Ο Ζίκο είναι μία καλή δικαιολογία για όλους τους άλλους

Μόνο οι κορνέδες λείπουν. Το υπόλοιπο σκηνικό μοιάζει ίδιο και απαράλλαχτο. Οι οπαδοί δεν θέλουν τον Ζίκο, τα βάζουν με τους παίκτες κι απαιτούν μεταγραφές. Είναι μία από τις λιγοστές φορές τα τελευταία χρόνια που οι οπαδοί έχουν την εντύπωση ότι ο Κόκκαλης δεν μπορεί να βγάλει λαγούς από το καπέλο του. Ακόμα και η απομάκρυνση του Ζίκο από μόνη της δεν συνιστά ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αγωνιστική ανάκαμψη του Ολυμπιακού.

Ακόμα και η θεά τύχη έχει γυρίσει την πλάτη στους «ερυθρόλευκους». Πέντε μήνες τώρα, ο ένας μετά τον άλλο, βασικοί του ποδοσφαιριστές τραυματίζονται κι όταν γυρίζουν δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός με πληρέστερο ρόστερ πλήττεται ελάχιστα έως καθόλου από τραυματισμούς. Ετσι, ο «αγνός και τίμιος γαύρος» βλαστημάει για τη δική του ατυχία και ταυτόχρονα εκνευρίζεται που ο Σισέ, ο Κατσουράνης, ο Σαλπιγγίδης εμφανίζονται περίπου βιονικοί.

Το κλίμα ήταν «στραβό», το 'φαγε και ο Ζίκο με τους πειραματισμούς και τις ανοησίες του. Αντί να στηριχθεί στον τρόπο παιχνιδιού και στους παίκτες που τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο στο Τσάμπιονς Λιγκ, προτίμησε να αφήσει στον πάγκο τον Λεονάρντο και τον Ζαϊρί, να ξενιτέψει τον Οσκαρ στα αριστερά και να εμπιστευτεί τον νεαρό Κατσικογιάννη με κίνδυνο να τον κάψει.

Σκέφτομαι, μάλιστα, μήπως του χάλασε το dvd player και δεν μπορούσε να ξαναδεί σε ποια θέση παίζοντας ο Τοροσίδης είχε δώσει τη νίκη στον Ολυμπιακό επί της ΑΕΚ στο παιχνίδι του πρώτου γύρου. Αλλά από έναν προπονητή που τον ρωτούν τη γνώμη του για τον Μπεν Αρφά και η απάντησή του είναι ότι δεν τον γνωρίζει, όλα μπορείς να τα περιμένεις. Τουλάχιστον ας απέφευγε απαντήσεις που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα σε διοίκηση και οπαδούς. Γιατί δεν γίνεται ο Ντουντού να παίζει μισή ώρα σε παιχνίδι με τους φίλους του Ροναλντίνιο και εσύ να δηλώνεις ότι δεν είναι αρμοδιότητά σου να το γνωρίζεις.

Από τα δύο πράγματα που ζητούν οι οπαδοί, ο Σωκράτης Κόκκαλης σχετικά εύκολα μπορεί να κάνει το ένα. Να απομακρύνει τον Ζίκο και στη συνέχεια να δει πώς θα ρυθμίσει την καταβολή του 1 εκατομμυρίου ευρώ που προβλέπει το συμβόλαιό του. Το άλλο είναι οι μεταγραφές, κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Η διαφορά των 5 βαθμών –το ξέρει ο Κόκκαλης– είναι πολύ μεγάλη.

Ο φετινός Παναθηναϊκός με τον Νιόπλια στον πάγκο του λιγοστεύει δραματικά τα περιθώρια για αναπάντεχες ήττες. Οι έμπειροι ποδοσφαιριστές του θα βρίσκουν τον τρόπο να αποφεύγουν τις κακοτοπιές. Απ' ό,τι φαίνεται ο κύριος Λαυρεντιάδης δεν άνοιξε το πουγκί του μέχρι τώρα, γιατί να το ανοίξει από δω και πέρα όταν ξέρει πως τα πράγματα έχουν σκουρύνει; Μέχρι τις 21 του μηνός που επιστρέφει ο πρόεδρος από την Αμερική δύσκολα θα βγει άσπρος καπνός από το φουγάρο της Πλατείας Αλεξάνδρας.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού, αυτοί που του έδωσαν τίτλους τις προηγούμενες χρονιές, με ή χωρίς τον Ζίκο, με ή χωρίς προπονητή έχουν την υποχρέωση να ανασυνταχθούν και να αντιδράσουν. Ο,τι έχει μείνει απ' αυτό που λέμε «καρδιά του πρωταθλητή» πρέπει να κατατεθεί στο γήπεδο, αρχής γινομένης από το αυριανό παιχνίδι με τη Λάρισα. Αφού τα κατάφεραν, έστω και οι μισοί, να προκριθούν στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, μπορούν από δω και πέρα, που στο ιατρικό δελτίο θα εμφανίζονται λιγότεροι, να αντιδράσουν αγωνιστικά και να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους και στο πρωτάθλημα και στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Γιατί αν παραδεχτούμε ότι ο Ζίκο ήταν περίπου ένας αόρατος προπονητής, τότε τα μεγάλα παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ τα έκαναν οι ποδοσφαιριστές αβοήθητοι. Ας τα επαναλάβουν, λοιπόν, και στο πρωτάθλημα, διότι αν τελικά χρησιμοποιηθούν κορνέδες θα περισσέψουν αρκετοί για να κατευθυνθούν στα δικά τους κεφάλια.