Η ΑΕΚ «μεταλλαγμένη» χάνει και απ' τη Λιβόρνο (SportDay / Γιώργος Χελακης)

Oι πειραματισμοί και το κρυφτούλι έχουν πολλές φορές άσχημη κατάληξη. Πιάνουν το έξυπνο πουλί απ' τη μύτη. Θα προσπερνούσα με ευκολία την ήττα από τη μέτρια Λιβόρνο αν υπήρχε αξιόπιστη διαβεβαίωση ότι αφήνει ανεπηρέαστο το ηθικό μιας ομάδας που βαδίζει προς το κρίσιμο ραντεβού σε λίγες ημέρες. Ενώ εκείνα που προέχουν είναι το ρολάρισμα της ομάδας και ο πλήρης συντονισμός της, ο Φερέρ πειραματίστηκε τόσο που θόλωσε την κατάσταση. Απέναντι στη Λιβόρνο θέλαμε να δούμε κατά πόσο οι αυτοματισμοί που φάνηκαν στο παιχνίδι με την Μπριζ ισχύουν και απέναντι σε ομάδες που δεν έρχονται την επομένη του Σούπερ Καπ της χώρας τους απλώς για να τηρήσουν μια δέσμευση και να βγάλουν την υποχρέωση.

Μείναμε με τη γλυκόξινη γεύση που άφησαν ενενήντα λεπτά χωρίς την «κανονική» ΑΕΚ στο γήπεδο. Τι ωφελεί, άραγε, να μένουν σε ολόκληρη τη διάρκεια ο Ριβάλντο με τον Σέζαρ και τον Λυμπερόπουλο όταν αλλάζουν η άμυνα και τα αμυντικά χαφ; Τι ήθελε να μας πει ο ποιητής και δεν το πήραμε χαμπάρι; Προφανώς κάτι δυσνόητο, γι' αυτό και δεν το καταλάβαμε. Τουλάχιστον υπάρχουν πιο απλά πράγματα που έκαναν μπαμ.

• Η περσινή αγωνιστική απραξία έχει στοιχίσει στον Μαρσέλο Μορέτο. Στο γκολ αργεί να γυρίσει το σώμα του, στερείται ταχύτητας και καταφέρνει να απλώσει μόνο το ένα χέρι.
• Ως δίδυμο, ο Ασκάρατε με τον Ζεράλντο είναι κατώτεροι των αναγκών της φετινής ΑΕΚ. Ο Ασκάρατε είναι κατώτερος γενικά. Πιθανώς και ο Ζεράλντο.
• Ο Ζούλιο Σέζαρ συνεχίζει να δυσκολεύεται να κάνει δύο καλά παιχνίδια στη σειρά. Τον έβλεπες χθες και αναρωτιόσουν αν ήταν ο ίδιος με αυτόν κόντρα στην Μπριζ.
• Οι δύο πριμαντόνες της ομάδας ακόμα να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Μέχρι χθες δεν ήταν πρόβλημα. Από σήμερα το πρωί είναι και πρέπει να λυθεί.

Κατά τα λοιπά, έστω και «μεταλλαγμένη», η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο «έβγαλε» ωραίες φάσεις και αυτοματισμούς. Ειδικά από δεξιά, με τον Ράμος και τον Παππά. Οι δυο τους αποτελούν την πιο γρήγορη δεξιά πτέρυγα στο πρωτάθλημα. Οταν μιλάμε για επίθεση...

Ο Ριβάλντο είχε εκλάμψεις στο πρώτο ημίχρονο και καθίζηση στο δεύτερο. Πόσο λείπει ο καθαρόαιμος φορ και πόσο έχει καθυστερήσει να κλείσει έναν τέτοιον η ΑΕΚ...

Δεν μπορεί, στην πρεμιέρα θα είναι κανονικός

Oύτε ο χθεσινός Παναθηναϊκός αφήνει περιθώρια να «πατήσεις» στα σίγουρα. Τούτη τη φορά φταίνε ο τραυματισμός του Ιβανσιτς και οι λίγες μέρες που έχουν με την ομάδα ο Ενακαρχίρε και ο Νίνης. Επομένως μπορούμε να πούμε ότι απέχουμε ακόμα από την ομάδα που έχει στο μυαλό του ο Πεσέιρο. Διότι, αν η απόσταση είναι μικρή, τότε είναι μεγάλος ο προβληματισμός εν όψει της δύσκολης πρεμιέρας. Από μακριά φαίνεται η ανάγκη έμπειρου και ικανού στόπερ προκειμένου να παίξει δίπλα στον Γιάννη Γκούμα. Τη δουλειά πρόκειται να κάνει ο Ενακαρίρε χωρίς να γνωρίζει καλά τα ονόματα των συμπαικτών του. Χωρίς να έχει παίξει μαζί τους παρά μόλις δύο φιλικά (Λάτσιο, Κατάνια).

Η σκέψη του Πεσέιρο να παίξει ο Καραγκούνης στις άκρες του γηπέδου δεν φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Οσο ο Μάτος περιορίζεται σε παράλληλες πάσες, η παρουσία του «Κάρα» στην καρδιά του γηπέδου είναι απαραίτητη.
Με μπακ που αδυνατούν να ανέβουν και να κάνουν θετικές προσπάθειες, άλλος δρόμος από καθαρόαιμους ακραίους χαφ δεν υπάρχει. Υπό το πρίσμα αυτό, η απουσία του Αντρέας Ιβανσιτς συνιστά μεγάλη απώλεια. Η επάνοδος του ανατροπέα Σωτήρη Νίνη θα λειτουργήσει ως βάλσαμο στις ανοικτές πληγές του «τριφυλλιού», που μπορεί να ελπίζει πολλά στο γρήγορο φορμάρισμα του αρχηγού Δημήτρη Παπαδόπουλου.

Η κακή αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού δείχνει καθαρά πόσο καθυστέρησε ο Βέλιτς να λύσει το θέμα της ενίσχυσης στα στόπερ. Ο ρόμβος που έπαιξε χτες ο Πεσέιρο είχε ως ορατό αποτέλεσμα μια κάποια κυκλοφορία της μπάλας. Κατά τη γνώμη μου δύσκολα θα προσθέσει κάτι περισσότερο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Οσο για τους ακραίους μπακ, είναι περίπου μάταιο να ζητηθεί ποιότητα στις όποιες επιθετικές προσπάθειές τους. Τουλάχιστον ας βελτιώσουν (ειδικά ο Σέριτς) τις αντιδράσεις τους όταν έχουν αντίπαλο μπροστά τους.