Οι άλλοι πάνε φτου κι απ' την αρχή (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Εαν το πρωτάθλημα ξεκινούσε αύριο το πρωί, ο Παναθηναϊκός θα διατηρούσε ένα σχετικό πλεονέκτημα. Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, αντί να μεταβάλει έχει απλώς βελτιώσει την αγωνιστική εικόνα του.
Ο Πεσέιρο α παρουσιάσει μια βελτιωμένη ομάδα σε σύγκριση με την περσινή. Ο Φερέρ και ο Λεμονής, πολύ περισσότερο, θα παρουσιάσουν διαφορετικές ομάδες. Το ρίσκο του Παναθηναϊκού είναι πολύ μικρότερο. Ο άνθρωπος που θα κατευθύνει το παιχνίδι του είναι σάρκα από τη σάρκα του Παναθηναϊκού. Ούτε να συστηθεί χρειάζεται ούτε να του συστηθούν. Ούτε να προσαρμοσθεί χρειάζεται ούτε να προσαρμοσθούν οι άλλοι στο δικό του παιχνίδι. Χθες φάνηκε καθαρά ότι θα κουμαντάρει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Ακόμα κι άλλη άποψη να είχε επ' αυτού ο Πεσέιρο, είναι τέτοιος ο αγωνιστικός χαρακτήρας του Καραγκούνη που δεν θα υπάρχει παίκτης του «τριφυλλιού» με κατοχή μπάλας ανά παιχνίδι που να πλησιάζει τη δική του. Το συγκεντρωτικό παίξιμο του «τυπάρα» είναι το βάλσαμο που θα γιατρέψει τις αγωνιστικές πληγές των «πρασίνων». Θα κόψει, θα μοιράσει, θα πάρει φάουλ, θα... κλαψουρίσει και στο τέλος θα σφραγίσει με την παρουσία του τον νέο Παναθηναϊκό. Στην περίπτωση, μάλιστα, που ο Μάτος, λίγο πιο πίσω από αυτόν, του δώσει ένα χεράκι παίζοντας κάθετο ποδόσφαιρο –κάτι που απέφυγε στα δύο φιλικά– τότε η βελτίωση του Παναθηναϊκού θα είναι κατακόρυφη. Σε ένα ερώτημα πρέπει γρήγορα να απαντήσει ο Πεσέιρο. Καραγκούνης ή Νίνης στον άξονα του κέντρου; Πριν από την απάντηση, δύο διαπιστώσεις: ο Νίνης μπορεί να αντεπεξέλθει ως κλασικό «δεκάρι» σε χρόνο μέλλοντα πολύ καλύτερα από τον Καραγκούνη. Με τη διαφορά ότι ο Καραγκούνης έχει την ιδιοσυγκρασία να ηγηθεί του Παναθηναϊκού, ενώ ο Νίνης πρόκειται να την αποκτήσει. Ο νεαρός μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα στο δεξί άκρο του κέντρου απ' ό,τι ο Καραγκούνης. Επομένως, εάν ο Πεσέιρο φτιάχνει ομάδα για το μέλλον, «δεκάρι» ο Νίνης. Αν φτιάχνει ομάδα για αύριο το πρωί, Καραγκούνης. Το γράφουμε αυτό διότι θεωρούμε πολυτέλεια να είναι ο Καραγκούνης στο γήπεδο και ο Νίνης στον πάγκο. Διότι είναι επιπολαιότητα να αγωνίζεται ο Ν'Ντογέ σε θέση δεξιού χαφ και είτε ο Νίνης είτε ο Καραγκούνης στη θέση του αριστερού χαφ. Τότε περισσεύει ο Αντρέας Ιβανσιτς. Από όσα μέχρι τώρα έχουμε δει, ο Ν'Ντογέ ως παίκτης πασπαρτού μπορεί να αντικαθιστά τους χαφ και τους επιθετικούς. Να το κάνει αξιόπιστα. Να πάρει, όμως, θέση βασικού, αφήνοντας στον πάγκο κάποιον από τους γνωστούς, είναι υπερβολή. Ο Μάτος τις περισσότερες φορές παίζει παράλληλο ποδόσφαιρο. Αρνείται να αναλάβει ρίσκα και αποφεύγει τις κακοτοπιές. Λογικά, όταν γνωρίσει καλύτερα την ομάδα και σφίξουν τα γάλατα, θα αναλάβει πρωτοβουλίες. Η άμυνα του Παναθηναϊκού φαίνεται ότι στο πρόσωπο του Σιόντη κερδίζει μια καλή εναλλακτική επιλογή και θα δυναμώσει περισσότερο με τον ερχομό –αμήν και πότε...– του βασικού σέντερ μπακ. Ο Πεσέιρο δεν χρειάζεται να φιλοτεχνήσει τη νέα ποδοσφαιρική ταυτότητα των «πρασίνων». Μπορεί να δουλέψει πάνω στα έτοιμα. Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ έχουν καλό υλικό, αλλά πάνε φτου κι απ' την αρχή.

Νίκο, βρες τους επόμενους

Η ποιότητα μιας ομάδας Νέων ελάχιστη σχέση έχει με τα τρόπαια που κοσμούν τα γραφεία της εκάστοτε Ομοσπονδίας. Τα παραδείγματα των τελευταίων 20 χρόνων μαρτυρούν ομάδες που πήραν τέτοια τρόπαια για να εξαφανιστούν από τον χάρτη μετά. Χτυπητό παράδειγμα, η προχθεσινή τροπαιούχος, Ισπανία. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχει πάρει 3-4 τέτοια, αλλά σε επίπεδο εθνικής ομάδας Ανδρών όλον αυτόν τον καιρό έχει κάνει μια τρύπα στο νερό.

Μια χαρά θα ήταν αν, αντί για τους Ισπανούς, πανηγυρίζαμε εμείς. Ο Νίκος Νιόπλιας και οι ποδοσφαιριστές του θα είχαν μια τεράστια συναισθηματική έκρηξη, που θα απελευθέρωνε όλο το άγχος της προσπάθειας που κράτησε δύο μήνες. Υστερα θα έπαιρναν τον λόγο οι... έγκυροι αναλυτές. Θα μας φλόμωναν με αναλύσεις του τύπου «η ομάδα αυτή δεν πρέπει να χαθεί», «πρέπει αυτούσια να γίνει Εθνική ανδρών σε δύο χρόνια», «η Ομοσπονδία πρέπει τώρα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων» και άλλες τέτοιες κουταμάρες, με τις οποίες γεμίζουν οι σελίδες των εφημερίδων και «μπουκώνουν» οι ώρες του ραδιοφώνου.

Περί τίνος πρόκειται στην ουσία; Ενας ποδοσφαιράνθρωπος «όργωσε» την Ελλάδα, ταξίδεψε στο εξωτερικό, είδε ο ίδιος με τα μάτια του, διάλεξε τους καλύτερους, φρόντισε ο καθένας να κάνει μία δουλειά καλά, πρόσεξε τον χαρακτήρα τους, τους διαπαιδαγώγησε ποδοσφαιρικά και τους έριξε στο γήπεδο. Είτε ερχόμασταν πρώτοι είτε τέταρτοι, το σύνολο αυτών των διαπιστώσεων δεν θα άλλαζε. Ο Νίκος Νιόπλιας χαρτογράφησε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κανένας άλλος δεν το ξέρει ολοκληρωμένα. Αυτός ανακάλυψε τον Μήτρογλου, που βολόδερνε στα τσικό της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Αυτός ανακάλυψε τον Σιόβα, τη στιγμή που στην Ξάνθη οι Καραγεωργίου, Κωφίδης αγνοούσαν την ύπαρξή του. Με άλλα λόγια, έχουμε να κάνουμε με έναν προπονητή που γνωρίζει τους 18χρονους καλύτερα κι απ' τους προπονητές των πρώτων ομάδων στις οποίες υποτίθεται ότι ανήκουν! Υπήρξε σχέδιο από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία επί τη βάση του οποίου κινήθηκε ο Νιόπλιας; Υπήρξε ο Νιόπλιας, που είχε σχέδιο και το εφάρμοσε. Η Ομοσπονδία απλώς επέλεξε τον Νιόπλια ως πρώτο προπονητή.

Ο Οτο Ρεχάγκελ πιστώθηκε τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με συγκεκριμένους αντιπάλους, συγκεκριμένα αποτελέσματα. Και να θέλουμε (και να θέλει κι ο ίδιος), δεν μπορούμε να του πιστώσουμε σχέδιο για την ανάπτυξη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν υπάρχει τούρτα, ο Γερμανός είναι το κερασάκι.
Στον Νιόπλια αξίζει να βγάλουμε το καπέλο επειδή κινήθηκε ως προπονητής κι όχι σαν πολιτικός. Δεν έκανε δημόσιες σχέσεις με τους συλλόγους, έψαξε, βρήκε. Χάρη σε αυτόν μάθαμε τον Ανδρούτσο, τον Μπουκουβάλα, τον Παπαδόπουλο, τον Σιόβα, τον Λαμπρόπουλο. Οι δικές του εφευρέσεις είναι ο μοχλός πίεσης για να μην αγνοηθούν οι νεαροί όταν επιστρέψουν στις ομάδες τους, για να μην τους φάει η «άγονη γραμμή» ανάμεσα στα δεύτερα και την εξέδρα.
Δική μου γνώμη είναι ότι ο Νιόπλιας ξεμπέρδεψε με αυτή την ομάδα. Ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του με τα συγκεκριμένα παιδιά. Τώρα πρέπει να ψάξει για άλλα. Για τους νέους 18άρηδες του ελληνικού ποδοσφαίρου με αντίστοιχα προσόντα.