Ηταν θέμα υπεροχής! (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Κάθε είδους προλήψεις, γούρια και προκαταλήψεις με αφήνουν αδιάφορο. Παραχωρώ την... εμπεριστατωμένη ενασχόληση με όλα αυτά στους Ιωαννίδη, Αλέφαντο, Αναστόπουλο. Ομως, όταν ο Νίνης πήγαινε στη γωνία για το κόρνερ, είπα από μέσα μου: «Λες;». Ο Αχαιός Γιώργος Λαμπρόπουλος ντύθηκε Δέλλας και... φύγαμε για τελικό. Μεγάλες στιγμές, που συγκρίνονται με όσα έγιναν το «πορτογαλικό» καλοκαίρι. Αντί για τις περιπτώσεις που μοιάζουν μεταξύ τους, θα γράψουμε γι' αυτές που δεν έχουν σχέση.

• Η ομάδα μας βρέθηκε πίσω στο σκορ, ισοφάρισε και πέρασε μπροστά. Ισοφαρίστηκε με αμφισβητούμενο πέναλτι, έμεινε με δέκα και πέτυχε το γκολ πρόκρισης.

• Ούτε θεωρητικά ούτε πρακτικά διαπιστώθηκε ότι η γερμανική ομάδα ήταν καλύτερη από την ελληνική. Στο χθεσινό ματς πήρε την πρόκριση ο καλύτερος.

Να δύο ουσιαστικές διαφορές τούτης της ομάδας με εκείνη. Τότε επικρατούσε η αντίληψη ότι ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ. Τώρα, όχι. Σε ποδοσφαιριστές κάτω των δεκαεννέα ετών η Ελλάδα διαθέτει μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες. Διαθέτει ακόμη:

• Εναν από τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη για τέτοιες ομάδες, τον Νίκο Νιόπλια.

• Ορισμένους από τους καλύτερους στην ηλικία αυτή ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη. Αναφέρονται κατά σειρά αξιολόγησης: Σωτήρης Νίνης, Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Γιάννης Παπαδόπουλος. Γίνεται λόγος, δηλαδή, για ανεκτίμητους ποδοσφαιρικούς θησαυρούς, που θα χάσουν την αξία τους αν τοποθετηθούν για προσκύνημα στα εικονίσματα.
Μόλις (την Παρασκευή) ολοκληρώσουν την παρουσία τους στην Αυστρία, να αρχίσουν οι διεργασίες για την προώθησή τους στην επόμενη Εθνική. Οσοι αξιολογηθούν για την Ελπίδων να πάνε εκεί ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Οσοι αξιολογηθούν (υπάρχουν τέτοιοι) για την Ανδρών να προχωρήσουν σ' αυτή.

Η παρουσία τους και του χρόνου στην ομάδα των Νέων δεν εξυπηρετεί τίποτα παραπάνω από τη ματαιοδοξία των επαρχιωτών παραγόντων της ΕΠΟ, που –ίσως– συναντιέται με την «ανάγκη» να παρουσιάζονται αθλητικές επιτυχίες όπως η χθεσινή σαν εθνικές. Στην Ομοσπονδία ένα πράγμα έχουν να σκεφτούν. Πώς θα αξιοποιηθεί για λογαριασμό του ελληνικού ποδοσφαίρου το μέγα κεφάλαιο που λέγεται Νιόπλιας.