Σε αυτήν εδώ τη γωνιά θα τα πούμε για την ΑΕΚ. Ωστόσο, δεν γίνεται να μην ξεκινήσει η κουβέντα από το βασικό… feeling που μας άφησε το αθηναϊκό ντέρμπι. Μια πραγματική ντερμπάρα κορυφής!
Σίγουρα στο φινάλε αφήνει και ένα μεγάλο «αχ» για τους νταμπλούχους Ελλάδος, οι οποίοι είχαν τις φάσεις για μια τεράστια ανατροπή. Ωστόσο, πρόκειται για ένα αποτέλεσμα (2-2) σε γενικές γραμμές δίκαιο.
Πάμε, λοιπόν, να πιάσουμε πέντε πραγματάκια που αξίζουν να σημειωθούν από το ματς για τον «δικέφαλο», ο οποίος αγωνίστηκε με την επετειακή φανέλα για τα 100 χρόνια ιστορίας του.
*Ακόμα ένα ντέρμπι που δεν χάνει και τα της βαθμολογίας:
Έτσι και αλλιώς, είναι ακόμη αρκετά νωρίς (δεδομένου ότι υπάρχουν Playoffs). Οπότε κάθε αποτέλεσμα, πόσω μάλλον το ισόπαλο, δεν θα άλλαζε κάτι θεαματικά στα της οικονομίας του πρωταθλήματος.
Σίγουρα, η ΑΕΚ θα προτιμούσε να έχει νικήσει, ώστε να συνεχίσει την προσπάθειά της από την κορυφή. Το βασικό όμως για την «Ένωση» -η οποία είχε ως μοναδικό στόχο τη νίκη, όπως φάνηκε εξάλλου- είναι ότι παρέμεινε αήττητη για ακόμα ένα ντέρμπι. Αφενός διότι είδε έναν βασικό της ανταγωνιστή να μην ξεμακραίνει στο +5, αφετέρου γιατί συνεχίζει να έχει μια διαφορά (-2) που είναι η πλέον ικανή να ανατρέψει και διαχειριστεί (και) στα Playoffs. To είχαμε συζητήσει και μετά το ντέρμπι του «Γ. Καραϊσκάκης», ισχύει ασφαλώς και απόψε. Σ' ένα πρωτάθλημα που κρίνεται εν πολλοίς στις δέκα αγωνιστικές της τελικής ευθείας που παίζουν όλοι οι «μεγάλοι» μεταξύ τους, είναι σπουδαία υπόθεση για τον «δικέφαλο» να μετρά τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες στα παιχνίδια (πρωταθλήματος) με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και Άρη. Εάν προσθέσουμε και το πρώτο ματς Κυπέλλου με τους Θεσσαλονικείς, 7/7 αήττητη.
*Σωστή τακτική επιλογή για να βγάλει… off το ενισχυμένο κέντρο του Παναθηναϊκού:
Ο Ματίας Αλμέιδα παρέταξε την ίδια ενδεκάδα όπως και την περασμένη Κυριακή (7/1) στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Η διαφορά σε σχέση με την αναμέτρηση του φαληρικού γηπέδου είναι ότι απέναντί του είχε μια ομάδα με ενισχυμένο κέντρο λόγω του 4-3-3 των «πρασίνων».
Τι έκανε λοιπόν ο «δικέφαλος» για να αποφύγει το… μποτιλιάρισμα και για να αξιοποιήσει και το ότι ο Παναθηναϊκός είχε ψηλά τη γραμμή άμυνας λόγω πρέσινγκ; Βαθιές μπαλιές. Προσοχή: Όχι… γιόμες στα κουτουρού, αλλά στοχευμένες μεταβιβάσεις, κυρίως προς τον Λιβάι. Μια τέτοια υπέροχη μπαλιά από τον -εξαιρετικό για ακόμα έναν αγώνα- Σιμάνσκι έφερε και το 1-0 στο 24', με τον 26χρονο φορ να εκτελεί ιδανικά με το δεξί. Εξάλλου, πρόκειται για έναν τρόπο παιχνιδιού που (μεταξύ άλλων πολλών) υπάρχει στο ρεπερτόριο της ΑΕΚ. Τον είχε παρουσιάσει και στο ξεκίνημα της αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό.
*«Θόλωσε», αντί να χτίσει πάνω στο προβάδισμά της – Το... πρωτόγνωρο (για την ΑΕΚ) με το πρέσινγκ του αντιπάλου:
Ωστόσο, οι «κιτρινόμαυροι» όχι απλά δεν έχτισαν πάνω στο προβάδισμά τους, αλλά αντίθετα «θόλωσαν». Μια εμφανής έλλειψη συγκέντρωσης ύστερα από το 1-0, τόσο στο δημιουργικό κομμάτι όσο και στο ανασταλτικό. Ατομικά λάθη μαζεμένα και ένα εξ αυτών έφερε και την ισοφάριση μέσω ολιγωρίας στο κέντρο της άμυνας. Από το ίδιο σημείο δηλαδή που δέχθηκε και το δεύτερο γκολ, αμφότερα από τα στόπερ του «τριφυλλιού» (31' Γεντβάι και 66' Αράο). Στη δεύτερη περίπτωση από στατική φάση, ενώ στην πρώτη από εξέλιξη τέτοιας. Βέβαια, ενδιάμεσα είχε τις στιγμές της η ΑΕΚ.
Μια «θολούρα» (μετά το 1-0) που αντικατοπτρίστηκε και στο πώς αντιμετώπιζε το πρέσινγκ του Παναθηναϊκού, της πρώτης ελληνικής ομάδας που της το ασκεί σε τέτοιο βαθμό (ψηλά κτλ). Η ΑΕΚ -που έχει... διδάξει επί Αλμέιδα το πώς γίνεται το πρέσινγκ- είχε συνηθίσει να το ασκεί η ίδια. Το γνωρίζαμε ότι προσπαθεί να το εφαρμόσει και ο Τερίμ στους «πράσινους». Το πόσο καλά όμως μπορούν να το κάνουν οι φιλοξενούμενοι με τον νέο τους τεχνικό, το διαπιστώσαμε -δεδομένης και της δυναμικής του «δικεφάλου»- στο ντέρμπι της OPAP Arena. Κι ας μην έφτασαν στα στάνταρ πρέσινγκ που έχει πιάσει η «Ένωση», ειδικά πέρυσι αλλά και φέτος σ' ορισμένους αγώνες.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι το 1-0, η ΑΕΚ λόγω και των καλών χειριστών της έβρισκε λύσεις. Βοηθούσε σε αυτό και ο Κάλενς με το πολύ καλό του αριστερό πόδι. Ο παίκτης δηλαδή που στο κακό διάστημα της ομάδας του, άρχισε να κάνει αρκετά λάθη. Η «Ένωση» έδωσε δικαιώματα και ο Παναθηναϊκός το διεκδίκησε και τα αξιοποίησε.
*Ισοφάρισε με τον «καυτό» Λιβάι, μπορούσε ακόμα και την ανατροπή, αλλά το αποτέλεσμα δίκαιο:
Ο προηγούμενος αστερίσκος δείχνει εν πολλοίς τα… κακώς κείμενα σήμερα για τους «κιτρινόμαυρους». Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα είχε διαστήματα αγωνιστικής υπεροχής.
Είπαμε για το πώς μπήκε ο «δικέφαλος» στο ντέρμπι. Η εικόνα του ήταν σχετικά καλή και στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, τουλάχιστον σε σχέση με το πώς τελείωσε το πρώτο. Μπήκε με διάθεση να πρεσάρει, να δημιουργήσει και να σκοράρει εκ νέου. Μάλιστα, είχε και τις μοναδικές στιγμές στο πρώτο τέταρτο (48' Σιμάνσκι, 57' Γκατσίνοβιτς, ενώ στο 58' δημιούργησε τη φάση με το ακυρωθέν της γκολ). Για να προειδοποιήσει εν συνεχεία (63') ο Ιωαννίδης και να δεχτεί τελικά το 1-2 στο 66'.
Παρόλα αυτά, από το σημείο εκείνο και έπειτα, η ΑΕΚ έβγαλε πολλές φάσεις, εκμεταλλευόμενη και την οπισθοχώρηση του Παναθηναϊκού, στην οποία βέβαια συνέβαλε και η ίδια για να συμβεί. Για αρχή, δύο μαζεμένες απειλές με Λιβάι (74' και 77'). Για να μπούμε στην τελική ευθεία και να παίξει τα ρέστα της. Ο Ματίας Αλμέιδα ολοκλήρωσε τις αλλαγές του και είδε την ομάδα του να εξαργυρώνει την πίεσή της με το πέναλτι. Και μετά από το 2-2 στο 90'+6', ήταν ίσως για πρώτη φορά στο ντέρμπι που είδαμε την… πραγματική ΑΕΚ. Οι νταμπλούχοι Ελλάδος προσπάθησαν να εξαργυρώσουν το μομέντουμ στα εναπομείναντα λεπτά, που ήταν λίγα όμως, «φωνάζοντας» ότι δεν τους αρκεί το «Χ». Και έφτασαν, πράγματι, μια ανάσα από την ολική ανατροπή με την τεράστια διπλή ευκαιρία στο 90'+8' με Μάνταλο-Αραούχο.
Στη σούμα, λοιπόν, η ΑΕΚ πήρε έναν βαθμό στο φινάλε έχοντας συνολικά περισσότερες μεγάλες φάσεις από τον αντίπαλό της, ο οποίος όμως παρουσίασε πολύ καλό πρόσωπο για σημαντικό χρονικό διάστημα. Δίκαιο εν ολίγοις πάνω-κάτω το τελικό αποτέλεσμα.
Όσο για τον Λιβάι των ακόμα δύο γκολ φτάνοντας τα εννιά στα οκτώ τελευταία του παιχνίδια με τους «κιτρινόμαυρους» (6ο σερί ματς πρωταθλήματος που σκοράρει), τι άλλο να πεις. Το 'χαμε πιάσει (και) μετά το «Γ. Καραϊσκάκης». Σε... beast mode!
*Δεν χωνεύονται οι άδειες εξέδρες:
Δεν λέμε κάτι καινούργιο, οκ. Αλλά χτυπάει πολύ στο μάτι, ακόμα και στην πανέμορφη OPAP Arena. Ειδικά σε ένα τόσο ωραίο ντέρμπι, το οποίο θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο ωραίο εάν διεξαγόταν μπροστά σε γεμάτες εξέδρες. Πόσω μάλλον, όταν μιλάμε για δύο ομάδες που παρουσίασαν εξαιρετικό πρέσινγκ, το οποίο έρχεται να κουμπώσει με τη φωνή του κόσμου (είτε είναι υπέρ σου είτε εναντίον σου).
Το μόνο ευχάριστο από πλευράς εξέδρας ήταν τα δύο πανό, το ένα κάτω από το μήνυμα της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ για την οπαδική βία. Οι φίλοι της ΑΕΚ δεν ξέχασαν τον Μιχάλη. Δεν θα τον ξεχνούσαν….