Το πέλαγος είναι βαθύ (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε μια μικρή ομάδα εναντίον μιας μεγάλης. Πώς ήταν το ματς Σεβίλλη-ΑΕΚ. Ενα τέτοιο πράγμα. Με τη διαφορά ότι η Εσπανιόλ δεν είναι Σεβίλλη. Παρ' όλ' αυτά, δεν δυσκολεύτηκε απέναντι σε ένα συνονθύλευμα που, κατά την άποψη του Λεμονή και πιθανώς ορισμένων άλλων στον Ολυμπιακό, λέγεται ομάδα. Αυτό το αγωνιστικό χάλι είναι αδύνατον να δικαιολογηθεί σκάρτες δύο εβδομάδες πριν από τη σέντρα. Ο,τι και να λέει ο Λεμονής, με τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι αδύνατον να βάψει αυγά. Τώρα, στη θέση των υλικών βάλτε τον περιπατητή Ζεβλάκοφ, τον γκαφατζή Σέζαρ, τον ανύπαρκτο Κοβάσεβιτς και τον αναποτελεσματικό Γκαλέτι. Εάν βρει χρόνο και του τεθεί η ερώτηση, ας μας πει ο κύριος Λεμονής τι είδους... πρωτοποριακή εκγύμναση είναι αυτή που εφαρμόζουν οι συνεργάτες του έτσι που οι ποδοσφαιριστές να εμφανίζονται σαν τους ίππους που δυστροπούν μπροστά στο εμπόδιο. Περί συστήματος ανάπτυξης παιχνιδιού καλύτερα να μη γίνεται λόγος. Με σέντερ φορ που κάνει τα 100 μέτρα σε... δυόμισι ώρες και δύο ακραίους χαφ που λόγω έλλειψης εκρηκτικότητας αδυνατούν να σεντράρουν, αποφεύγοντας τον αντίπαλο με κίνηση πάνω στη γραμμή, είναι αδύνατον μια ομάδα να έχει κατοχή μπάλας και να δημιουργήσει δυσάρεστες καταστάσεις στον αντίπαλο.
Μία φορά να έχει παρακολουθήσει κανείς τα δεκαπενθήμερα σεμινάρια προπονητικής της ΕΠΟ, δεν μπορεί, θα το έχει πάρει χαμπάρι. Κι όμως, ο κύριος Λεμονής, που έχει διδάξει σ' αυτά, συμπεριφέρεται σαν να αγνοεί τους βασικούς κανόνες του αθλήματος. Θα πει κανείς ότι μέχρι τώρα ήταν ο μοναδικός Ελληνας που πίστευε ότι ο Σέζαρ και ο Αντζας μπορούν να παίξουν μαζί στο κέντρο της άμυνας. Αυτά σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη διαχείριση υλικού. Διότι για το υλικό αυτό καθαυτό ας μας πουν καλύτερα τι ακριβώς έχουν πετύχει μέχρι τώρα ο κύριος Κόκκαλης που πληρώνει και ο κύριος Ιβιτς που επιλέγει. Διότι:

Ο κύριος Κόκκαλης ξόδεψε μέχρι τώρα όσα εξοικονόμησε από τα συμβόλαια που ξεφορτώθηκε. Οταν προστέθηκαν τα δεκαπέντε του Καστίγιο, τότε διαπιστώθηκε ότι η διοίκηση είναι διατεθειμένη να ξοδέψει, αλλά για παίκτες που δεν είναι δυνατόν να απολυθούν. Ο κύριος Ιβιτς έφερε στον Ολυμπιακό ποδοσφαιριστές που μέχρι τώρα δεν κατάφεραν ούτε μια φορά να σηκώσουν έναν οπαδό από το κάθισμα ή τον καναπέ του. Πριν οι δικαιολογίες των Λεμονή, Ιβιτς και Κόκκαλη προσφέρουν υλικό για τις επιθεωρήσεις του χειμώνα, είναι σκόπιμο να ακουστούν δυο-τρεις κουβέντες αυτοκριτικής. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη οδός. Να παραδεχτούμε όλοι ότι η Εσπανιόλ είναι Σεβίλλη και ο Ολυμπιακός ΑΕΚ. Το θέλει κανείς;

ΥΓ.: Παρήγορο σημάδι ο Μήτρογλου, που την ακούμπησε πέντε φορές. Μία την έστειλε στα δίχτυα και με τις άλλες τέσσερις απέδειξε ότι, από το να κόβει βόλτες στο χορτάρι ο Κοβάσεβιτς, είναι πολύ καλύτερα να παίζει ένα παιδί με πάθος διάθεση και εκτελεστική δεινότητα, βρε αδερφέ.