Η τελευταία αγωνιστική θύμισε αμερικανικό θρίλερ, όχι μόνο σε ό,τι αφορά το σασπένς, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με την προβλεψιμότητά της. Η αγωνία δεν αφορούσε τόσο το τέλος όσο το πώς θα φτάναμε σε αυτό. Ευτυχώς, στο φινάλε του πιο αποκαρδιωτικού πρωταθλήματος όλων των εποχών υπήρξαν κάποιοι παίκτες που μας θύμισαν ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχει περιθώριο και για ηθική και τιμιότητα:
• Ο Ριβάλντο δεν πήγε στη γιορτή του Ολυμπιακού, μένοντας συνεπής στη σαββατιάτικη διακήρυξή του. Το κύρος του Βραζιλιάνου δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση διαπραγματεύσιμο –έτσι συνέβη και στο τέλος της σχέσης του με τον Ολυμπιακό. Στα τρία χρόνια παρουσίας του στην Ελλάδα, ο παίκτης ουδέποτε επέτρεψε σε κανένα να αμφισβητήσει τη βαρύτητα της υπογραφής του. Μετέτρεψε σε προσωπικό σόου το ματς με τον Ιωνικό και μετά πήγε σπίτι του, όπως κάθε επαγγελματίας που τηρεί το συμβόλαιό του και σέβεται τον λόγο του.
• Ο Ιγκόρ Μπίσκαν δύο χρόνια στην Ελλάδα δεν κέρδισε πολλούς φίλους με την απόδοσή του. Χθες έκανε και κάποιους εχθρούς: στην Κέρκυρα δεν θα ξεχάσουν ποτέ το γκολ του (;), που έστειλε την ομάδα τους στη Β' Εθνική. Στον ΠΑΟ, όμως, η συνολική παρουσία του θα πρέπει να επανεκτιμηθεί: ένας ποδοσφαιριστής με συναίσθηση του ιστορικού βάρους της φανέλας της ομάδας είναι σε αυτόν τον ΠΑΟ απαραίτητος.
• Ο Ενσαλίβα κορόιδευε για μήνες τη διοίκηση του Πανιωνίου –μέσα στο γήπεδο, όμως, σε όλο αυτό το διάστημα έκανε ό,τι μπορούσε. Το γκολ που πέτυχε εναντίον της ΑΕΚ υπήρξε η απόδειξη ότι φέτος από τη Νέα Σμύρνη πέρασε ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, που φεύγει σαν φίλος.
• Ο Λάμπρος Χριστοδουλόπουλος έκανε πολλές κουταμάρες φέτος. Στην τελευταία αγωνιστική της σεζόν πέτυχε ένα καταπληκτικό γκολ, δίνοντας στον ΠΑΟΚ μια νίκη γοήτρου. Το γόητρο είναι πολύ σημαντικό για τη συγκεκριμένη ομάδα, που θα πρέπει να ξαναχτιστεί με θεμέλιο λίθο την υπερηφάνειά της. Οταν ο Ενσαλίβα πέτυχε το τρίτο γκολ του Πανιωνίου, οι ελπίδες του ΠΑΟΚ να βγει Ευρώπη εξανεμίστηκαν. Κι όμως, η πιο μεγάλη ελπίδα για το μέλλον του ΠΑΟΚ ήταν αυτό το τελευταίο ψυχωμένο εικοσάλεπτο των παικτών του, που, μολονότι εκτός Ευρώπης, δεν παράτησαν την προσπάθεια.
• Τέλος, κάποιος εκεί ψηλά αγαπάει τον Ηρακλή. Για να μείνει στην κατηγορία η ομάδα του «Γηραιού» χρειάστηκαν ένα μεγάλο ματς του Μπίσκαν, ένα αυτογκόλ, ένα δοκάρι της Κέρκυρας, ένα λάθος του διαιτητή Παπασταμάτη, που δεν είδε ότι ο Νίνης κάνει φάουλ στον Σιντιμπέ, ένα γκολ του Κατσιαμπή (!), δύο τουλάχιστον επεμβάσεις του νεαρού Μπατή, του ήρωα του τελευταίου μήνα! Ο Ηρακλής έφτασε σε μια ανέλπιστη σωτηρία κάνοντας τον απόλυτο άθλο. Ελπίζω η διοίκηση, που δεν ακολούθησε την ομάδα στην Ξάνθη, να την αφήσει σε χέρια ανθρώπων που την ομάδα την αγαπάνε. Γιατί διαφορετικά του χρόνου δεν θα φτάνει κανένα θαύμα…