Είναι δεδομένο ότι η απογοήτευση και η πίκρα κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε το κακό αποτέλεσμα στο χθεσινό παιχνίδι με την Αθλέτικ είναι μεγάλη. Δεν είναι και λίγο, εκεί που πηγαίνεις για τη μεγάλη υπέρβαση και για τον θρίαμβο απέναντι στο μεγάλο φαβορί, εκεί που έχεις για 65 λεπτά παιχνιδιού στα... σχοινιά τους Βάσκους, μέσα σε λίγα λεπτά να τα "γκρεμίζεις" όλα και από τον παράδεισο να περνάς στην κόλαση, δεχόμενος τρία γκολ. Αυτή είναι η ζωή, όμως, τώρα στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Βλέπετε, θαύματα δεν μπορούν να γίνουν ειδικά τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Είναι ξεκάθαρο ότι τα όσα συνέβησαν χθες οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στην έλλειψη λύσεων στα χέρια του Εβρίτη προπονητή. Οταν η κούραση από την υπερπροσπάθεια απέναντι στην Μπιλμπάο βγήκε, τότε άρχισε και ο κατήφορος και τα τρία συνεχόμενα γκολ από τους φιλοξενούμενους. Οσο κι αν κοιτούσε στον πάγκο του ο Ουζουνίδης για να σώσει την κατάσταση, ήξερε και ο ίδιος ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω. Από τη στιγμή που οι πρώτοι 11 άρχισαν να... παραδίδουν πνεύμα, δεν υπήρχαν αντικαταστάτες που θα μπορούσαν να διατηρήσουν το προβάδισμα και να συνεχίσουν σε ανάλογο ρυθμό το παιχνίδι. Αυτό "πλήρωσε" χθες ο Παναθηναϊκός και θα συνεχίσει για μικρό ακόμα διάστημα, μέχρι να ολοκληρωθεί το ρόστερ, μέχρι να μπει και ο Τσάβες στο "κόλπο" και μέχρι να είναι απολύτως έτοιμος ο Λουτσιάνο, αλλά και ο Γιόχανσον.
Δεν είναι, όμως, όλα "μαύρα" για τον Παναθηναϊκό του Μαρίνου Ουζουνίδη. Παρά τις δεδομένες δυσκολίες που αναφέραμε, τα όσα είδαμε για 60 λεπτά παιχνιδιού είναι άκρως ενθαρρυντικά για τη συνέχεια και δείχνουν ότι κάτι καλό γίνεται στο Κορωπί. Είδαμε ξανά μια ομάδα οργανωμένη στο γήπεδο, με ξεκάθαρο πλάνο, πρώτα να μη δεχθεί φάσεις και στη συνέχεια να βάλει δύσκολα στους Βάσκους και με πολύ τρέξιμο και πρέσινγκ. Ολα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα των όσων γίνονται στις προπονήσεις, υπό την καθοδήγηση του Ουζουνίδη και... δείχνουν το μέλλον.
Ο Παναθηναϊκός, ανεξάρτητα από το τι έγινε χθες, όταν θα έχει όλους τους παίκτες διαθέσιμους και όταν θα είναι 100% έτοιμος και μονταρισμένος πάνω στα "θέλω" του προπονητή του, θα πετύχει στους στόχους του. Και θα έχει μια ομάδα που θα... φτύνεις αίμα για να την κερδίσεις και που θα τα δίνει όλα για να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει, βασισμένη στον δικό της τρόπο παιχνιδιού. Οχι για 60 λεπτά, όπως χθες, αλλά για 90. Ο χρόνος δουλεύει υπέρ του "τριφυλλιού".