Βλέπουν το δέντρο και κρύβουν το -καμένο- δάσος (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Το χειρότερο πράγμα είναι να σε φτύνουν και εσύ να νομίζεις ότι... ψιχαλίζει. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι το έλεγαν κάπως αλλιώς. Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.

Συμμερίζομαι -τι άλλο να κάνω;- τον «πόνο» και την «οδύνη» των κυβερνητικών στελεχών, διότι τα κανάλια δημιουργούν κλίμα εναντίον της κυβέρνησης εν όψει των εκλογών. Τεράστιο θέμα που -ευτυχώς- έγκαιρα εντόπισαν τα σαΐνια του προεκλογικού σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι η καρδιά του προβλήματος και όχι οι νεκροί και η τεράστια οικολογική καταστροφή. Αλλωστε, για μια φορά ακόμα ο Βύρων Πολύδωρας τα βρήκε όλα ωραία και καλά, ο δε Γιώργος Βουλγαράκης μόνο που δεν πανηγύρισε γιατί δεν κάηκε το μουσείο στην Αρχαία Ολυμπία. Παραγγελία να είχε κάνει τις δηλώσεις τους το... ΠΑΣΟΚ, τόσο καλά δεν θα τις είχε πετύχει.

Ισως η μεγαλύτερη ατυχία της χώρας να είναι αυτή. Διότι, πέρα από τη σφοδρή κριτική για την ανυπαρξία συντονισμού, δεν άκουσα να λέει και τίποτε άλλο σχετικά με την τραγωδία που ζούμε. Τι να πει δηλαδή. Αν είχε κάτι να πει, θα το είχαμε διαβάσει στα προεκλογικά του φυλλάδια, παλιά και καινούργια. Αντε οι υπουργοί του να έκαναν καλύτερο συντονισμό. Φτάνει αυτό για να αντιμετωπιστεί η τραγωδία που ζούμε τρεις μέρες τώρα;

Είχε η προηγούμενη κυβέρνηση κάποια συγκεκριμένη πολιτική που διέφερε από την πολιτική της σημερινής; Η συζήτηση περί του ανύπαρκτου συντονισμού δείχνει το δέντρο και κρύβει το -καμένο- δάσος.

Οταν το κράτος (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μαζί) θεώρησε μέγα θέμα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, τότε τα «προέβλεψε» και τα έκανε όλα. Ξεβρακώθηκε στους Αμερικανούς, αγόρασε με το τσουβάλι «συστήματα ασφαλείας» (ορισμένα δεν παραλήφθηκαν ακόμα), ανέστειλε τα ατομικά δικαιώματα των Αθηναίων πολιτών, γέμισε τον τόπο κάμερες παρακολούθησης. Ολα αυτά πληρώθηκαν ακριβά, χωρίς να ρωτηθεί κανένας. Στο όνομα της... ασφάλειας. Τότε εκτιμήθηκε ότι όλα αυτά έπρεπε να γίνουν και έγιναν. Τα ανέδειξαν σε προτεραιότητα. Η αντιμετώπιση των πυρκαγιών, η προστασία των δασών και του φυσικού πλούτου δεν ήταν προτεραιότητα. Ούτε για την προηγούμενη ούτε για την τωρινή κυβέρνηση.
Επειδή τα κόμματα κρίνονται για τις πολιτικές τους, ας μην κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Υπάρχουν τα φυλλάδια στα οποία είναι τυπωμένα τα προγράμματά τους... Υπάρχουν ο βίος και η πολιτεία τους τόσα χρόνια. Τώρα κοκορομαχούν στην τηλεόραση για το ποιος θα συντόνιζε καλύτερα τα λίγα πυροσβεστικά οχήματα, τα ελάχιστα πυροσβεστικά αεροπλάνα...

Τόσα χρόνια μαζί ψηφίζουν για τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες. Μαζί ψήφισαν για την αγορά των περίφημων «συστημάτων ασφαλείας» στους Ολυμπιακούς. Μήπως τους θυμάται κανείς να ψηφίζουν γενναία αύξηση των δαπανών για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος;