Εχοντας πληροφορηθεί την τοποθέτηση του γρήγορου χλοοτάπητα, αυτόν που σε βοηθάει να παίξεις γρήγορo ποδόσφαιρο, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις των ανθρώπων του Παναθηναϊκού, μου δημιουργήθηκαν ορισμένες απορίες, τις οποίες κοίταξα να συμμαζέψω. Αλλά τελικά διαπίστωσα ότι δεν ήμουν ο μόνος. Το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο επισκέφθηκαν πολλοί φίλοι του ποδοσφαίρου, οπαδοί στην πλειονότητά τους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι ζητούσαν να μάθουν περισσότερα γι' αυτόν τον νέο χλοοτάπητα. Τις ιδιότητές του, την προέλευσή του, τη διάρκειά του, το άρωμά του, το χρώμα του και την ποικιλία του.
Ετσι μάζεψα όλες τις απορίες φτιάχνοντας τον δεκάλογο των πιο καίριων ερωτημάτων που περιμένουν απαντήσεις.
1. Ο γρήγορος χλοοτάπητας δίνει τη δυνατότητα του γρήγορου παιχνιδιού μόνο στην γηπεδούχο ομάδα ή και η φιλοξενούμενη απολαμβάνει των ίδιων προνομίων;
2. Ο Παναθηναϊκός, ως γνωστόν, θα παίζει μόνο τα ματς πρωταθλήματος στη Λεωφόρο. Τα ευρωπαϊκά θα διεξάγονται στο ΟΑΚΑ. Συνεπώς το ερώτημα γεννιέται αβίαστα. Στο ΟΑΚΑ, που ο χλοοτάπητας θα είναι άλλος, η ομάδα θα παίζει πιο αργά;
3. Αν θέλεις να παίξεις αργό ποδόσφαιρο στη Λεωφόρο με το καινούργιο χόρτο, μπορείς ή είσαι αναγκασμένος να τρέχεις, θέλεις δεν θέλεις;
4. Αν ο Κονσεϊσάο ερχόταν τώρα και αγωνιζόταν την προσεχή περίοδο στη Λεωφόρο, εξαιτίας του χόρτου, θα έτρεχε ή θα περπατούσε, όπως παλιά;
5. Ο Εκι Γκονζάλες στον νέο χλοοτάπητα υπάρχει περίπτωση να μεταλλαχθεί σε speedy Γκονζάλες;
6. Θα τοποθετηθεί ανάλογος χλοοτάπητας και στην Παιανία για τις προπονήσεις της ομάδας ή κάτι τέτοιο θα ήταν εξουθενωτικό για τους παίκτες;
7. Μήπως οι παίκτες θα πρέπει τώρα να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση για να μπορέσουν να ανταποκριθούν ή το φροντίζει και αυτό ο χλοοτάπητας;
8. Βοηθάει το καρπέτο, εκτός από το να τρέχεις και να κινείσαι γρήγορα, να δουλεύει το ίδιο γρήγορα και το μυαλό σου ή χρειάζεται μεταφύτευση στον εγκέφαλο;
9. Αν έχει την αποκλειστικότητα αυτής της πατέντας του γρήγορου χλοοτάπητα η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, γιατί δεν την πουλάει στη Σούπερ Λίγκα, μπας και δούμε γρήγορο ποδόσφαιρο από όλες τις ομάδες;
10. Αν αυτό το χόρτο δεν το φυτεύσεις, αλλά το καπνίσεις, με το που την «ακούς» τι γίνεται; Αρχίζεις και τρέχεις ή κουλάρεις;
ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ
Ο 19χρονος δευτεροετής χημικός μηχανικός Παναγιώτης Κετίκης, που κατηγορήθηκε για τα επεισόδια της 8ης Μαρτίου όταν είχε πυρποληθεί το φυλάκιο στον Αγνωστο Στρατιώτη, με μοναδικό τεκμήριο ενοχής τα πράσινα παπούτσια έπειτα από ένα μήνα προφυλάκισης στις φυλακές ανηλίκων του Αυλώνα δικαιώθηκε και αφέθηκε ελεύθερος. Μετά την περιπέτειά του μίλησε στο «Ε» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» στη συνάδελφο Ντίνα Δασκαλοπούλου:
«Ημουν τρελαμένος. Οι αστυνομικοί μού είχαν πει ότι θα μου συμβούν απερίγραπτα πράγματα στη φυλακή, πράγματα που ντρέπομαι και να σου πω. Φτάνω εδώ ύστερα από μια τρελή κούρσα στην εθνική οδό, όπου οι αστυνομικοί έτρεχαν με 200 χλμ. Είχαν χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να με τρομοκρατήσουν, από σφαλιάρες και κλοτσιές κατά τη σύλληψη, μέχρι ψυχολογική βία.
Ολα είναι πολιτική, από τον καφέ που θα πιεις μέχρι τον τρόπο που σκέφτεσαι. Εγώ ήμουν εκλεγμένος συνδικαλιστής στη σχολή μου, φέτος με έπιασαν πριν από τις εκλογές. Για μένα αριστερός είναι όποιος αγωνίζεται για ένα κράτος δικαίου, για πολιτεία πρόνοιας, για ελευθερία και ισότητα. Και πολιτικά με εκφράζουν απόλυτα οι αρχές, οι ιδέες και οι αξίες που υπερασπίστηκε το κίνημά μας.
Θα δούμε από τον Σεπτέμβρη, παρ' όλο που ο νόμος-πλαίσιο πέρασε κι είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψεις ένα νόμο. Κουραστήκαμε πολύ και το κίνημά μας έφαγε πολλή λάσπη. Και μας τρομοκράτησαν με τα κλομπ, τα δακρυγόνα, τις συλλήψεις, τις δίκες. Εκείνο που πρέπει να καταλάβετε είναι πως αυτό το κίνημα ήταν ένα υγιές ξέσπασμα μιας γενιάς που αμφισβήτησε. Εμείς τολμήσαμε να ρωτήσουμε γιατί: γιατί να έχουμε κατάρτιση και όχι παιδεία; Και τι σημαίνει παιδεία; Να πάρω ένα πτυχίο που θα μου εξασφαλίζει καλό αμάξι, σπίτι κι εξοχικό στη Μύκονο;
Ποτέ πια δεν θα είμαι τόσο ήρεμος όσο παλιά. Φαντάσου να περπατάς αμέριμνος και ξαφνικά να βρίσκεσαι προφυλακισμένος χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Μόνο ένα ζευγάρι πράσινα παπούτσια. Με τρομάζει η ευκολία που με προφυλάκισαν. Φαντάσου να μην ήμουν φοιτητής, να μην υπήρχε όλο αυτό το κύμα συμπαράστασης από την πανεπιστημιακή κοινότητα, να μην υπήρχε το βίντεο που δείχνει καθαρά ότι ο άνθρωπος που έκαψε το αυτοκίνητο ήταν ψηλός και λεπτός. Δηλαδή τι θα μου έκαναν, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά;
Δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή νιώθω πολύ ευάλωτος. Εγώ δεν είχα τον Τσε κρεμασμένο στο δωμάτιό μου, δεν ονειρευόμουν να γίνω ήρωας. Ενας δημοκράτης προβληματισμένος άνθρωπος είμαι, που διαβάζει τα πάντα, από Ενγκελς μέχρι βιογραφίες του Καραμανλή. Το μόνο που ονειρεύομαι είναι να βγω και να κάνω μια μεγάλη βόλτα».
Η από χρόνια δοκιμασμένη και σε άλλες γενιές κρατική διαπαιδαγώγηση βοηθάει ακόμη ένα παιδί να επιστρέψει στον σωστό δρόμο. Να πάψει να ονειρεύεται και να γίνει επιτέλους ρεαλιστής.
… Αλίμονο δε αν ο προσαγόμενος ή ο συλλαμβανόμενος ανήκει στα «συνήθη αθύρματα» ή «συνήθη περιτρίμματα», όπως θα μπορούσαμε να ονομάσουμε όσους ανήκουν σε οποιασδήποτε λογής μειονότητα, κοινωνική, πολιτική, εθνική, φυλετική, και δεν μπορούν βέβαια να νοικιάσουν τις υπηρεσίες κάποιου από τους «γνωστούς ποινικολόγους» που κερδίζουν δίκες στην τηλεόραση.
Ο μετανάστης, ο τσιγγάνος, το μακρυμάλλικο φρικιό, η ιερόδουλος, όλοι τους είναι φρέσκια σάρκα για να χορτάσει προς στιγμήν την πείνα του το θηρίο της μικροεξουσίας, ένστολης και μη. Κι αν η ιερόδουλος είναι μετανάστρια (μία από τις εκατοντάδες που βιάζονται και εκβιάζονται από χρηστούς συνέλληνες, πρωταγωνιστές του τράφικινγκ, ανάμεσα στους οποίους και αστυνομικοί), φτάνει στιγμή που μόνο τον θάνατο βλέπει σαν λύση.
Εχουν τρομοκρατηθεί λέει στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως από το ενδεχόμενο να δουν το φως της δημοσιότητας κι άλλα βίντεο ψυχικού ή σωματικού βασανισμού κρατουμένων. Κι έχουν δώσει εντολή να εντοπιστούν και να καταστραφούν πάραυτα πιθανά ενοχοποιητικά στοιχεία. Ξεχνούν φαίνεται ότι αν κάψεις ένα φιλμ ή ένα χαρτί, δεν καις, δεν σβήνεις από τη μνήμη και τις σκηνές που αποτυπώθηκαν πάνω τους, σκηνές ενός μεθοδικού εξευτελισμού που σφράγισε διά παντός την ψυχή όσων τον υπέστησαν.
Χαμογελαστές φαίνονται οι δυο κοπελιές στις φωτογραφίες από το νέο βίντεο αστυνομικής βίας, που δημοσίευσε χθες το «Βήμα». Αλλά είναι το χαμόγελο του τρόμου, η μάσκα του πανικού. Απέναντί τους βρίσκεται το Κράτος, ο Νόμος, προσωποποιημένος σε πέντε αστυνομικούς που τις διατάζουν να κάνουν στριπτίζ, «για πλάκα» προφανώς, όπως για «πλάκα» βασανίστηκαν και οι δύο κρατούμενοι στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας, όπως «για πλάκα» έχουν γίνει δεκάδες κακοποιήσεις που κατήγγειλε εις ώτα μη ακουόντων η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πώς θα μπορούσαν να αντισταθούν στους λεβέντες που δεν βρήκαν άλλον τρόπο να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό τους παρά να ταπεινώσουν τις ήδη ταπεινωμένες και να βιντεοσκοπήσουν μάλιστα τα ανδραγαθήματά τους, για να έχουν να κάνουν πλάκα με τους εκτός υπηρεσίας φίλους τους;».
Οταν τα φώτα σβήσουν και τα βιντεάκια με τις «μαγκιές» των αστυνομικών πάψουν να πουλάνε, όλα θα γίνουν όπως πριν. Η ταπείνωση, όμως, και ο εξευτελισμός θα μείνουν για πάντα στον σκληρό δίσκο του μυαλού αυτών που τα υπέστησαν. Ο μόνος που το ανέφερε ήταν ο Παντελής Μπουκάλας στη στήλη του «Στάσεις», στην «Καθημερινή».