Οπου ακούς πολλά κεράσια... (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Αυτή την εποχή οι οπαδοί του Ολυμπιακού μοιάζουν με τη νοικοκυρά. Το πρωί, φεύγοντας για κυνήγι, ο άντρας τής ζητεί να ανάψει φωτιά για να ψήσουν το αγριογούρουνο και το μεσημέρι επιστρέφει έχοντας στο σακίδιο ένα... κοτσύφι. Μπορεί και το κοτσύφι να τους χορτάσει, που λέει ο λόγος, αλλά τι να το κάνεις που το πρωί ο σύζυγος-κυνηγός είχε μιλήσει για αγριογούρουνο; Οπου κυνηγός, βάλτε Ολυμπιακός. Οπου αγριογούρουνο, βάλτε Ντελγάδο και όπου κοτσύφι Λούα Λούα.
Ο μόνος που δεν φταίει είναι ο Αφρικανός ποδοσφαιριστής, που βρίσκεται ήδη στην Ελλάδα. Οσοι βιαστούν πάνω στη φούρια τους και την απογοήτευσή τους να τον ξεγράψουν, κάνουν λάθος.

Επειδή ήρθε στη θέση κάποιου άλλου, δεν πάει να πει ότι δεν έχει αξία και πως αποκλείεται να βοηθήσει την ομάδα του. Ισα ίσα, «απαλλαγμένος» από τις πολλές προσδοκίες με τις οποίες οι οπαδοί είχαν φορτώσει τον Ντελγάδο, έχει πιθανότητες να βοηθήσει ουσιαστικά τον Ολυμπιακό εκεί όπου κάποιοι άλλοι πολυδιαφημισμένοι φαίνεται να προβληματίζουν με την απόδοσή τους στα φιλικά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο στον Ολυμπιακό χειρίζονται τις μεταγραφικές υποθέσεις. Αν ο Κόκκαλης με τον Λούβαρη έκαναν πίσω για να βγάλουν μπροστά τους «μοντέρνους καιρούς», τότε κάτι δεν πάει καλά.

Ολα ίδια κι απαράλλαχτα. Ούτε ο τεχνικός διευθυντής, ούτε ο διευθύνων σύμβουλος, ούτε ο υπεύθυνος επί της επικοινωνίας δημιουργούν ένα σοβαρό αποτέλεσμα, το οποίο να σε πείθει ότι στην ομάδα υπάρχει σχέδιο. Θα ήταν τίμιο από πλευράς Ολυμπιακού η μεταγραφή του Λούα Λούα να συνοδευόταν από μια ανακοίνωση, η οποία θα έλεγε ότι η Κρουζ Αζούλ δεν πουλάει τον Ντελγάδο ανεξαρτήτως ποσού και πως ο Ολυμπιακός, επειδή τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, προχωρεί στη μεταγραφή του Λούα Λούα και ταυτόχρονα συνεχίζει την προσπάθειά του για να πάρει έναν αριστερό χαφ και ένα στόπερ.

Αντί γι' αυτό, προτιμούν να δέχονται όλοι τους εκατοντάδες κλήσεις στα κινητά, τις οποίες αφήνουν αναπάντητες. Συμπέρασμα: ούτε μεταγραφική τακτική υπάρχει της προκοπής ούτε επικοινωνιακή πολιτική για να τη στηρίζει. Ο,τι ξέραμε τόσα χρόνια επαναλαμβάνεται. Ετσι που εξελίσσονται τα πράγματα, δεν θα μου κάνει εντύπωση αν αύριο-μεθαύριο ο Σωκράτης Κόκκαλης, βλέποντας την απογοήτευση που υπάρχει ανάμεσα στους οπαδούς, να βουτήξει το πρώτο αεροπλάνο και να προσγειωθεί στο «Ελ. Βενιζέλος» με όποια ξεπεσμένη ποδοσφαιρική πριμαντόνα βρεθεί μπροστά του. Πάει αρκετός καιρός από τότε που έφυγε ο Καστίγιο και πολύ περισσότερος από τότε που το ενδεχόμενο να φύγει ήταν ορατό.
Ο,τι και να λένε από την τεχνική διεύθυνση, βρίσκονται εκτεθειμένοι. Επρεπε να ενεργήσουν όπως των φρονίμων τα παιδιά, που έχουν μαγειρέψει πριν πεινάσουν. Αυτό δεν έγινε.

Τώρα ένας γενικά καλός παίκτης θα θαφτεί κάτω από τόνους απογοήτευσης και διαψεύσεων. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι θα είναι τόσο καλύτερος από τον Νούνιες ώστε να του πάρει τη θέση του δεύτερου περιφερειακού. Στην ουσία οι «ερυθρόλευκοι» πήραν έναν παίκτη καλύτερο από τον Μπαμπαγκίντα και καλύτερο από τον Οκκά της τελευταίας χρονιάς. Τώρα, για να σβήσουν την ανορθογραφία πρέπει να πάρουν ένα χαφ της προκοπής και ένα στόπερ αξιόπιστο και οπωσδήποτε βασικό. Επειδή αποδείχθηκε ότι σε καταστάσεις πίεσης ενεργούν σπασμωδικά, κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος. Αλήθεια, εκείνο το συνθηματάκι με τον Βαρδινογιάννη και τα λεφτά το έχουν υπόψη τους στον Ολυμπιακό;