Θα παίζουν έως το Ευρωμπάσκετ (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Την τελευταία φορά που έγραψα για τα παιχνίδια μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, είχα υπογραμμίσει ότι ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη ψυχολόγο και ο Παναθηναϊκός νευρολόγο. Τον ψυχολόγο οι «κόκκινοι» τον χρειάζονταν γιατί το παιχνίδι στο ΣΕΦ θα κρινόταν εν πολλοίς στην ψυχολογία που θα χρειαζόταν ως ομάδα ώστε να ανταποκριθούν στις δύσκολες συνθήκες αυτού του παιχνιδιού. Τον νευρολόγο ο Παναθηναϊκός θα τον είχε ανάγκη και όλα δείχνουν ότι θα τον χρειαστεί και στο επόμενο παιχνίδι, μπας και η ομάδα επανακτήσει την εσωτερική της ηρεμία και γαλήνη. Για να είμαι πάντως ειλικρινής, πιστεύω ότι στο ματς της Τετάρτης, εκτός από τον νευρολόγο, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί να του δανείσει ο Ολυμπιακός και τον ψυχολόγο που τον ετοίμασε για τη δύσκολη μάχη στο ΣΕΦ, αφού τώρα το ψυχολογικό βάρος πέφτει στους ώμους και στο μυαλό των παικτών των «πρασίνων». Στο χθεσινό παιχνίδι όποιος αποφάσιζε να φύγει στο ημίχρονο, όταν το σκορ ήταν 41-44 υπέρ του Παναθηναϊκού, και μετά τον πληροφορούσες για το τελικό σκορ 78-68 σχεδόν εύκολα για τον Ολυμπιακό, δύσκολα θα σε πίστευε. Και θα είχε και δίκιο ο άνθρωπος, αφού από την αρχή οι «πράσινοι» επέβαλαν τον ρυθμό τους, μάρκαραν ψηλά και σωστά στην περιφέρεια, μην αφήνοντας τους παίκτες του Ολυμπιακού τόσο να κυκλοφορήσουν την μπάλα όσο και να την περάσουν εύκολα μέσα. Μέτρησα, αν δεν κάνω λάθος, τρεις back door της απελπισίας, με αποδέκτη τον Μπουρούση, μήπως και έτσι κατάφερνε ο Ολυμπιακός να ξεμπλοκαριστεί επιθετικά. Μάταια όμως. Τρεις του Παναθηναϊκού στην κορυφή της ρακέτας κατάφερναν να κόψουν το οπτικό πεδίο του Ολυμπιακού. Σκηνικό που επαναλήφθηκε και στο δεύτερο ημίχρονο. Το πρώτο επιτυχημένο σουτ που κατάφερε να κάνει ο Μασιγιάουσκας και να σκοράρει ήταν 2,50 πριν από το τέλος της δεύτερης περιόδου, προσθέτοντας στους 30 πόντους των «κόκκινων» άλλους τρεις. Οι πόντοι των «πρασίνων» ήταν ήδη 38, ένα στοιχείο που δείχνει ότι η άμυνα των παικτών του «τριφυλλιού» στην περιφέρεια έπνιξε στην κυριολεξία τους αντιπάλους, που απελπισμένοι αναζητούσαν να βρουν μια λύση. Το 44-41 των «πρασίνων» θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο, αν κάποιες επιθέσεις τους γίνονταν με καλύτερη σκέψη ώστε να έχουν ευτυχή κατάληξη. Στο δεύτερο ημίχρονο ψάχναμε να βρούμε πού είναι ο Παναθηναϊκός. Ειλικρινά τι να πεις; Οταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης, ομάδα με τόσα όπλα, καταφέρνει σε δέκα λεπτά να σημειώσει μόλις 8 πόντους, εύκολα μπορείς να αντιληφθείς γιατί τελικά το παιχνίδι γύρισε προς τη μεριά του Ολυμπιακού. Οι «κόκκινοι» βέβαια πίεσαν, αλλά αν κοιτάξεις προσεκτικά τις φάσεις ή αν παγώσεις την εικόνα σε κάθε αποτυχημένη φάση του Παναθηναϊκού από την περιφέρεια, θα διαπιστώσεις ότι η εκδήλωση των επιθέσεων δεν έγινε κάτω από τις χειρότερες συνθήκες πίεσης. Με λίγα λόγια, έσπασαν τα καλάθια. Και όσο ο Παναθηναϊκός δεν αποφάσιζε να κοντρολάρει και να περάσει το παιχνίδι μες στη ρακέτα, τόσο ο Ολυμπιακός τον τιμωρούσε γι' αυτό. Και αυτό διότι οι «κόκκινοι» έχουν παίκτες όπως ο Μπορούσης, ο Πεν, ο Βασιλόπουλος, αλλά και ο τραυματίας Ντόμερκαντ, ικανούς να σε «σκοτώσουν» μόλις διαπιστώσουν ότι χάνεις τον έλεγχο. Αντίθετα μπορείτε να μου πείτε, πλην του Σισκάουσκας, οι αναγνωρισμένης αξίας προσωπικότητες του Παναθηναϊκού πού ήταν στα δύσκολα; Ισως απαντήσουν την Τετάρτη.