Τελικά ήταν το καλύτερο πρωτάθλημα το φετινό; Οι συντάκτες του sport-fm.gr απαντούν! (poll)

Το πρωτάθλημα, λοιπόν, ολοκληρώθηκε. Ένα πρωτάθλημα συναρπαστικό κατά γενική ομολογία, που είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε να εξελίσσεται με τέτοιον… χιτσκοκικό τρόπο, καταλήγοντας, τελικά, στην ΑΕΚ.

Η κουβέντα, ωστόσο, που έχει ξεκινήσει μήνες τώρα, μάλλον θα συνεχιστεί για λίγο ακόμα: Τελικά ήταν το καλύτερο πρωτάθλημα το φετινό; Η απάντηση, επειδή για ελληνικό ποδόσφαιρο μιλάμε, δεν μπορεί να είναι μόνο μία και, κυρίως, δεν γίνεται να μη συνοδεύεται και από ένα «αλλά».

Κάνοντας αναδρομή σε όσα ζήσαμε φέτος, θετικά και αρνητικά, οι συντάκτες του sport-fm.gr απαντούν γιατί ήταν, αλλά και γιατί δεν ήταν το φετινό το καλύτερο πρωτάθλημα και στη συνέχεια δίνουν τον λόγο και σε εσάς, να ψηφίσετε στο poll!

Γιώργος Μαραθιανός

Ναι: Η ερώτηση δεν είναι αν πρόκειται για το καλύτερο πρωτάθλημα όλων των εποχών. Η ερώτηση είναι πώς γίνεται κάποιος να το… ρωτάει αυτό. Το διεκδίκησαν (τουλάχιστον ως τα playoffs) τέσσερις. Έφτασε τελευταία αγωνιστική και παιζόταν μεταξύ δύο. Το κέρδισε δικαίως ο ένας, αλλά ακόμα και αν το έπαιρνε ο άλλος, κανείς δεν θα μπορούσε να πει πως δεν το άξιζε.

Όχι: Η τοξικότητα, η ένταση και τα παρατράγουδα δεν έλειψαν, όμως αξίζει να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο: Για αρκετό καιρό (από πλευράς ανταγωνιστικότητας) νιώσαμε… Premier League. Και ανεξαρτήτως κατάληξης, είναι κρίμα τις σπάνιες έως καθόλου φορές που μας συμβαίνει αυτή η ψευδαίσθηση να μην την απολαμβάνουμε…

Σπύρος Σιαμπλής

Ναι: Προφανώς δεν θα πρωτοτυπήσω προτάσσοντας το σασπένς, την αγωνία, αλλά και το απρόβλεπτο, σε ό,τι έχει να κάνει με την κατάκτηση του τίτλου, που μας συνόδευσαν μέχρι και την προτελευταία αγωνιστική, ως βασικές αιτίες της… θετικής «ψήφου» μου! Μάλιστα, το ίδιο ίσχυσε σε πολύ μεγάλο βαθμό και με την υπόθεση «υποβιβασμός», η οποία επίσης πήγε σε… γκραν γκινιόλ φινάλε, ενώ κρίθηκε την τελευταία, κυριολεκτικά, στιγμή. Παράλληλα, όμως, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ κατέβαλαν τεράστια προσπάθεια, παρουσίασαν ο καθένας με τα καλά του και τα στραβά του μια πολύ καλή εικόνα, ανεβάζοντας τον πήχη της ανταγωνιστικότητας, άσχετα με την τελική κατάληξη και το ποιος κατέκτησε το πρωτάθλημα.

Όχι: Χωρίς να αφορά σε αμιγώς αγωνιστικό θέμα, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να πάει στο σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, έχοντας τα γνωστά προβλήματα και τη «βοήθεια» των… 25 ολόκληρων ωρών, αν μη τι άλλο «ακουμπάει» και το πρωτάθλημα. Για την ακρίβεια, αλλοιώνει την εικόνα του, όπως δικαιούνται να -και- αισθάνονται ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές του, αφού εντέλει δεν κρίθηκε επί ίσοις όροις. Το γεγονός, δε, πως στην απόφαση για την αναβολή ή όχι της… περιβόητης 9ης αγωνιστικής των playoffs, οι ομάδες κινήθηκαν με βάση το δικό τους συμφέρον και όχι την κοινή λογική, κάνει ακόμα πιο στενάχωρο το πράγμα!

Γιώργος Τσανάκας

Ναι: Είναι περίεργη η αίσθηση, που αφήνει το φετινό πρωτάθλημα. Διότι ήταν ανταγωνιστικό και είχε φοβερές συγκινήσεις. Ως την τελευταία αγωνιστική. Πανηγυρισμούς, παγωμάρες, χαμόγελα και κλάματα. Σίγουρα, είχαμε καιρό να δούμε τέτοια μπρα-ντε-φερ από την αρχή ως το τέλος της βαθμολογίας. Δεν το έχουμε συνηθίσει και μας φάνηκε περίεργο, αλλά μακάρι και στα επόμενα χρόνια να βλέπουμε ανάλογες μάχες παντού! Το ότι θέλουμε πρωτάθλημα με τον ανταγωνισμό του φετινού είναι δεδομένο, και μόνιμα να έχουμε καλύτερες διαιτησίες.

Όχι: Μένεις με την απορία αν πήρε ο καθένας ό,τι άξιζε. Έπεσε αυτός που ήταν ο χειρότερος; Το πήρε ο καλύτερος; Ή σε ένα ομολογουμένως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με πολλές διακυμάνσεις και συγκινήσεις, με σκαμπανεβάσματα για κάθε ομάδα, δεν πήρε ο καθένας ό,τι του άξιζε; Μιλάμε για μια σεζόν, που όλοι φώναξαν. Για μια χρονιά, που είδαμε εντυπωσιακές ομάδες, αλλά και απογοητεύσεις. Με αρκετά αμφίβολα παιχνίδια, αλλά και ξαφνικά σερί νικών που δεν φαίνονταν ότι… ερχόντουσαν και βοήθησαν ορισμένους να πετύχουν τους στόχους τους. Ένα πρωτάθλημα τελείωσε, αλλά άφησε αρκετές σκιές!

Αποστόλης Λιβάνιος

Ναι: Όταν ένα πρωτάθλημα φτάνει να κρίνεται την προτελευταία αγωνιστική (τυπικά σφραγίστηκε την τελευταία) στην Ελλάδα, αυτόματα μας προκαλεί μεγάλη εντύπωση, καθώς δεν είναι κάτι, που συνηθίζεται στα μέρη μας. Είναι, μάλιστα, το πρώτο, που μας καθήλωσε μέχρι το τέλος από τη στιγμή, που καθιερώθηκαν τα playoffs με έπαθλο το τρόπαιο και αποτελεί σημείο αναφοράς η φετινή Σούπερ Λίγκα για το συγκεκριμένο γεγονός. Τις προηγούμενες φορές ήταν αδιάφορα είτε από την αρχή ή στην καλύτερη από τη μέση της κούρσας και μετά. Οπότε, δίνουμε ένα μεγάλο credit, αφού όσα είδαμε στο φετινό μίνι πρωτάθλημα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς και επιπλέον δεν είμαστε συνηθισμένοι στο να βλέπουμε να αλλάζει χέρια η σκυτάλη τόσο συχνά στην τελική ευθεία.

Όχι: Με το που τέθηκε το συγκεκριμένο ερώτημα, η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ότι έχουν υπάρξει -από εκείνα που έχω ζήσει- δύο καλύτερα πρωταθλήματα από το φετινό. Των σεζόν 2001-02 και 2004-05, τα οποία κρίθηκαν στο νήμα, έχοντας περισσότερο σασπένς, καθώς πάλευαν τρεις ομάδες (ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός) μέχρι το τέλος για τον τίτλο, ενώ φέτος έμειναν ουσιαστικά δύο… άλογα (ΑΕΚ, Παναθηναϊκός) στην τελική ευθεία της κούρσας. Συνυπολογίζοντας το επίπεδο των ομάδων και των ποδοσφαιριστών και ειδικά σε ό,τι αφορά τη σεζόν 2001-02, όπου ξεχείλιζαν η ποιότητα του ποδοσφαίρου, αλλά και η προσωπικότητα των ποδοσφαιριστών. Κάποια ονόματα αρκούν για του λόγου το αληθές: Τζόρτζεβιτς, Ζιοβάνι, Καρεμπέ, Ζε Ελίας, Αλεξανδρής και Ζέτερμπεργκ από τον Ολυμπιακό, οι Νικολαΐδης, Τσιάρτας, Ίβιτς, Γκαμάρα, Ζαγοράκης και Ζήκος από ΑΕΚ, ενώ από τον Παναθηναϊκό (που λίγο έλειψε να φτάσει στα ημιτελικά του Champions League) οι Σόουζα, Καραγκούνης, Λυμπερόπουλος, Βλάοβιτς και Νικοπολίδης.

Διονύσης Καππάτος

Ναι: Ως λάτρης του κινηματογράφου, και θέλοντας να δω το φετινό πρωτάθλημα ως μια ταινία, το να επιχειρηματολογήσω γιατί ήταν το καλύτερο, είναι κάτι εύκολο. Μια αρχή, που σε κέρδισε, μια συνέχεια με ενδιαφέρον και αγωνία, που συνεχώς αυξανόταν, φτάνοντας σε μια κορύφωση και -τελικά- μια ανατροπή. Και ανεξάρτητα με το εάν το τέλος άρεσε και σε ποιους, σίγουρα ήταν ένα τέλος, που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό όλων… Κάτι σαν τη σβούρα στο Inception. Ο καθένας θα λάβει το τέλος του, όπως επιθυμεί.

Όχι: Σε μια ταινία, όμως, ας το παραδεχθούμε, δεν παίζει ρόλο μόνο το σενάριο για να χαρακτηριστεί ως καλή ή κακή. Υπάρχουν και άλλες… παράμετροι, που θα καθορίσουν την άποψή μας για αυτή. Η σκηνοθεσία, οι πρωταγωνιστές και η υποκριτική τους, η φωτογραφία κτλ. Σε αυτά, λοιπόν η… ταινία του φετινού πρωταθλήματος χωλαίνει… Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί καλύτερο ένα πρωτάθλημα, όταν οι πρωταγωνιστές του, που θα έπρεπε να είναι οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές, έβλεπαν πριν και μετά από κάθε αγώνα τους, ως… αντίζηλους τους διαιτητές, τον Μπένετ και πόσους άλλους, που δεν θα έπρεπε να είναι; Πώς θα μπορούσε να είναι καλύτερο ένα πρωτάθλημα, που είδες την τοξικότητα σε τόσο μεγάλο βαθμό, που θάμπωνε τις εικόνες, που θα έπρεπε να μένουν λαμπερές, μετά από κάθε παιχνίδι; Πώς;

Μανώλης Μουσουράκης

Ναι: Όταν υπάρχουν παρέες αποτελούμενες από φίλους και των τεσσάρων εκπροσώπων του «Big-4» (true story) και στις οποίες ο καθένας εξ αυτών στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν είχε να παραθέσει βάσιμα επιχειρήματα υπέρ της κατάκτησης του πρωταθλήματος από την ομάδα του. Όταν έγιναν υποδοχές αποστολών σε τουλάχιστον τρεις διεκδικητές του τίτλου (όσο ήταν ακόμη εντός κούρσας). Όταν ακόμα και οι στοιχηματικές δίνουν με πολύ μικρή απόκλιση τις πιθανότητες των τεσσάρων ενόψει της νέας σεζόν (δείγμα του υψηλού ανταγωνισμού και των βάσεων που έχουν μπει). Όταν μέχρι το 52' της τελευταίας αγωνιστικής, η ομάδα που εντέλει σώθηκε βρισκόταν με 2-0 στην πλάτη της σε έδρα-καμίνι. Όταν κατά τη διάρκεια της σεζόν εγκαινιάζεται ένα από λαμπρότερα στολίδια παγκοσμίως, γήπεδο όπου μάλιστα γράφτηκε και το φινάλε με μια φαντασμαγορική φιέστα ολοκληρώνοντας μια υπέροχη ποδοσφαιρική ιστορία. Ε, τότε μάλλον είχες το καλύτερο πρωτάθλημα της σύγχρονης ιστορίας.

Όχι: Άντε, απλά και μόνο για να μην… πάρουν τα μυαλά μας αέρα -και παρακάμπτοντας τις πασίγνωστες παθογένειες που δεν αφορούν τη μία ή την άλλη σεζόν- ας τεθεί ένα εύλογο παράπονο-έκκληση: Να γίνουν περισσότερα τα… Πανθεσσαλικά. Τα γήπεδα, δηλαδή, όπου θα φιλοξενούν οπαδούς και των δύο. Γιατί δεν γίνεται στο πιο λαοφιλές άθλημα οι πόρτες προς τον κόσμο να είναι κλειστές. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις, όπως αποδεικνύουν και πάμπολλα παραδείγματα από το εξωτερικό. Όταν λοιπόν αλλάξει κι αυτό -και συνεχίζουν να ισχύουν και τα στοιχεία της παραπάνω παραγράφου ή και να… αυγατιστούν (δεδομένου ότι είμαστε πίσω σε πολλά θέματα)- ίσως (και μακάρι) να έχουμε τότε το καλύτερο πρωτάθλημα όλων των εποχών…

Αναστασία Βοσνάκη

Ναι: Αναμφίβολα ήταν ένα εντυπωσιακό πρωτάθλημα από άποψη ανταγωνισμού μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές. Κάτι, που όντως είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε. Αυτό δίνει κίνητρο στην κάθε ομάδα να γίνεται καλύτερη και να βελτιώνεται συνεχώς, όπως επίσης και οι ποδοσφαιριστές να προσπαθούν διαρκώς να αναπτύσσονται, να βοηθάνε την ομάδα τους και να στοχεύουν σε μεταγραφές στο εξωτερικό.

Όχι: Δεν θεωρώ ότι ήταν το καλύτερο λόγω της μεγάλης φασαρίας, που γινόταν σχεδόν κάθε εβδομάδα και αφορούσε σε μεγάλο βαθμό τη διαιτησία. Και σίγουρα στην εποχή του VAR και της τεχνολογίας, το να βλέπεις αρκετά λάθη διαιτητικά, τότε μάλλον αφήνει μια περίεργη γεύση στο τέλος του πρωταθλήματος, αλλά και πολλά ερωτήματα. Πήρε τον τίτλο ο καλύτερος; Ήταν δίκαιη η κατάταξη στον βαθμολογικό πίνακα; Έπεσαν οι ομάδες που άξιζαν ή αυτές που έπρεπε; Δυστυχώς, στην Ελλάδα της καχυποψίας, δεν είναι εύκολο να ευχαριστηθεί κανείς όσο θέλει, ακόμα και ένα ωραίο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπως το φετινό.

Γιάννης Πολιάς

Ναι: Γιατί είδαμε μέχρι και τέσσερις ομάδες να βρίσκονται στο κόλπο μέχρι τα τελευταία στάδια του πρωταθλήματος, με τις δύο, που, τελικά, ξεχώρισαν, να αποτελούν κλαμπ, που είχαν χρόνια να πανηγυρίσουν την κατάληψη της κορυφής. Ματς, όπως τα διπλά μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ, οι ανατροπές του Παναθηναϊκού στην Τούμπα, αλλά και η ρεβάνς του ΠΑΟΚ με το 3-0, έμειναν στην ιστορία, όπως και τα… μπλόκα σε Νέα Φιλαδέλφεια και Λεωφόρο δύο στροφές πριν το φινάλε. Χαμός!
Όχι: Γιατί ενώ αποτελεί ξεκάθαρα το πιο ανταγωνιστικό και… ψυχοβγαλτικό πρωτάθλημα, που είδαμε εδώ και πολλά χρόνια, έρχεται, θεωρώ, δεύτερο μετά από εκείνο του 2005. Μέχρι και τρεις ομάδες μπορούσαν να κατακτήσουν τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική, σε μια σεζόν με το +7 του Ολυμπιακού, που εξανεμίστηκε, τα μεγάλα ντέρμπι της Λεωφόρου στην τελική ευθεία και τον… Νατσούρα!

Σταύρος Καλογεράκης

Ναι: Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια είχαμε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Με τέσσερις ομάδες στην αρχή των playoffs να διεκδικούν τον τίτλο και την ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό να παλεύουν στην τελευταία στροφή και την «Ένωση» να είναι τελικώς η μεγάλη νικήτρια. Ας ελπίσουμε ότι αυτή θα είναι η αρχή μιας νέας εποχής για το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο έχει ανάγκη τέτοιου είδους ανταγωνισμό, για να μπορέσει να έχει διακρίσεις και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Όχι: Είχαμε ξανά φαινόμενα εκτός ποδοσφαίρου, που χαλούσαν το κλίμα και εντός, κάτι, που πρέπει, επιτέλους, να εξαλείφει και να αντιληφθούν όλοι πως το σπορ παίζεται μέσα στις τέσσερις γραμμές. Υπάρχει το καλαμπούρι μεταξύ νικητή και ηττημένου και τελειώνει εκεί οποιαδήποτε κουβέντα.

Δημήτρης Κάππας

Ναι: Τελείωσε και αυτό, το συναρπαστικό αν μη τι άλλο πρωτάθλημα, το οποίο κρίθηκε, μετά από πολλά χρόνια, την τελευταία αγωνιστική! Μπορεί η ΑΕΚ να ήταν μια ανάσα από τον τίτλο πριν την τελευταία «στροφή», αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στο ποδόσφαιρο. Ναι, φυσικά ήταν ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα, με τέσσερις ομάδες να είναι κάποια στιγμή μέσα στη διεκδίκηση του τίτλου, ενώ η «Ένωση» χρειάστηκε να καλύψει διαφορά οκτώ βαθμών, για να φτάσει στην κορυφή.

Όχι: Από την άλλη, υπήρξαν, νομίζω, σίγουρα κάποια πρωταθλήματα, που ήταν περισσότερο ανταγωνιστικά στο παρελθόν. Όπως αυτό του 2008, με τις ΑΕΚ και Ολυμπιακό να βρίσκονται χέρι-χέρι μέχρι το φινάλε. Μπορεί η απόφαση να βγήκε από τα δικαστήρια και να κρίθηκε από τον… Βάλνερ, αλλά η «μάχη» μέσα στους αγωνιστικούς χώρους σε άφηνε με το στόμα ανοιχτό. Πέραν αυτού, είμαι βέβαιος πως κανείς δεν χάρηκε, ουδέτερος ή μη, όσο θα ήθελε τη φετινή κούρσα, μετά τις δεκάδες ανακοινώσεις και τα όσα εξωαγωνιστικά συνέβησαν.

Γιώργος Ζαχαρίου

Ναι: Το ότι το φετινό πρωτάθλημα μπορεί να αποτελέσει κορωνίδα για το μέλλον είναι αδιαμφισβήτητο. Συγκλονιστική διακύμανση, εντός των τεσσάρων γραμμών, με δύο εξαιρετικές ομάδες να το διεκδικούν ως το τέλος και την πιο επιθετική να είναι εκείνη, που το κατακτά. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι και στη μάχη της «ουράς» η αγωνία διατηρήθηκε ως το τέλος, με ένα τρομερό ματς στη Νεάπολη.

Όχι: Ωστόσο, δεν θα έλεγα ότι το πρωτάθλημα αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό, μιας και εκείνο της σεζόν 2004/05 κρίθηκε κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό με ΤΡΕΙΣ τότε ομάδες (ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός) να διεκδικούν τον τίτλο και με τους «ερυθρόλευκους» να εκμεταλλεύονται τα χαμένα match balls των «πρασίνων», που στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές μάζεψαν πέντε βαθμούς. Φυσικά και τότε υπήρξε σπουδαίο μπρα-ντε-φερ μεταξύ τριών ομάδων (ΟΦΗ, Άρη και Εργοτέλη) στις τελευταίες αγωνιστικές, με την ομάδα της Θεσσαλονίκης να ακολουθεί την ομάδα των Χανίων στη Β' Εθνική, όμως το συγκεκριμένο κομμάτι κρίθηκε λίγο νωρίτερα.