«Μια χώρα μες στη σκόνη...» (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Πάει καιρός που κρεμμύδι και τζατζίκι έκαναν τη γλώσσα του πρωθυπουργού να ζεματάει και να κατακεραυνώνει τους «νταβατζήδες» που εξουσίαζαν τη χώρα. Με γεμάτο στομάχι, πριν από τρία και πλέον χρόνια, στην ψησταριά του Μπαϊρακτάρη, ο κ. Καραμανλής εξαπέλυσε μύδρους κατά της διαπλοκής, δίνοντας σε ορισμένους την εντύπωση πως όσα έλεγε τα εννοούσε.

Η πολιτεία θα προχωρούσε σε συντεταγμένη σύγκρουση με τη διαπλοκή. Αλλωστε, με τέτοιου είδους κουβέντες από τα προεκλογικά μπαλκόνια και άλλες τέτοιες τυπωμένες στα προεκλογικά φυλλάδιά της κέρδισε τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία και έγινε κυβέρνηση. Τριάμισι χρόνια μετά ουδείς εκ των «νταβατζήδων» ακούστηκε από κυβερνητικά χείλη με το όνομά του. Ολοι... αβάπτιστοι, αλλά κυρίως ανέγγιχτοι, ανενόχλητοι. Αν κάποιος από όλους αυτούς που εννοούσε ο πρωθυπουργός είχε... βρει τον μπελά του, θα το είχαμε πάρει χαμπάρι. Τίποτα. Στη Βουλή ήρθε το νομοσχέδιο για τον βασικό μέτοχο, που προπαγανδίστηκε ως το πρώτο χτύπημα στη διαπλοκή διότι απέτρεπε τη συγκέντρωση πολλών ΜΜΕ σε μια ιδιοκτησία. Για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, το ΠΑΣΟΚ εναντιώθηκε αμέσως στο νομοσχέδιο. Λογικά πράγματα.

Με το νομοσχέδιο δημιουργούνταν σοβαρά προβλήματα σε όσους είχαν στην κατοχή τους ΜΜΕ και ταυτόχρονα έπαιρναν δουλειές από το Δημόσιο. Τουλάχιστον στο ΠΑΣΟΚ δεν φάνηκαν αχάριστοι. Η μεγάλη προστάτιδα των μονοπωλίων και του κεφαλαίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση, έσπευσε. Ο νόμος πήγε περίπατο, μαζί και οι μεγαλοστομίες του κ. Ρουσόπουλου. Από εκεί και μετά, η κυβέρνηση κάνει τέτοια τούμπα που θα τη ζήλευε ο Ιωάννης Μελισσανίδης στις δόξες του. Πρόσφατα η Βουλή ψήφισε το νέο νομοθέτημα κυβέρνησης - Ρουσσόπουλου, που τα επιτρέπει όλα θεσμοποιώντας τη διαπλοκή. Μάλιστα, για να μη γίνει μεγάλη φασαρία, παίρνουν όλοι από ένα... κοκαλάκι (ραδιόφωνο, τηλεόραση). Ως εκ... συμπτώσεως, τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης περιορίζονται σε τυπικές ανακοινώσεις των γραφείων Τύπου.

Οι χθεσινοί διαπλεκόμενοι γίνονται σήμερα ευνοούμενοι της κυβέρνησης. Για όσους τυχόν δεν κατάλαβαν τι έχει συμβεί, ήρθε η προχθεσινή ανακοίνωση του ΟΠΑΠ. Ο ΟΠΑΠ, λοιπόν, αναθέτει στην εταιρεία Intralot, συμφερόντων Σωκράτη Κόκκαλη, το έργο εκσυχρονισμού, ύψους πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Παλιά τέτοιες δουλειές γίνονταν με διαγωνισμό. Τώρα, με απευθείας ανάθεση. Από τότε που ξαναμμένοι βουλευτές της Ν.Δ. χαρακτήριζαν τον Κόκκαλη «εθνικό προμηθευτή» και κατηγορούσαν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για προνομιακές σχέσεις μαζί του πέρασε πολύς καιρός. Δεν είναι απαραίτητο να θυμούνται τέτοιες «λεπτομέρειες» οι ψηφοφόροι. Αλλωστε, την ώρα που τα έλεγαν όλα αυτά σήκωναν το χέρι τους και του... παρέδιδαν το τότε στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης».

Τώρα, λοιπόν, έχουμε μπροστά μας -λίγο πριν από τις εκλογές- ολοκληρωμένο το παζλ. «Νταβατζήδες» και «εθνικοί προμηθευτές» από... ορκισμένοι εχθροί έγιναν αυτό που ήταν πάντα για κάθε κυβέρνηση σ' αυτή τη χώρα. Ευνοούμενοι και πραγματική εξουσία. Ολα τα άλλα έμειναν κουβέντες της... ταβέρνας, που λέγονται πάνω στην έξαψη της παρέας και του καλού κρασιού. Για να το συνδέσουμε λιγάκι με την τρέχουσα ύλη αυτής της εφημερίδας, είναι κωμικοτραγικό ως Γενική Γραμματεία Αθλητισμού να τα βάζεις με τον Γκαγκάτση και η κυβέρνησή σου, ο οργανισμός που εποπτεύεις, να τα βρίσκει με τον Κόκκαλη. Μήπως, όμως, είναι το μόνο κωμικοτραγικό; Οποιος είχε ανοικτούς τους δέκτες της τηλεόρασης χθες το βράδυ, θα διαπίστωνε κι άλλα τέτοια.

Βουλευτές και αρχηγοί κομμάτων που εμφανίζονται ως τουρκοφάγοι και υπερασπιστές της Ορθοδοξίας «επιτίθενται» στο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, αφαιρώντας τον λόγο από επιστήμονες και ιστορικούς. Το μέγα πρόβλημά τους είναι ότι το βιβλίο δεν αναφέρεται ρητά στις σφαγές των Ελλήνων από τους Τούρκους κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δίκιο έχουν. Να γράψει τότε το βιβλίο πόσους Τούρκους κάψαμε εμείς κατά την προέλαση προς τον Σαγγάριο ποταμό. Να γράψουμε για το αισχρό πούλημα που μας έκαναν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής.
Γι' αυτά δεν λένε κουβέντα οι... τουρκοφάγοι, που αναγορεύουν τον χριστιανισμό σε πρωτεύουσα ύλη του Ελληνισμού μπας και κονομήσουν κανένα ψηφαλάκι. Ολοι μαζί, εθνικιστές, του μεσαίου χώρου και εκσυγχρονιστές, μπορούν να «βγάζουν τα μάτια τους» για ένα βιβλίο, για το ποιος είναι πιο διεφθαρμένος από τον άλλον, αλλά την κρίσιμη ώρα ομονοούν εξυπηρετώντας «νταβατζήδες» και «εθνικούς προμηθευτές». Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στα αλεύρια. Τζάμπα μάγκες από τα παράθυρα της τηλεόρασης.