Ζήτω που καήκαμε (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Η πυρκαγιά στην Πάρνηθα είναι ένα τραγικό γεγονός. Τις συνέπειες αυτού του γεγονότος θα τις υποστούμε όλοι. Το ίδιο τραγικό όμως είναι και το γεγονός ότι μέρες μετά την καταστροφή δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες. Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι ότι μάλλον δεν φταίει κανείς. Η κακιά η ώρα. Οσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος… και καθαρίσαμε. Βέβαια οι καθ’ ύλην αρμόδιοι έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια, αλλά αυτό λογίζεται ως σύνηθες φαινόμενο σε ένα κράτος (;) σαν το δικό μας. Ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, υπεύθυνος για τον συντονισμό και την έγκαιρη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, δεν φέρει καμία ευθύνη. Τότε γιατί ο πρωθυπουργός στο θέμα της αναδάσωσης τον αδειάζει και ρίχνει το μπαλάκι στο ΥΠΕΧΩΔΕ; Μάλλον επειδή δεν γουστάρει να βλέπει άλλο την κατάλευκη κόμη του υπουργού. Του θυμίζει χιόνι και τα χιόνια παραπέμπουν συνειρμικά σε βουνά και δάση. Το υπερδραστήριο ΥΠΕΧΩΔΕ όχι μόνο δεν φταίει, αλλά είναι αυτό που έπειτα από ενδελεχείς έρευνες βρήκε τον… φταίχτη, που δεν είναι άλλος από την Πυροσβεστική, της οποίας η ηγεσία, ο επικεφαλής, ο κ. Κόης, δεν τα πάει καλά, μα καθόλου καλά, σχεδόν δεν μιλιέται με τον υπεύθυνο Πολιτικής Προστασίας και πρώην αρχηγό της Πυροσβεστικής κ. Φούρλα... Ενα γεγονός που οφείλουμε όλοι μας όχι απλά να ανεχθούμε, αλλά κυρίως να σεβαστούμε. Γιατί σημαντικότερο όλων είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Πρώτα λοιπόν οφείλει να μας απασχολήσει το ζήτημα γιατί δεν μιλιούνται οι κύριοι, μετά να λύσουμε την παρεξήγηση, και τέλος αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι όλοι μαζί να ανεβούμε στο βουνό για να σβήσουμε... ό,τι έχει απομείνει, δηλαδή τα αποκαΐδια.

Δεν ξέρω αν πέρασε από το μυαλό σας η σκέψη ότι μπορεί να έχει ακέραιη την ευθύνη για την πυρκαγιά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ. Βύρων Πολύδωρας, γιατί, αν πέρασε τέτοια σκέψη από το μυαλουδάκι σας, καλά θα κάνετε να τη διώξετε. Ολοι έχουμε στοιχεία διαστροφής μέσα μας, αλλά δεν τα αφήνουμε να μας κυριεύσουν. Βέβαια την ώρα που λαμπάδιαζε η φωτιά στα Δερβενοχώρια με κατεύθυνση προς Πάρνηθα, από τον παλιό τον δρόμο για να είμαστε σαφείς, ο κ. Πολύδωρας, ο οποίος γνωρίζει τους ανέμους λόγω παλιάς φιλίας με τον Αίολο, βρισκόταν αμέριμνος στην Αμφισσα και μιλούσε σε συγκέντρωση για τους αγροφύλακες.

Η πλάκα είναι ότι όλα αυτά έχουν συμβεί πραγματικά και το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι ακόμα ψάχνουμε να βρούμε… ποιοι ευθύνονται. Φανταστείτε να είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια πιο περίπλοκη υπόθεση. Για παράδειγμα, μια υπόθεση κατασκοπίας. Ζήτω που καήκαμε λοιπόν.

Αυτό όμως που με κάνει να νιώθω πραγματικά αμήχανα -αφού την αναλγησία του ελληνικού κράτους αλλά και των κατά καιρούς κυβερνώντων όλοι λίγο-πολύ τη γνωρίζουμε- είναι οι τοποθετήσεις ανθρώπων στους οποίους έχεις στηρίξει τις όποιες ελπίδες σού απομένουν. Διαβάζω τις δηλώσεις του καθηγητή στο τμήμα περιβάλλοντος Νίκου Μάργαρη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και η πυρκαγιά φουντώνει και πάλι, αυτή τη φορά μέσα μου. Ο καθηγητής ισχυρίζεται ότι η φωτιά είναι ομαλά ενταγμένη στα μεσογειακά τύπου οικοσυστήματα και συναντάται και σε άλλες χώρες της Μεσογείου. Δεν μας λέει όμως για τη συχνότητα του φαινομένου, που εδώ στην Ελλάδα αποτελεί πλέον κομμάτι της νεοελληνικής παράδοσης. Ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν εμπρηστές και ότι οι εμπρηστές είναι η ΔΕΗ και οι ανεξέλεγκτες χωματερές. Επίσης υποστηρίζει ότι βρίσκουν μια παλιά οβίδα και λένε ότι πρόκειται για εμπρηστικό μηχανισμό. Και στο Σέιχ Σου και στην Ικαρία και στα Δωδεκάνησα παντού οβίδες σκάνε, κύριε καθηγητά, ή παντού και πάντα φταίχτες είναι η ΔΕΗ και οι χωματερές; Τέλος, δηλώνει ότι δεν θα λιγοστέψει το οξυγόνο στην Αθήνα, ότι τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια δεν έχει ελαττωθεί, ότι αυτό παράγεται κατά 90% από τους ωκεανούς και, το συγκλονιστικότερο, ότι δεν ήταν ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στο Λεκανοπέδιο, αφού υπάρχει η άλλη πλευρά της Πάρνηθας, η Πεντέλη, ο Υμηττός, που ξαναπρασίνισε! Το ίδιο και εγώ, κύριε καθηγητά...