Πριν από 13 μέρες οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ΑΕΚ είχαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια… δωρεάν δίωρη ψυχοθεραπεία στα Σπάτα.
Ρωτούσαν, άκουγαν, κατέγραφαν και εν συνεχεία μετέφεραν στους φίλους των νταμπλούχων Ελλάδος (και όχι μόνο) τα λόγια του προπονητή που σε ενάμιση μόλις χρόνο έχει καταφέρει να επιδράσει θεαματικά τόσο στη δικιά τους ομάδα όσο και συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι λόγοι αγωνιστικοί και μη.
Θα μπορούσαμε να σταθούμε σε αρκετά κομμάτια των όσων είχε αναλύσει εκείνη τη μέρα ο Ματίας Αλμέιδα. Ωστόσο, ευτυχώς για τον κόσμο της «Ένωσης», υπάρχει μπόλικος χρόνος μέχρι το… 2028, όταν και εκπνέει το ανανεωμένο συμβόλαιο του Αργεντινού τεχνικού.
Ένας προπονητής που την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου μιλούσε μεταξύ άλλων: Α) για τη μεταγραφική πολιτική και στόχευση του «κιτρινόμαυρου» κλαμπ, με παίκτες ποιοτικότατους, ταιριαστούς στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του, σε σχετικά μικρή ηλικία, «δεμένους» δε και με πολυετή συμβόλαια και Β) και για τη στήριξη-ανάδειξη νεαρών ποδοσφαιριστών.
Την 1η Φλεβάρη, λοιπόν, προπονούσε τον Ρόμπερτ Λιούμπισιτς, μια ακόμα μεταγραφική υπέρβαση από πλευράς «δικεφάλου». Ενδιάμεσα, στις 28 Ιανουαρίου έδινε φανέλα βασικού στον Βένταντ Ραντόνια, την οποία και διατήρησε ο Βόσνιος μπακ την περασμένη Κυριακή (4/2).
Ένα οκταήμερο… επαληθεύσεων από τον «Προφήτη» (όπως είναι το, ακόμα ένα, προσωνύμιο που συνοδεύει τον Ματίας Αλμέιδα).
Και εάν για τον 24χρονο χαφ έχουν γραφτεί και θα γραφτούν ακόμα περισσότερα, ας εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο στον ξανθομάλλη συμπαίκτη του.
Τα συν/πλην από τις δύο πρόσφατες γεμάτες εμφανίσεις του Ραντόνια
Η πρώτη χρονικά επαλήθευση, λοιπόν, ήρθε μέσω του 22χρονου δεξιού μπακ. Εάν και δεν ήταν τόσο η συμμετοχή του στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ (3-0, 28/1), αλλά εκείνη κόντρα στον Αστέρα (4-2, 4/2) που ανέδειξε τα λόγια του προπονητή του, λόγω και της εμπιστοσύνης που έδειξε στο πρόσωπό του για δεύτερο διαδοχικό ματς.
Εκ νέου βασικός ο Βόσνιος άσος. Οι Ρότα και Σιντιμπέ ήταν πλέον διαθέσιμοι. Ωστόσο, αμφότεροι παρακολούθησαν από τον πάγκο τον νεαρό (κυρίως για τη λανθασμένη ελληνική ποδοσφαιρική λογική) συμπαίκτη τους.
Απόφαση στήριξης από τον Ματίας Αλμέιδα. Εξάλλου, ο ίδιος ο «Πελάδο» είχε σταθεί μέσω του παραδείγματος του Σταύρου Πήλιου στα πολλά παιχνίδια που χρειάζονται, προκειμένου να διαπιστωθεί τι πραγματικά μπορεί να αποδώσει ένα τέτοιο πρότζεκτ.
Άλλωστε, ο Αργεντινός προπονητής ήταν εκείνος που, χωρίς να το περιμένει κανείς, έβαζε και την περίπτωση του ξανθομάλλη μπακ στο τραπέζι της συζήτησης σε εκείνη τη… δίωρη ψυχοθεραπεία: «Έχουμε άλλον έναν ποδοσφαιριστή που ονομάζεται Ραντόνια. Τον είδαμε πολύ λίγο, πρέπει να τον δούμε. Θα τον δούμε και θα αποδώσει». Και όπως αποδείχθηκε, δεν το είπε για να το πει.
Τι έχουμε δει λοιπόν σε αυτά τα δύο πρώτα γεμάτα, μετά από καιρό, παιχνίδια του Ραντόνια (πάντα με την υποσημείωση ότι δεν πρέπει να βγαίνουν βιαστικά συμπεράσματα, πόσω μάλλον σε τέτοιες περιπτώσεις):
Καταρχάς, έναν παίκτη με καλύτερη απόδοση στο δεύτερο ματς. Λογικό μεν (καθώς εκείνο απέναντι στον ΟΦΗ ήταν το «παρθενικό» του με την πρώτη ομάδα για τη φετινή σεζόν), όχι δεδομένο δε.
Η εμφάνιση του Ραντόνια απέναντι στους Κρητικούς ήταν τουλάχιστον ελπιδοφόρα. Άρεσαν περισσότερο οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα.
Αρκετές, μάλιστα, ήταν οι περιπτώσεις που έκανε τη… δύσκολη δουλειά που αναθέτει ο προπονητής σε έναν εκ των δύο μπακ, να συγκλίνει δηλαδή προς τον άξονα σε φάση ανάπτυξης δημιουργώντας υπεραριθμία. Highlight του η στιγμή του 7' που φτιάχτηκε αφενός από το ωραίο σκάψιμο του Πινέδα, αφετέρου από την εξαιρετική προώθηση του ίδιου στην αντίπαλη περιοχή.
Τι του έλλειψε σε εκείνη την αναμέτρηση; Οι αποφασιστικές επαφές με την μπάλα. Κάτι που βελτίωσε μεν, αλλά δεν εξάλειψε στην αναμέτρηση με τους Αρκάδες. Η αναφορά γίνεται κυρίως για το κομμάτι του κουβαλήματος της μπάλας. Και συνιστά ένα στοιχείο που φυσικά χρήζει βελτίωσης (όσο είναι αυτό δυνατό), ωστόσο σχετίζεται άμεσα και με εκείνο της αυτοπεποίθησης που έρχεται μέσα από τα μαζεμένα παιχνίδια.
Βεβαίως, το… αγωνιστικό νόμισμα των δύο εμφανίσεων του Βόσνιου μπακ έχει και άλλη όψη, την οποία ανέδειξε κυρίως στον αγώνα της περασμένης Κυριακής.
Μια όψη… πολυδιάσταση.
* Αρχικά, βοήθησε πολύ με τις εξαιρετικές του επιστροφές, όπως στο 60' με το κόψιμο στον Ζουγλή, αλλά και με τις επεμβάσεις/ανακτήσεις του σε ψηλά και χαμηλά μέτρα: Για παράδειγμα, στο 13' έμεινε μπροστά, πίεσε, έκλεψε και έπιασε φιλόδοξο σουτ, ενώ στο 63' συνέκλινε προς τον άξονα για να δώσει λύση με ωραίο τάκλιν.
* Φυσικά, υπάρχει και η φάση του δεύτερου γκολ για τον Αστέρα στο φινάλε, στην οποία βέβαια ίσως και να φέρει μεγαλύτερη ευθύνη ο Φερνάντες για την ασυνεννοησία στα μαρκαρίσματα. Σε κάθε περίπτωση, δείχνει να προσπαθεί να είναι συγκεντρωμένος σε τακτικό επίπεδο, μια προσήλωση που η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι θα του βγαίνει ακόμα πιο αβίαστα όσο παίρνει παιχνίδια και ρυθμό.
* Είχε ένταση στο παιχνίδι του, άκρως σημαντικό αγωνιστικό γνώρισμα εξάλλου για να παίζεις σε αυτήν την ομάδα. Βοηθούσε, δε, με τα ανεβάσματα και το πλάτος που έδινε, κυρίως χωρίς την μπάλα.
* Παράλληλα, όπως αναφέρθηκε, μπορεί να μην έδειξε πολλά στο κομμάτι του κουβαλήματος της μπάλας (μάλλον το αντίθετο, ενδεχομένως εξαιτίας και του όποιου λογικού άγχους), παρόλα αυτά σ' εκείνο των μεταβιβάσεων ήταν κάτι παραπάνω από… τίμιος. Άλλωστε, από δική του εξαιρετική κάθετη μπαλιά προς τον Ελίασον στην πλάτη της άμυνας ξεκίνησε η φάση του 2-0 στο 27', ενώ λίγο νωρίτερα (20') είχε ένα εξίσου καλό πέρασμα, εκ νέου στον Σουηδό μεσοεπιθετικό, ύστερα μάλιστα από δικό του κλέψιμο ψηλά. Την ίδια στιγμή και τα γεμίσματά του ήταν ικανοποιητικά.
* Εμφανής είναι δε και η δουλειά που έχει ρίξει σωματοδομικά. Ένα παιδί που ήρθε στην Ελλάδα για την «Ένωση» σε ηλικία 19 ετών και το οποίο βρίσκεται στο γκρουπ των περιπτώσεων που όχι μόνο δεν... σνομπάρουν τις Β' ομάδες, αλλά που δούλεψαν πολύ για να εξελιχθούν μέσω αυτών και να διεκδικήσουν την ευκαιρία τους για την πρώτη. Και ευτυχώς για τον ίδιο, στον «δικέφαλο» υπάρχει ένας προπονητής που βλέπει πολύ ΑΕΚ Β.
(Το γκολ, ένα σε δέκα επίσημες εμφανίσεις με την ΑΕΚ, που είχε πετύχει ο Ραντόνια αγωνιζόμενος ως αριστερό μπακ στο περσινό ματς Κυπέλλου με την Κηφισιά, καθώς και εκείνο στο καλοκαιρινό φιλικό προετοιμασίας με τη Σαχτάρ)
Η αναβάθμιση στο δεξί άκρο της «κιτρινόμαυρης» άμυνας παραμένει αναγκαία
Καταρχάς, για να είμαστε ξεκάθαροι, η όλη παραπάνω ανάλυση δεν έρχεται σε αντιδιαστολή με τη δεδομένη ανάγκη της ΑΕΚ για αναβάθμιση (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) του δεξιού άκρου της άμυνάς της ενόψει καλοκαιριού.
Εξάλλου, ο Ραντόνια -το συμβόλαιο του οποίου με την ΑΕΚ ολοκληρώνεται το 2025- δεν συνιστά ακριβώς περίπτωση Πήλιου, ακόμα και εάν στο πρώτο κομμάτι της φετινής σεζόν αποτέλεσαν συμπαίκτες σε αρκετά παιχνίδια της ΑΕΚ Β. Και αυτό διότι ο δεύτερος, πέρα από τα ποιοτικά στοιχεία στα οποία δεδομένα υπερτερεί, αποτελεί έναν παίκτη που προερχόταν από γεμάτη χρονιά σε επίπεδο Stoiximan Super League με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα (καθώς και μια σημαντική μεταγραφή νίκη της «Ένωσης» αλλά και του Αλμέιδα).
Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι σημαντικό να καταγράφεται τόσο η προσπάθεια και τα αγωνιστικά στοιχεία του ίδιου του παίκτη, όσο και η επαλήθευση στα λεγόμενα του προπονητή του.
Προφανώς, ο Ραντόνια δεν… έσβησε ξαφνικά τους Σιντιμπέ και Ρότα. Εξάλλου, είναι πιθανό να μην αγωνιστεί καν στο ερχόμενο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.
Γνωρίζει όμως ότι ο προπονητής του και τον «βλέπει» και του δίνει τις ευκαιρίες.
«Είναι ένα δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Είναι κάποια πράγματα που μου αρέσουν πολύ στον παίκτη (σ.σ. Ραντόνια). Κυρίως, τον βλέπω πολύ συγκεντρωμένο και με πολλή διάθεση. ''Εκμεταλλεύεται'' τις ευκαιρίες που του δίνω. Ήταν η στιγμή που να μπορούμε να τον δούμε. Καλύπτει τις προσδοκίες και για τώρα και για το μέλλον. Το ίδιο και ο Πήλιος. Με χαροποιεί που τους βλέπω να εκμεταλλεύονται αυτές τις ευκαιρίες. Είναι αυτό που ψάχνω, αυτό που θέλω και είναι ο ανταγωνισμός που θέλω να υπάρχει ανάμεσά τους», ανέφερε ο 50χρονος τεχνικός μετά τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης.
Και για να είμαστε απολύτως σωστοί, το προσωνύμιο «Προφήτης» -που γλαφυρά και εύστοχα ακολουθεί τον Ματίας Αλμέιδα- δεν πολυταιριάζει εν προκειμένω, στις περιπτώσεις δηλαδή των Ραντόνια και Λιούμπισιτς. Διότι δεν αποτελούν… μαντεψιές, αλλά απόλυτη επιβεβαίωση του αγωνιστικού πρότζεκτ που τρέχει η ΑΕΚ με τη φαρδιά-πλατιά υπογραφή του «Πελάδο»…
_193838.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
