Υποσχέθηκε ποτέ θεαματικό ποδόσφαιρο; (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

H ποδοσφαιρική διάταξη σε σχήμα 4-3-3 είναι πολύ παλιά. Στην Ελλάδα υιοθετήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν –καθυστερημένα– εγκαταλείφθηκε το σχήμα με τους... πέντε επιθετικούς. Το 4-3-3 εφαρμόστηκε σε πλήρη ανάπτυξη από τον Λάκη Πετρόπουλο στη «χρυσή τριετία» του Ολυμπιακού. Σήμα κατατεθέν της επιθετικής τριάδας, οι Λοσάντα-Τριαντάφυλλος-Αργυρούδης. Με άλλα λόγια, ένας κλασικός σέντερ φορ και δύο ακραίοι (εξτρέμ). Την ίδια εποχή στον ΠΑΟΚ έπαιζαν Ασλανίδης-Αποστολίδης-Παρίδης (εκείνο τον καιρό και ο Κούδας χρησιμοποιείτο ως σέντερ φορ). Το ίδιο και στη σπουδαία Παναχαϊκή της εποχής με Ρήγα-Μιχαλόπουλο-Δαβουρλή. Το σχήμα είχε καθαρή πρόβλεψη. Δύο εξτρέμ και ο καθαρόαιμος σέντερ φορ.

Ο,τι γνωρίζαμε ως 4-3-3 ο Οτο Ρεχάγκελ το πέταξε προ πολλού στον κάλαθο των αχρήστων. Προχθές στο Παγκρήτιο βάφτισε τον Χαριστέα δεξιό εξτρέμ και τον Αμανατίδη αριστερό. Το σκέφτεσαι όταν παίρνεις τη σύνθεση στα χέρια σου και απορείς. Το βλέπεις στις πρώτες μπαλιές που αλλάζουν οι ομάδες και εκνευρίζεσαι. Ενας κλασικός υψηλόσωμος φορ όπως ο Χαριστέας παριστάνει τον δεξιό εξτρέμ.

Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή τα... παράδοξα του Ρεχάγκελ στο Παγκρήτιο.

• Κανένας αριστεροπόδαρος στην ενδεκάδα.
• Ο Σπυρόπουλος εκτός δεκαοκτάδας και ο Τοροσίδης αριστερός μπακ.
• Ο βασικός Καψής εκτός δεκαοκτάδας και ο Ανατολάκης βασικός.
• Ο Χαριστέας δεξιός εξτρέμ και μάλιστα πάνω στη γραμμή.

Με την ίδια... ευκολία που πιάνεις τα τυχερά νούμερα στο Τζόκερ μπορείς να προβλέψεις την ενδεκάδα του Γερμανού κόουτς. Του κόσμου τα παράδοξα συγκεντρωμένα σ' ένα παιχνίδι.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει το θαύμα της Πορτογαλίας θα απολάμβανε τέτοιας εκτίμησης ο Ρεχάγκελ.

Κι όμως. Με αυτό το σχήμα για περίπου εξήντα λεπτά η Εθνική ομάδα ζαλίζει τους Ούγγρους. Εχει δύο γκολ, δύο δοκάρια και τέσσερις καλές ευκαιρίες για γκολ. Πλήρης επικράτηση, με πλούσιο θέαμα και παραγωγικό παιχνίδι. Πιθανόν με τον Γιαννακόπουλο στη θέση του Χαριστέα να φαινόμαστε ορθολογικοί. Πιο αποτελεσματικοί δεν μπορούμε να το ξέρουμε και με τις «κουζουλαμάρες» του Γερμανού ούτε θα το μάθουμε ποτέ. Βρείτε μια δήλωση του ομοσπονδιακού τεχνικού που να λέει ότι έχει στόχο να παίξει η ομάδα ωραίο ποδόσφαιρο και υπόσχομαι να φάω τα χειρόγραφα.

Οι ομάδες που φτιάχνει έχουν στόχο να παίρνουν αποτέλεσμα. Τις περισσότερες φορές το καταφέρνουν. Τις φορές που τα μουσκεύουν αρχίζει πάλι η συζήτηση για τα προπονητικά παράδοξα του κόουτς.

Οι επικριτές με τον καιρό βλέπουν το βασικό τους επιχείρημα να αποδυναμώνεται. Στην Εθνική ομάδα γίνεται ανανέωση. Μπορεί να μην την εξαγγέλλει η τεχνική ηγεσία αλλά την πραγματοποιεί. Κοντά τρία χρόνια μετά το Euro έχουμε και λέμε: Βύντρα, Τοροσίδης, Σπυρόπουλος, Γκέκας, Τζιόλης, Σαμαράς, Αμανατίδης. Κοντά σ' αυτούς να προσθέσουμε τους Κυργιάκο, Ανατολάκη, Πατσατζόγλου, Λυμπερόπουλο, οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν ήταν στην αποστολή της Πορτογαλίας. Από εκείνη την αποστολή στην προχθεσινή του Παγκρητίου ήταν οι Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Σεϊταρίδης, Καψής, Γκούμας, Κατσουράνης, Μπασινάς, Καραγκούνης, Γιαννακόπουλος, Χαριστέας και Παπαδόπουλος. Οι μισοί ήταν καινούργοι και οι έξι από αυτούς «άκαπνοι» εκείνο τον καιρό. Πόσο παραπάνω να ανανεώσεις την πρωταθλήτρια Ευρώπης ακόμα κι αν το θες. Μπορεί να ισχυριστεί κανείς βάσιμα ότι υπάρχουν τώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο παίκτες με υψηλή απόδοση που αγνοούνται; Οχι πια.

Η αναπάντεχη ήττα των Τούρκων από τους Βόσνιους ανοίγει τον δρόμο για την Αυστρία και την Ελβετία το ερχόμενο καλοκαίρι. Ισως ανοίγει και την όρεξη, που έρχεται πάντα τρώγοντας. Ο Οτο Ρεχάγκελ είναι πια έξι χρόνια στην Ελλάδα. Το ξαναγράφω σωστά: ο Οτο Ρεχάγκελ είναι πια έξι χρόνια στην Εθνική Ελλάδας. Πέτυχε το ακατόρθωτο. Την ανέδειξε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μοιάζει με βλαστήμια να του ζητήσεις πάλι κάτι τέτοιο. Δεν είναι υπερβολή όμως να του ζητήσεις μια εθνική ομάδα που να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Οχι πολλά πράγματα. Να, κάποια σαν κι αυτά που είδαμε για μια ωρίτσα στο Παγκρήτιο. Κι αν ο κόουτς νομίζει ότι μπορεί να το κάνει με έναν κλασικό σέντερ φορ που παίζει εξτρέμ, κομμάτια να γίνει. Δεν θα τα χαλάσουμε.

Πολιτισμός

• Η μαντινάδα της Εθνικής που ακούστηκε πριν από το ματς.
• Οι περίπου είκοσι χιλιάδες κόσμος.
• Η προσαρμογή της μουσικής του εθνικού ύμνου στην κρητική λύρα.
• Το χειροκρότημα κατά την είσοδο των δύο ομάδων.
• Ο σεβασμός στον εθνικό ύμνο των αντιπάλων κατά την ανάκρουσή του.
• Η απουσία υβριστικών συνθημάτων.
• Η ολόθερμη συμπαράσταση και το πανηγυρικό κλίμα.

Τι παραπάνω χρειάζεται για να αποδειχτεί ότι υπάρχει πολιτισμός στο ποδόσφαιρο; Οι φίλοι της Εθνικής στην Κρήτη παρέδωσαν μαθήματα φίλαθλης συμπεριφοράς. Το ίδιο και οι διοργανωτές με τις πρωτοβουλίες που πήραν.

Εφτανε μια τιμωρία για απρεπή συμπεριφορά για να αποδειχτεί στην Κρήτη ότι υπάρχουν κι άλλες. Το στερεότυπο της μιας και μόνης έδρας κλονίζεται. Μπορεί να προκαλείται έτσι μια αναστάτωση σε όσους έχουν εισιτήρια διαρκείας, αλλά αξίζει τον κόπο...