Πού ήταν η Γιουνάιτεντ, γιατί δεν κατέβηκε; (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Η πρόκριση της Μίλαν ήταν ένα σοβαρό ενδεχόμενο. Η νίκη της με καθαρό σκορ (3-0) επίσης κάτι που θα μπορούσε να προβλεφθεί. Η απόλυτη κυριαρχία της στο γήπεδο ξέφευγε από κάθε λογική πρόβλεψη. Στο «Μεάτσα» μία μόνο ομάδα δικαιολογούσε την παρουσία της στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η Γιουνάιτεντ έμεινε εκτός αγώνα, αδύναμη να αντισταθεί, να απειλήσει, να αντιταχθεί. Λες και η βροχή αναζωογονούσε τα «γερόντια» του Αντσελότι και αποδιοργάνωνε τους άσους του Φέργκιουσον. Ο Κακά χόρεψε τόσες φορές τους άμοιρους Μπράουν και Βίντιτς, έτσι που ο Τζιλαρντίνο στο τρίτο γκολ τούς βρήκε αποκαμωμένους, έτοιμους να αποδεχτούν τη συντριβή. Γιατί περί συντριβής πρόκειται. Η παρατήρηση αφορά λιγότερο το σκορ και περισσότερο την αγωνιστική εικόνα της Γιουνάιτεντ.
Η Μίλαν έρχεται στο ραντεβού της Αθήνας, στέλνοντας στη Λίβερπουλ σαφές μήνυμα υπεροχής. Αφού κονιορτοποίησε τους «κόκκινους διαβόλους», γιατί να μην τρομάξουν την ομάδα του λιμανιού: Εδώ που τα (γράφουμε) λέμε, και ποιος δεν θα τρόμαζε από το διαολεμένο δίδυμο Κακά-Ζέεντορφ. Προχθές διαπιστώσαμε ότι δεν παίζουν μπάλα οι προϋπολογισμοί. Χθες διαπιστώσαμε πως ούτε οι ηλικίες παίζουν μπάλα.