Euro 1968: Με τη βοήθεια του… νομίσματος στον τελικό η Ιταλία

Μια από τις πλέον επιτυχημένες εθνικές, με τις πιο βαριές φανέλες, παρότι το Euro δεν έχει φανεί να της ταιριάζει… γάντι, είναι η Ιταλία. Η κάτοχος τεσσάρων Παγκοσμίων Κυπέλλων και δεύτερη στη σχετική λίστα μαζί με τη Γερμανία, ούσα πίσω από τη Βραζιλία, έχει όσο κι αν μοιάζει παράξενο μόλις ένα πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη συλλογή της.

Αυτό του 1968, στο οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο και ο παράγοντας τύχη, ώστε να βρεθεί το τρόπαιο στην αγκαλιά της οικοδέσποινας εκείνου του τουρνουά. Το οποίο διεξήχθη για πρώτη φορά με την ονομασία Euro. Οι δύο διοργανώσεις που είχαν προηγηθεί σε Γαλλία και Ισπανία είχαν τον μακροσκελή τίτλο «European Nations Cup» (Κύπελλο Εθνών Ευρώπης).

Τα ζευγάρια στα τελικά της διοργάνωσης ήταν η «σκουάντρα ατζούρα» κόντρα στη Σοβιετική Ένωση και η Γιουγκοσλαβία με την Αγγλία, η οποία προερχόταν από την κατάκτηση του Μουντιάλ. Ο (δεύτερος) τελικός Ιταλία-Γιουγκοσλαβία ήρθε 2-0 και η ομάδα του Φερούτσιο Βαλκαρέζι σήκωσε την κούπα. Ωστόσο, για να βγάλει… νοκ-άουτ τη Σοβιετική Ένωση η παρέα του Ντίνο Τζοφ στα ημιτελικά χρειάστηκε μια… έμπνευση -όχι ποδοσφαιρική- του Τζιατσίνο Φακέτι, που είχε εμπειρία από ευρωκούπες, καθώς ήταν ήδη δις πρωταθλητής Ευρώπης με το back to back Πρωταθλητριών Ευρώπης με την Ίντερ.

Η αναμέτρηση στο «Artemio Franchi» έμεινε στο 0-0, ακόμα και μετά την παράταση και ο διαιτητής του ημιτελικού, Κουρτ Τσένσερ, πήρε την κατάσταση στα χέρια του με το στρίψιμο της δεκάρας. Ο 26χρονος μπακ έκανε τη σωστή επιλογή και χάρισε κάτι… παραπάνω από μια πρόκριση στην Ιταλία.



«Πήγα δίπλα στον αρχηγό των Σοβιετικών (σ.σ. Σεστέρνιεφ) και οδηγηθήκαμε στα αποδυτήρια με τη συνοδεία ανθρώπων από τις δύο ομοσπονδίες. Ο διαιτητής έβγαλε ένα παλιό νόμισμα. Διάλεξα γράμματα και αποδείχθηκε η σωστή επιλογή. Από εκείνη τη στιγμή, η Ιταλία βρίσκονταν στον τελικό. Ανέβηκα τρέχοντας τις σκάλες και έδωσα το σύνθημα για να ξεκινήσουν οι πανηγυρισμοί. Στις εξέδρες, 70.000 θεατές περίμεναν με αγωνία στις θέσεις τους και όταν με είδαν να πανηγυρίζω, άρχισαν να πανηγυρίζουν», ανέφερε ο Φακέτι.

Η στέψη έγινε στο Ολίμπικο της Ρώμης μπροστά σε 85.000 κόσμο. Οι Γιουγκοσλάβοι προηγήθηκαν με τέρμα του Ντράγκαν Τζάιτς στο 32ο λεπτό, όμως οι γηπεδούχοι, παίρνοντας ώθηση από την εξέδρα και έχοντας τον Ντίνο Τζοφ σε πολύ καλό βράδυ, έκαναν έμειναν όρθιοι. Ο Αλμπέρτο Ντομενγκίνι ισοφάρισε στο 80’. Οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στην παράταση, αλλά και εκεί δεν υπήρξε νικητής και ανακοινώθηκε πως ο τελικός θα επαναληφθεί δύο ημέρες αργότερα, παρότι η Ιταλία είχε πάρει μόλις πριν τρία 24ώρα την πρόκριση στο στρίψιμο του νομίσματος.

Στον επαναληπτικό τελικό οι Ιταλοί ήταν αισθητά ανώτεροι και έγειραν την πλάστιγγα υπέρ τους, εκμεταλλευόμενοι το βάθος στον πάγκο τους και τις αρκετές αλλαγές σε σχέση με το πρώτο ματς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρουσιαστούν πιο φρέσκοι και κέρδισαν το πρώτο τρόπαιο μέσα στην πατρίδα τους με την υπογραφή των Ρίβα (12') και Αναστάζι (31').