Οι αντίπαλοί μας οργανώνουν το αγωνιστικό μέλλον τους σύμφωνα με το πρόγραμμα των ομίλων, την ίδια ώρα που εμείς δηλώνουμε ότι με τη βοήθεια του Θεού όλα γίνονται ποντάροντας στο θαύμα. Μόνο που ο Θεός έχει άλλα να κοιτάζει και να ευλογεί και μάλλον δεν βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί με την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, όπως εύστοχα έχει επισημάνει στο παρελθόν ο Κάρλο Αντσελότι, απαντώντας στις επουράνιες παρακλήσεις του… συναδέλφου του Αγγελου Αναστασιάδη.
Παρακολουθώ στην τηλεόραση ότι έχουν βγει ήδη οι ειδικοί Τσαμπιονσλόγοι προπονητές, που δεν έχουν καταφέρει να σταυρώσουν βαθμό σε κατηγορίες που τα γήπεδα δεν έχουν κερκίδες, και αναλύουν, προσθέτουν, αφαιρούν, προειδοποιούν, στήνουν ασκήσεις επί χάρτου, ξέροντας ότι μόλις πέσουν τα πραγματικά πυρά όλοι θα τρέχουμε να κρυφτούμε από τις ομοβροντίες. Ολα αυτά είναι καλά και άκρως διασκεδαστικά στο πλαίσιο ενός ποδοσφαιρικού σόου, αλλά μέχρις εκεί. Κάθε χρονιά τέτοια μέρα, ημέρα της κλήρωσης, προσπαθούμε να φανούμε αισιόδοξοι και παραμονές Χριστουγέννων η ποδοσφαιρική μοίρα μας αποδεικνύεται ίδια με το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Προκαλούμε τον οίκτο ζητιανεύοντας βαθμούς. Μια φορά ας μην πούμε τίποτα για την κλήρωση. Ούτε αν είναι ευνοϊκή, ούτε αν είναι εύκολη ή δύσκολη. Ας μη μιλήσουμε για στόχους. Ας πούμε μόνο ότι πάμε για την εμπειρία και για κάτι καλύτερο από την τελευταία φορά, που αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι άλλο από την κατάκτηση της τρίτης θέσης στον όμιλο, που μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, το οποίο πριν από λίγα χρόνια αντιμετωπίζαμε υπεροπτικά, αλλά αν συνεχιστεί η κατηφόρα σε λίγο θα θεωρείται πολυτέλεια. Κοιτάζω τους ομίλους και όλοι μού φαίνονται βουνό για κάθε ελληνική ομάδα. Στον πρώτο όμιλο με Λίβερπουλ, Πόρτο και Μαρσέιγ, στη θέση της Μπεσίκτας, ίσως ο Ολυμπιακός να είχε περισσότερες πιθανότητες, άκουσα να λένε. Δεν μου διευκρίνισαν όμως για ποια θέση μιλούσαν. Περισσότερες πιθανότητες γιατί; Για να περάσει στον δεύτερο γύρο; Αφήνοντας ποια ομάδα έξω, ρωτάω εγώ; Την Πόρτο ή τη Μαρσέιγ; Γιατί, αν σε αυτό τον όμιλο είχε δικαίωμα ο Ολυμπιακός να ελπίζει σε κάτι καλύτερο, η Πόρτο και η Μαρσέιγ που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο τι θα έπρεπε να κάνουν;
Από το να καθόμαστε λοιπόν να κάνουμε τους πονηρούς, να ψάχνουμε να βρούμε πού θα μπορούσαμε να είχαμε στριμωχθεί ώστε να ελπίζουμε ακόμα, ας στρωθούμε στη δουλειά μήπως κι έτσι μας δοθεί η δυνατότητα να ελπίζουμε στο μέλλον. Το φοβερότερο που άκουσα ήταν ότι η ατυχία της ΑΕΚ δεν έχει προηγούμενο. Αν δεν έπεφτε με τη Σεβίλλη στα προκριματικά, αλλά με ευκολότερο αντίπαλο, τώρα θα είχε προκριθεί και θα έπαιζε στον ίδιο όμιλο με Αρσεναλ, Στεάουα και Σλάβια Πράγας. Οπότε μιλάμε για σίγουρη πρόκριση! Οντως! Και μετά θα έφτανε μέχρι τον τελικό. Θα κατακτούσε το τρόπαιο σε έναν αλησμόνητο τελικό στη Μόσχα, όπου ο Ντέμης με τον Χατζηχρήστο αγκαλιασμένοι στο τέλος του παιχνιδιού θα έκαναν τον γύρο του θριάμβου κρατώντας ένα πανό που θα έγραφε με κεφαλαία γράμματα στα ρώσικα και στα ελληνικά: ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ!
Αυτά είναι μέτρα!
Επειδή τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση για την ανακούφιση των πυροπαθών θεωρώ ότι θα μείνουν μόνο σε επίπεδο εξαγγελιών, όπως και στο παρελθόν, γι’ αυτό δημοσιεύω τα άμεσα μέτρα που ανέβασε στο blog http/salata.wordpress.com ο άγνωστος ρεπόρτερ. Τα θεωρώ εφικτά και σίγουρα πιο ρεαλιστικά απ' αυτά της κυβέρνησης.
«Αμεσα μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
Τα μέτρα είναι τα εξής:
1. Μετακινείται ο Θόδωρος Ρουσόπουλος από το Υπόλοιπο Αττικής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, διότι το υπόλοιπο Αττικής κάηκε.
2. Στη θέση του κ. Ρουσόπουλου στο Υπόλοιπο Αττικής τοποθετείται η γνωστή τηλεπαρουσιάστρια κ. Εφη Καλαπόδη.
3. Ο,τι λεφτά είναι να πάρουν οι πληγέντες, θα τα πάρουν μέχρι τις εκλογές, γιατί μετά δεν έχει νόημα.
4. Η παροχή βοήθειας στους πυροπαθείς θα είναι απλόχερη και χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις για προφανείς λόγους.
5. Η χορήγηση της βοήθειας θα γίνεται με απλή υπεύθυνη δήλωση, στην οποία θα περιλαμβάνονται τα ατομικά στοιχεία του δικαιούχου και η πρόθεση ψήφου. (Προαιρετικά θα δηλώνεται και ποιος θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός).
6. Η θεωρία της “ασύμμετρης απειλής” αποσύρεται διακριτικά για επισκευή και μικροδιορθώσεις λόγω τεχνικών προβλημάτων. Τα τηλεφωνικά κέντρα που φτιάχτηκαν για σχετικές καταγγελίες πολιτών θα παρέχουν πληροφορίες για ετεροδημότες και προσλήψεις στην Αγροφυλακή.
7. Οι καμένες εκτάσεις θα παραχωρηθούν άμεσα σε ιδιώτες προς εκμετάλλευση. Ηδη βρίσκονται σε εξέλιξη συνομιλίες με Σαουδάραβες και Κορεάτες επενδυτές για τη δημιουργία θεματικών πάρκων, με αντικείμενα την Αρχαία Ελλάδα, τη νεροτσουλήθρα και τον γκολφοτουρισμό.
8. Η προμήθεια που παίρνουν οι τράπεζες για την κατάθεση ενίσχυσης προς τους πληγέντες απαλλάσσεται της φορολογίας για ανθρωπιστικούς λόγους.
9. Δημιουργείται ο θεσμός του χορηγού στα πυροσβεστικά μέσα. Τα πυροσβεστικά αεροπλάνα θα μπορούν να φέρουν διαφημίσεις χορηγών ή να τραβάνε διαφημιστικά αεροπανό.
10. Αν τα μέτρα αυτά δεν αποδειχτούν επαρκή, έχουμε κι άλλα» .
ΛΕΤΕ;
Οι φωτογραφίες και το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκαν χθες στα «ΝΕΑ». Αν, όπως όλα δείχνουν, ο Καραμανλής έχει κόλλημα με τον Μπους και το μαθαίνουμε τώρα, καλό θα είναι, αν επανεκλεγεί, να αρχίσουμε να ψάχνουμε άλλη χώρα...
«Η προεκλογική καμπάνια του πρωθυπουργού συνεχίζει να πάσχει από το σύνδρομο της 11ης Σεπτεμβρίου. Αρκεί μια απλή σύγκριση των φωτογραφιών από την εμφάνιση του Τζορτζ Μπους στην αεροπορική βάση Τρέιβις τον Οκτώβριο του 2001 και την ομιλία του Κώστα Καραμανλή χθες στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας. Ο αρχηγός της Ν.Δ. απευθύνθηκε στα πληρώματα -ελληνικά και ξένα- των πυροσβεστικών αεροσκαφών. Η τοποθέτηση του πόντιουμ, το αεροσκάφος στο φόντο και η εν γένει σκηνοθεσία έχουν εντυπωσιακές ομοιότητες».
Το γύρισε στο μπλέιζερ
«Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Καραμανλής εγκατέλειψε το μπου(σ)φάν με το οποίο είχε εμφανιστεί την Κυριακή στο Πεντάγωνο. Προφανώς έγινε αντιληπτό ότι το ενδυματολογικό αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό. Ετσι, ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε στην Ελευσίνα με σακάκι μπλέιζερ, αλλά χωρίς γραβάτα. Φοβάμαι πάλι ότι δεν τους βγήκε. Γιατί το κάζουαλ ντύσιμο κολεγιόπαιδου μάλλον δεν αρμόζει στη βαρύτητα των στιγμών».