λιγότερο). Ενώ, σε αρκετές περιπτώσεις έδειξαν μαεστρικά πώς σπάει το πρέσινγκ του αντιπάλου, από τα στοιχεία εξάλλου που δουλεύονται πολύ στα Σπάτα. Είχαν φυσικά και τύχη σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να μην δεχτείς φάση κόντρα σε μια ποιοτική ομάδα όταν παίζεις από το ξεκίνημα με παίκτη λιγότερο.



Επίσης, η ΑΕΚ σαν να έδειξε στους Θεσσαλονικείς πώς διαχειρίζεται μια κόκκινη κάρτα. Υπενθυμίζεται ότι το ίδιο έργο συνέβη από την ανάποδη πριν από λίγες βδομάδες στο μεταξύ τους ματς στην OPAP Arena. Σίγουρα, στην αναμέτρηση της Νέας Φιλαδέλφειας υπήρχε και ο παράγοντας της «καυτής» έδρας, αλλά όπως και να 'χει η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα πολύ δύσκολα μπορεί να καταρρεύσει. Ουσιαστικά φέτος της συνέβη μόνο για ένα διάστημα στην εντός έδρας ήττα της από τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα.

Μίλα μου για πάγκο

Έχει ειπωθεί πολλάκις. Ένα από τα πολλά «όπλα» που είχε φέτος η ΑΕΚ -ειδικά σε σχέση με τους ανταγωνιστές της- ήταν η ποιοτική ποσότητα στον πάγκο της.

Και, οκ, σημειώθηκαν κάποια πράγματα και παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε κι άλλα. Ωστόσο, ίσως η κουβέντα να πρέπει να σταματήσει στη... μαγικά αλήτικη κίνηση του Πάολο Φερνάντες για το 2-0. Αυτή είναι η ποιότητα των επιλογών που είχαν να φέρουν από τον πάγκο κατά τη διάρκεια της σεζόν οι νταμπλούχοι.

Ο κορυφαίος Μουκουντί και ο «Κέρβερος» Στάνκοβιτς

Αναφέραμε ότι ο πραγματικός MVP είναι ο Ματίας Αλμέιδα. Ωστόσο, υπήρξαν και πρόσωπα που ξεχώρισαν για τους θριαμβευτές. Προεξέχων ο Μουκουντί! Τι ματς έκανε ο Καμερουνέζος στόπερ. Αμυντικά άψογος, πρώτος στην μπάλα, πολλές παρεμβάσεις. Επιθετικά ανοίγει τον δρόμο με το γκολ του. Και η ΑΕΚ είναι εξαιρετική στις στατικές φάσεις, επειδή -πέρα από την πολλή δουλειά- έχει και τα κατάλληλα εργαλεία. Μεταξύ αυτών και ο 25χρονος άσος, ο οποίος σκόραρε για δεύτερη φορά κόντρα στον ΠΑΟΚ και τρίτη συνολικά φέτος (όλες από στατικές περιπτώσεις). Στην αντίπαλη πλευρά αγωνιζόταν ο Ίνγκασον. Οι δύο κορυφαίοι αμυντικοί στην Ελλάδα! Και το τεράστιο επίπεδο του Ισλανδού κεντρικού αμυντικού αναδεικνύει και το μεγαλείο του αδειάσματος που δέχεται από τον Φερνάντες.



Από κοντά και ο Στάνκοβιτς. Άρχισε ως βασικός τη σεζόν, είδε τον Αθανασιάδη να του παίρνει τη θέση, αλλά στο μεγάλο ραντεβού του Κυπέλλου (όπως φυσικά σ' όλη τη διαδρομή του θεσμού) πήρε τα γάντια και στις στιγμές που τον χρειάστηκε η ομάδα του, θύμισε τον «Κέρβερο» της περασμένης σεζόν: Εγγύηση!